روز گذشته شورای شهر تهران متأثر از هتاکی به نرجس سلیمانی عضو این شورا و دختر سردار سلیمانی در فضای مجازی بود. نرجس سلیمانی که سه شنبه هفته گذشته به علیرضا زاکانی، شهردار تهران پیشنهاد داد: اگر اقدامات شورای شهر پایتخت را غیرقانونی می داند، استعفا بدهد چراکه یکی از مهم ترین اقدامات شورای شهر تهران انتخاب او به عنوان شهردار بوده است.

به گزارش هم میهن، پس از این موضوع برخی در فضای مجازی با هویتی معلوم در فضای مجازی به حمایت از زاکانی و هتاکی به نرجس سلیمانی پرداختند. بی احترامی به اعضای شورای شهر تهران، آن هم به حمایت از زاکانی اولین بار نبود که در فضای مجازی منتشر شده بود اما این بار به نوعی سردار سلیمانی زیرسوال رفته بود.

درست است که هتاک پس از آن در صفحه شخصی شبکه ایکس اعلام کرد که نرجس سر سفره همسرش نشسته و منظورش سردار سلیمانی نبوده اما پست قبلی او در فضای مجازی چرخیده و در رسانه ها بازخورد پیدا کرده بود.

سوده نجفی، عضو هیئت رییسه شورای شهر تهران اما از ارسال شکواییه برای رییس قوه قضاییه خبر داده و با اشاره به اینکه با توجه به تخریب هایی که در هفته گذشته نسبت به همکار ما خانم سلیمانی، فرزند شهید برومند شهید سلیمانی، صورت گرفته بود، ما برای رییس قوه قضاییه نامه ای ارسال کردیم؛ درباره بخشی از متن این نامه تاکید کرد: نرجس سلیمانی، یادگار سردار سرافراز و قهرمان ملی کشورمان، شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی و نماینده مردم تهران در شورای شهر تهران، ری و شمیرانات، برحسب وظیفه قانونی نمایندگی خود در جلسه علنی این شورا مورخ 20 آبان تذکری را به شهردار تهران داده و از ایشان خواست شورایی را که مشروعیت را با اخذ رأی اعتماد از آنان گرفته اند، مورد رفتار خلاف قانون قرار ندهند؛ زیرا این عمل مصداق مثل معروف بر شاخه نشستن و بن بریدن خواهد بود. متأسفانه بلافاصله توسط فردی با هویت معلوم و افراد مجهول، اما مواجب بگیر و اجیر دیگر، ناجوانمردانه و گستاخانه مورد تهمت و تخریب قرار گرفته و القابی که شایسته خودشان است، به این همکار شجاع و فرهیخته ما در شورای شهر تهران نسبت داده شد. متأسفانه همین رفتار را نیز پس از اختلاف آقای چمران، رییس شورای اسلامی شهر تهران با شهرداری تهران در خصوص نهاد پایش، با ایشان انجام دادند. او افزود: لذا ما، نمایندگان شورای شهر تهران، از حضرت عالی استدعا داریم دستور فرمایید این هتاکان زنجیره ای و مواجب بگیر و عوامل پشت پرده آنان شناسایی و تحت تعقیب قرار گرفته و برابر قانون با آنان برخورد شود.

پس از آن نیز حبیب کاشانی، عضو شورای شهر تهران درباره این هتاکی تاکید کرد: آقای شهردار دوستانی دارند که صاحب نظر هستند. این اتفاقی که امروز ما به قوه قضاییه پناه بردیم می توانست رخ ندهد که یک فردی به یادگار شهید سلیمانی هتاکی کند. او افزود: شهردار و برخی از معاونان دلجویی کردند اما ما محتاج دلجویی نبودیم.[...] وقتی شما (شهردار تهران) شورای شهر را غیرقانونی می دانید، خلاف قانون قلمداد می کنید، رییس شورا را متهم می کنید، نتیجه این می شود. آقا فرمودند: شورا ریشه است. نمی شود به این ریشه تیشه زد. [...] پس از پایان جلسه بعدی هم شما (زاکانی) همان مطالب را در رسانه تکرار کردید.

