روزنامه هم میهن در سرمقاله خود آورده است: به نظر می رسد که مخالفت ها با انتصاب معاون انرژی موجب شد که رییس جمهور در جلسه دیروز هیئت دولت به این موضوع بپردازد و بگوید: از نخستین روز آغاز به کار، موضوع حل ناترازی های انرژی برای من و مجموعه دولت یکی از اصلی ترین، مهم ترین و حیاتی ترین مسائل کشور بوده است. بر همین اساس، از گروه های متعدد صاحب نظر، ایده پرداز و دارای برنامه دعوت شد تا دیدگاه ها و پیشنهادهای خود را در این زمینه ارائه کنند. از میان این طرح ها و مباحث و برنامه ها، تحلیل ها و تسلط تیم و شخص آقای سقاب اصفهانی جامع تر، دقیق تر و کارآمدتر بود؛ ازاین رو ایشان برای ریاست سازمان بهینه سازی و مدیریت راهبردی انرژی برگزیده شدند تا ان شاءالله با همکاری همه دستگاه ها، امور و برنامه ها در مسیر صحیح هدایت شود.

قصد مچ گیری نداریم؛ ولی پرداختن به این مسئله مهم آن هم پس از 15ماه که از آغاز به کار دولت می گذرد، اصلاً پذیرفتنی نیست. هنوز یک گزارش یک خطی نداده اید که در این 15ماه چه مسائلی درباره انرژی در دولت مطرح شده و چرا هیچ نتیجه ای تاکنون نداشته است. بهتر است توجیهی هم نیاورید، چون شنیده نمی شود.

هیچ کس هیچ اطلاع رسمی از مسائل پیرامون انرژی در دولت ندارد. طرح مورد نظر منسوب به معاون فعلی هم از سال ها پیش مطرح بوده و هیچ چیز جدیدی نبود و نیست؛ فقط نیازمند یک اراده بود که 15ماه برای آن وقت تلف شد، هنوز هم معلوم نیست اجرایی شود.

هرچند برنامه دارند که در اردیبهشت اجرا کنند. آنان قبلاً هم می خواستند اجرا کنند؛ ولی در آخرین مراحل افراد ترسو یا دنبال قدرت یا افراد ذی نفع مانع از تصویب و اجرایش می شدند. از همین افراد در دولت شما هم هست. اکنون هم احتمال زیادی برای اجرایش نیست؛ مگر اینکه همه ساختار و جامعه پای کار بیایند. تا آنجا که می دانیم، هدف اصلی این طرح حذف کامل قیمت گذاری در حامل های انرژی البته به صورت پله ای برای حامل های انرژی است. چه به صورت سوخت و چه به صورت ماده اولیه و خوراک کارخانجات.

این ملی ترین طرحی است که در دوره احمدی نژاد به صورت پرداخت پول نقد 45000تومان در ماه تخریب شد. اگر همان زمان به جای این مبلغ، 45لیتر بنزین به همه مردم تعلق می گرفت، بدون تردید تا امروز قیمت همه حامل های انرژی درست شده بود و از بخش مهمی از خسارات مادی که به کشور وارد شده است، مصون می ماندیم. همه هم راضی می بودند و اقتصاد کشور هم در وضع مناسبی قرار می گرفت.

این طرح به صورت محدودی در عراق اجرا شده است که امیدواریم گزارشی از جزییات آن تهیه و ارائه شود. پرسش اساسی این است که اگر با انتصاب آقای سقاب مخالفت نمی شد، آیا رییس جمهور چنین توضیحی می دادند؟ آیا برای انتخاب وزرا یا دیگر مدیران خود هم همین روند مبتنی بر برنامه را طی کردند؟ آیا ایشان برنامه سقاب را به صورت نهایی پذیرفته اند یا مثل دولت قبل از ترس رای نیاوردن، آن را کان لم یکن خواهند کرد؟

همچنان که ظاهراً یک بار هم در همین دولت چنین شده است. چرا پیش از اعلام حکم انتصاب وی، این توضیحات داده نشد؟ و مهم تر اینکه چرا به طور رسمی این طرح یا حداقل کلیات آن را اعلام نمی کنید؟ آیا همین رفتارها به منزله آن نیست که در اجرای این طرح خیلی هم جدی نیستید؟

واقعیت این است که منابع فراوان انرژی نفت و گاز که نقطه قوت ایران بود، در عمل جانشین فسفر مغز مدیران شد و مدیریت امور را دچار اختلال و کژکارکردی کرد؛ به طوری که قدر و ارزش آن را ندانستند و امروز همان نقطه قوت ما به نقطه ضعف تبدیل شده است. اگر معاون جدید هرچه زودتر برنامه خود که مورد تایید رییس جمهور است را اعلان کنند، گام بلندی برای شفاف سازی در این زمینه برداشته اند.