شکست تیم ملی فوتبال ایران برابر ازبکستان و اظهاراتی که سرمربی و کاپیتان آن بعد از این باخت انجام دادند زوایای دیگری از بی در و پیکر بودن تیم تحت مدیریت مهدی تاج فدراسیون فوتبال را نشان داد که هر کسی در تکه ای از آن پادشاهی می کند.

از انتخاب های پرتعداد و موقت نفرات به اردوهای مختلف گرفته تا تغییر قرعه کشی تورنمنت العین و مشخص نبودن پنالتی زن هایش و ادعاهای کاپیتانش که همه را مقصر می داند بجز بازیکنانی که فقط ادعا هستند و در عمل چیزی به عنوان فوتبال برای ارایه دادن به مردم ندارند.

تورنمنت چهار جانبه العین از ابتدایش تا انتهایش نه تنها عایدی فنی برای تیم ملی نداشت بلکه شکاف ها و کج سلیقگی ها در این تیم را بیشتر از گذشته عیان کرد. از همان ابتدایش که عنوان شد تیم ملی در بازی اول با مصر بازی خواهد کرد و بعد کیپ ورد جایگزین شد تا انتهایش که سرمربی تیم ملی نمی دانست چرا میلاد محمدی پنالتی را زد!

این تورنمنت نشان داد کُتِ تیم ملی تن فدراسیون فوتبال و سرمربی اش نیست و این دیگران هستند که برای تیم ملی تصمیم می گیرند و هر کسی را بخواهند دعوت می کنند و به هر کسی بخواهند پنالتی می دهند و به هر کسی هم بخواهند حمله می کنند و حتی کار را جلوتر هم می برند و برخی مردم را نفهم هم خطاب می کنند!

این وضعیت تیمی است که چند ماه دیگر می خواهد در جام جهانی شرکت کند و برابر قدرت های جهان از نام و اعتبار ایران دفاع کند. اما آیا با این وضعیت می شود؟ آیا با این بازیکنان که توانایی بردن ازبکستان را ندارند می شود؟ آیا با این سرمربی که نمی داند پنالتی زن هایش چه کسانی هستند می شود؟ آیا با این سکوت کارشناسان و پیشکسوتان و حمایت های غیرمنطقی در تلویزیون می شود؟ آیا با سکوت فدراسیون فوتبال و مهدی تاج و حمایت های وزیر ورزش می شود به این تیم امیدوار بود؟

پاسخ مشخص است؛ نمی شود که نمی شود . دلیلش هم از همین حالا مشخص است؛ تیم ملی فوتبال ایران در 6 مسابقه گذشته اش فقط یک برد کسب کرده که آن هم برابر حریف انتخابی خودشان یعنی تانزانیا بود که در مختصات فوتبال دنیا جایی ندارد. تیم ملی فوتبال ایران در تورنمنت چهار جانبه العین تنها تیمی بود که در دو مسابقه حتی یک گل هم نزد! در تیم ملی فوتبال ایران بازیکن تعیین می کند چه کسی پنالتی بزند و چه کسی نزند!

تیم ملی فوتبال ایران بازیکنانی در اردوهای اخیر داشته که فقط یک بار دعوت شده اند و برای اردوی بعدی نبوده اند! تیم ملی فوتبال ایران بازیکنانی دارد که همیشه دعوت می شوند اما کمترین دقیقه بازی را دارند. در تیم ملی فوتبال ایران بازیکن مصدوم دعوت می شود تا فقط باشد! بازیکنی دعوت می شود که تیم باشگاهی ندارد اما پیراهن تیم ملی را می پوشد!

در این تیم هزاران اتفاق می افتد بجز فوتبال بازی کردن. بعد سرمربی اش می آید توجیه می کند و هزار دلیل می آورد که بگوید تیمش بد نیست اما مردم می بینند و می فهمند که این تیم بد است و بعد از گذشت چند سال از حضور امیر قلعه نویی در راس کادر فنی نه تنها بهتر نشده بلکه رو به بدتر شدن هم گذاشته و ضعف های گذشته اش همچنان پابرجاست.

با این تیم و این سرمربی باید در جام جهانی منتظر فاجعه بود. فاجعه که نمونه اش را در جام جهانی گذشته برابر انگلیس شاهد بودیم و آن روز بجز سرافکندگی و شرمندگی برای مردم ایران چیزی به همراه نداشت. حالا همین تیم در مسیر همان فاجعه است. این بار با امیر قلعه نویی و دوستانش که فقط می خواهند در جام جهانی باشند و کارنامه شان را با این حضور پربارتر بکنند.

در این میان فدراسیون فوتبال هم یک تماشاگر است. مهدی تاج بجز حمایت کردن از امیر قلعه نویی که مشخص نیست به چه دلیل صورت می گیرد، برای این تیم ملی چه می کند؟ او تا کی می خواهد بنشیند و بد بودن تیم ملی را تماشا کند و واکنشی نداشته باشد؟ آیا واقعا رییس فدراسیون فوتبال امیدوار است تیم ملی با امیر قلعه نویی در جام جهانی بدرخشد؟

به همه اینها باید تغییر موضع برخی پیشکسوتان و کارشناسان تلویزیونی را هم اشاره کرد که در گفتگوهای غیررسمی شان از تیم ملی و امیر قلعه نویی انتقاد می کنند اما وقتی به تلویزیون می روند حرف هایی را در مورد تیم ملی می زنند که مخاطب ابتدا تصور می کند این تعریف و تمجیدها در مورد برزیل یا آرژانتین است!

دود این پنهان کاری و ندیدن واقعیت و جلوگیری نکردن از یک فاجعه چند ماه دیگر به چشم مردمی خواهد رفت که عاشقانه تیم ملی کشورشان را دوست دارند و انتظار دارند مسئولان از همین حالا فکری اساسی برای آن زمان بکنند. قبل از این که دیر شود و قبل از این که فاجعه رخ بدهد.