این عضو شورای شهر تهران تاکید کرد: قدیم فیلمی ساختند که برای مراسم ختم گریه کن می بردند و می نوشتند: چند می گیری گریه کنی؟ الان باید بپرسیم چند می گیری فحش بدهی؟ چند می گیری هتاکی کنی؟ من نمی دانم چه اتفاقی رخ داده که یک نفر جرأت چنین ادبیاتی داشته باشد؟ جز آنکه از اشتباهات ما سوءاستفاده کند؟ ماحصل رفتار غلط همان می شود که خانم سلیمانی گفت. برخی هم فکر می کنند اختلافی وجود دارد و بهترین زمان است که انتقام شان را از شهید سلیمانی و یادگار او بگیرند. به ناموس شهید سلیمانی جسارت شد؛ فردی جرأت کرد الفاظی که در شأن خودش بود به کار ببرد. نمی دانم ما چقدر در ایجاد این فضا نقش داشتیم.

پیش از این هم برخی از مدیران شهرداری به اعضای شورای شهر تهران توهین کرده بودند. محمدعلی الفت پور، رییس وقت مرکز نوسازی و تحول اداری شهرداری تهران در واکنش به صحبت های سوده نجفی نوشته بود: وقتی ناکارآمدترین و ضعیف ترین ها که ربطی به هیچ گونه مدیریتی ندارند، اظهارنظر می کنند... مهدی چمران اعلام کرد که این فرد به دلیل بی احترامی به یکی از اعضای شورای شهر تهران تنبیه خواهد شد اما او پس از مدتی شهردار منطقه 15 شد.

مهدی قمی، مدیرعامل وقت شرکت پیام رسا نیز در پاسخ به گلایه سوده نجفی درباره وضعیت جمع آوری زباله های شهر نوشته بود: زباله جمع شدنی هست ولی چگونه می شود رذیله های اخلاقی بعضی از اعضای شورای شهر را که باعث ایجاد شبهه و ناکار آمد نشان دادن شهردار تهران و تضعیف جبهه انقلاب می شود، جمع کرد؟ گفته شد او این توییت را پاک کرده است. این بار اما مهدی چمران رأساً اقدام کرد و او را از شورای شهر تهران اخراج کرد.

البته تنها افرادی خارج یا داخل شهرداری نیستند که به راحتی به اعضای شورای شهر توهین می کنند. در گذشته ای نه چندان دور و اردیبهشت سال گذشته نیز زاکانی در تشریح قرارداد 2/1 میلیارد یورویی ایران و چین با اعضای شورای شهر تهران در افتاد و به آنها بی احترامی کرد. او در جایی به یکی از اعضای شورای شهر تهران گفت: وسط حرف بزرگ تر خود نپر. در آن جلسه برخی از اعضای شورای شهر تهران به نشانه اعتراض حاضر نشدند حرف های زاکانی را گوش کنند و در حال ترک صحن شورای شهر بودند که ناگهان زاکانی به آنها گفت: کجا می روید اگر نقدی را مطرح کردید بایستید و جواب خود را بشنوید.

او در بخش دیگری از سخنان خود و با خطاب قرارداد منتقدان خود در شورای شهر تهران تاکید کرد: بی تردید از این به بعد حرف می زنم، چون عده ای برای اینترنشنال خوراک خبری تولید می کنند و برخی با حرف هایشان امید و ایمان را می کشند. دوستان می گویند آنچه اعلام شده را قبول نداریم، خب قبول نداشته باشید.

در جریان بررسی سازمان شدن نهاد راهبری پایش طرح های توسعه شهری (13 آبان) نیز زاکانی اعلام کرد که ارائه طرح الزام شهرداری برای این مهم توسط شورای شهر تهران را زیر سوال برده و این اقدام نهاد بالادستی خود را غیرقانونی خواند. این صحبت او با واکنش تند برخی اعضای شورای شهر تهران از جمله مهدی چمران رییس این شورا روبه رو شد و دو جلسه پس از آن نرجس سلیمانی پیشنهاد استعفای او را مطرح کرد.

اما این بار که هتاکی و بی احترامی از سوده نجفی گذشته و به سفره سردار سلیمانی رسیده است، اعضای شورای شهر تهران کوتاه نیامده و دست به دامن قوه قضاییه شده اند.

