امیر قلعه نویی با همان چیزی که احتمالا از آن می ترسید، روبه رو شد. همان حریفی که طی بازگشت او به نیمکت تیم ملی، بیشترین تقابل ها را با آن داشته.

آن طور که شنیده می شود، کادرفنی دست رد به بازی با مصر در جدال اول تورنمنت چهارجانبه دبی زده بود چون منتظر این تیم در دیدار پایانی بود. با این حال درخشش اوستون اورونوف اجازه رویارویی یاران محمد صلاح به ایرانی ها را نداد تا بازهم سفیدپوشان باشند و همان همیشگی. به این ترتیب از ساعت 19:30 در ورزشگاه بن زائد العین، ایران و اربکستان فینال رقابت ها را برگزار می کنند.

برد خفیف در ضربات پنالتی آن طور که به شاگردان قلعه نویی چسبید، حماسی به نظر نمی رسید. حالا همه منتظر نمایش تیم ملی در آخرین فیفادی سال هستند تا مشخص شود نگرانی از حضور در جام جهانی 2026 جای خود را به امیدواری می دهد یا خیر. دیدار امشب ایران و ازبکستان، سومین فینالی است که دو تیم طی سه سال اخیر برگزار می کنند؛ رقابتی که دیگر حال و هوای یک تورنمنت دوستانه را ندارد و بیشتر شبیه جنگی دوره ای شده است.

در دو فینال قبلی که کافا بود، یک بار ایران برنده شد و یک بار ازبکستان. آخرین پیروزی با یک گل سهم ازبک ها بوده؛ تیمی که در دو سال و نیم گذشته شش بار مقابل ایران قرار گرفته و فقط یک شکست - آن هم در همان سال 2023 - داشته است. حریفی که سال ها مقابل ایران دست پایین داشت، حالا روند را به طرزی جالبی تغییر داده است.

ایران پیش از مسابقه امروز 10 پیروزی برابر ازبکستان داشت، اما بیش از 900 روز از آخرین بردش می گذرد؛ آماری که برای تیمی مدعی در سطح آسیا اصلا خوشایند نیست. طارمی با 5 گل بهترین گلزن تاریخ این تقابل هاست و در غیاب سردار آزمون شاید تنها امید ایران برای حفظ بخشی از اعتبار آماری گذشته باشد، اما او هم مدت هاست در تیم ملی منفعل بوده.

نکته مهم در تمام این سال ها این است که بعد از برد 4-0 ایران در بازی های آسیایی 1998، هیچ کدام از دو تیم نتوانسته اند بیش از دو گل به دیگری بزنند؛ تقابلی همواره بسته، فیزیکی و عصبی. با این حال اهمیت بازی امشب نه فقط به خاطر کسب قهرمانی پیش پا افتاده بلکه به دلیل رشد چشم گیر ازبکستان در سال های اخیر است؛ تیمی که در تمام رده ها تبدیل به یک مدعی شده و حضور چند ستاره این کشور در فوتبال ایران مثل اورونوف که همه منتظر هستند ببیند آماده هست یا نه، حساسیت مسابقه را بالا برده است.

قلعه نویی درست قبل از فینال، از ترمیم خط دفاع دست کشید و دو بازیکن تهاجمی دیگر یعنی مهدی قائدی و مهدی محبی را به تیم اضافه کرد؛ هرچند اولی که دو روز قبل پس از مدت ها برای باشگاهش به میدان رفت و قطعا نمی تواند در این بازی حضور داشته باشد و دومی هم مدت هاست کار خاصی در زمین نکرده! برای اولین بار فابیو کاناوارو، بهترین بازیکن جهان در سال 2006، روی نیمکت یکی از حریفان ایران می نشیند. در صورتی که قلعه نویی پیش تر هفت بار مقابل ازبکستان قرار گرفته و تنها دو پیروزی به دست آورده است.