اگر تاریخ پیشرانه های احتراق داخلی را ورق بزنید، تقریبا هر ترکیب عجیب و غریبی را پیدا می کنید؛ پنج سیلندرهای خاص آئودی، V10های فراری، W16 بوگاتی و غیره. اما بین همه این ها، یک غیبت عجیب وجود دارد: موتور هفت سیلندر.

در نگاه اول شاید به نظر برسد که عدد هفت می تواند جایی بین شش و هشت برای خودش دست و پا کند، اما واقعیت این است که مهندسی و فیزیک، هیچ کدام با آن کنار نمی آیند.

براساس گزارش carscoops ، مشکل از جایی شروع می شود که قرار است سیلندرها روی میل لنگ تنظیم شوند. شش سیلندر خطی با تقسیم بندی 60 درجه ای، یک نمونه ایده آل است. V8 هم با زاویه های 45 درجه ای و میل لنگ کراس پلین، آرام و متعادل کار می کند.

هفت سیلندر نه با هندسه سازگار است و نه با منطق. برای یک موتور هفت سیلندر باید میل لنگ را روی زاویه 51.42857 درجه تنظیم کرد؛ عددی که فقط ماشین کاری بسیار پیچیده و هزینه بر می تواند از پسش برآید.

چون موتور هفت سیلندر به طور طبیعی نامتعادل است، داستان بدتر می شود. ارتعاشات هارمونیک در آن طوری شکل می گیرند که نه شبیه پنج سیلندرهای دوست داشتنی آئودی هستند و نه مثل سه سیلندرهای کوچک، قابل مهار با شفت های تعادل.

در واقع هفت سیلندر آنقدر دور از تعادل است که نه به اندازه یک سه سیلندر جمع وجور است و نه به نرمی یک شش سیلندر یا V8 می رسد.

فرض کنید مهندسان بتوانند این مشکل ها را حل کنند؛ باز هم سوال مهم تر باقی می ماند: برای چه؟

یک موتور شش سیلندر همه چیز دارد؛ نرمی، قدرت، تعادل. یک موتور هشت سیلندر برتری اش در گشتاور و شخصیت صوتی است. اما موتور هفت سیلندر نه قدرت خاصی بیشتر می دهد، نه کوچک تر می شود، نه نرم تر کار می کند.

این گونه می شود که ترکیب هفت سیلندر، در بهترین حالت، نتیجه ای بی فایده و پرهزینه دارد. اگر قرار بود کسی از روی سر شوق و جنون مهندسی چنین موتوری بسازد، احتمالا در دهه طلایی آزمایش های عجیب دهه های 60 و 70 میلادی این اتفاق افتاده بود؛ اما نشد.

اگر واقعا بخواهید موتورهای هفت سیلندر را ببینید، باید به سراغ دنیاهای دیگری بروید؛ کشتی های بزرگ، موتورهای صنعتی غول پیکر یا تجهیزات کشاورزی با هزاران کیلو قطعات چدنی و فلایویل هایی به اندازه میز ناهارخوری. آن جا دور موتور فقط چند صد rpm است و وزن زیاد می تواند لرزش ها را خفه کند.

اما در یک خودرو که آرامش، دور موتور بالا و پاسخ گویی لازم است، کاملا غیرممکن می شود.

با حرکت صنعت خودرو به سمت پیشرانه های هیبریدی و الکتریکی، مسابقه سیلندر بیشتر مدت هاست نفس های آخرش را می کشد. موتورهای سه و چهار سیلندر توربو می توانند قدرت هایی تولید کنند که زمانی فقط از شش یا هشت سیلندر برمی آمد. اگر گشتاور آنی و نرمی فوق العاده می خواهید، یک موتور الکتریکی بهترین پاسخ است.

بنابراین در چنین دورانی، ساختن یک موتور هفت سیلندر بسیار عجیب است.