نیکو ، استودیوی معماری ژاپنی، با طراحی یک خانه درختی در زمین کوچکی به مساحت تنها 39 متر مربع، رویکردی نوآورانه در حل مشکل فضای محدود و حفظ حریم خصوصی در بافت شهری متراکم ارائه داده است.

معمولاً فاصله با معیارهای عددی سنجیده می شود، اما در خانه سازی شهری، این امر چالش برانگیز است. تاکتو نیشیکوبو، معمار پروژه، در مواجهه با زمینی به عرض تقریبی 3 متر که برنامه ریزی در آن تقریباً غیرممکن به نظر می رسید، به دنبال خلق خانه ای بود که ساکنانش از زندگی در این محله احساس خوشحالی کنند و ارتباط با شهر را از دست ندهند.

این معمار برای ایجاد فاصله و امنیت و در عین حال حفظ ارتباط، تصمیم گرفت تا نمای طبقات اول و دوم سمت خیابان را به عقب ببرد و یک فضای سایه مانند بین زندگی خصوصی و محله ایجاد کند. برخلاف انتظار که در خانه های کوچک باید از اجزای ظریف استفاده کرد، در این پروژه از ستون های قطور و یک پلکان مارپیچ بزرگ استفاده شده است.

نیشیکوبو توضیح داد: ما با وارد کردن ستون هایی با مقیاس یک تیر چراغ برق یا پله های شهری، می خواستیم این ایده را به ذهن متبادر کنیم که "اینجا خانه نیست، بلکه بخشی از شهر است" تا حس تعلق به محله ایجاد شود. طبقه سوم با بیرون زدگی بزرگ، مانند یک سقف بر روی طبقات پایین عمل کرده و پناهگاهی محفوظ در ارتفاع ایجاد می کند.

این روش غیرمتعارف، فاصله ای حسی و غیرعددی ایجاد کرده و به ساکنان اجازه می دهد تا با حس نزدیکی به شهر، از زندگی در آن لذت ببرند.