مهدی اقراریان، عضو شورای شهر تهران درباره بی احترامی به اعضای شورای شهر تهران به هم میهن گفت: به باور من این مسئله بخشی از واقعیت سیاست ایران است. امروز شخصیت هایی در عرصه سیاسی کشور حضور دارند که حیات سیاسی خود را در چارچوب حکمرانی نمایشی تعریف می کنند. حکمرانی نمایشی دارای شاخص های مشخصی است و بنده آقای زاکانی را نمادی از این نوع حکمرانی در کشور می دانم؛ حکمرانی ای که در آن نمادگرایی بر جوهر سیاست گذاری غلبه دارد و سیاست گذاری عمدتاً واکنشی و کوتاه مدت است. در این نوع حکمرانی، اولویت مسئولان بیشتر مدیریت تصویر است نه مدیریت بحران . از ویژگی های آن نیز شکل گیری یک بوروکراسی نمایشی در ساختارهاست. یعنی ایجاد کمیته ها، شوراها یا کارگروه های متعدد برای بررسی یک مشکل که اغلب خروجی عملی و مؤثری ندارند. در حال حاضر نمادهایی از این حکمرانی نمایشی در کشور قابل مشاهده است.

او افزود: یکی از دغدغه های اصلی حکمرانی نمایشی مدیریت تصویر است که معمولاً از طریق پول پاشی در برخی رسانه ها دنبال می شود. در سال های گذشته شاهد شکل گیری رسانه هایی بوده ایم که به صورت شبکه ای و در ازای دریافت مبالغی، اقدام به توزیع محتوای واحد در کانال ها و گروه های مختلف می کنند. این واقعیتی است که نباید آن را نادیده گرفت. واقعیت امروز این است که باید از برخی رسانه ها پرسید: چقدر می گیری تا منتقدین را تخریب کنی؟ به نظر من این مسئله یک چالش مهم در عرصه سیاست کشور است. خاموش کردن صدای منتقدان، نه تنها منفعتی برای کشور ندارد بلکه از نگاه من بازی در زمین رسانه های بیگانه است که تلاش می کنند برای خود مرجعیت ایجاد کنند. ما به این موضوع توجه نمی کنیم که چگونه این رسانه ها مرجعیت پیدا می کنند. بخشی از این مرجعیت یابی نیز به ضعف عملکردی صداوسیما برمی گردد. امروز با صداوسیمایی مواجه هستیم که در اختیار یک نگاه سیاسی مشخص قرار گرفته؛ نگاهی که البته در کشور قدرت و توان بالایی دارد.

اقراریان گفت: بخشی از پروژه تخریب خانم سلیمانی به دلیل انتقاد و درخواست ایشان برای استعفای آقای زاکانی، دقیقاً در همین چارچوب حکمرانی نمایشی دنبال می شود. در حکمرانی نمایشی، نمایشگر صحنه و بازیگر عرصه سیاست تلاش می کند با ایجاد هزینه های متعدد و تهدید منتقدان، هزینه نقد را بالا ببرد. حتی به من و برخی از اعضای شورای شهر که منتقد آقای زاکانی هستند گفته می شد؛ این نوع انتقاد منتج حذف ما از سپهر سیاسی خواهد شد. به هر حال زمانی شهرداری انتخاب شده که فاقد مؤلفه های لازم برای اداره شهر تهران است و به جای اداره حرفه ای، اداره سیاسی شهر شکل گرفته است. شهردار تهران با تمام مسئولیت های سنگین به جایگاه های بالاتری از جمله ریاست جمهوری می اندیشد. درست مانند مردم قم که در میانه راه رها کرده و از مجلس استعفا داد و به شهرداری تهران آمدند. همان اتفاقی که در نمایندگی ایشان رخ داد؛ یعنی رها کردن مردم قم در میانه راه و آمدن به شهرداری تهران. این نگرانی وجود دارد که کرسی های بالاتر کانون اصلی توجه باشند.

اقراریان با اشاره به اینکه در حکمرانی نمایشی، مشکلات واقعی کشور حل نمی شود، گفت: هر چقدر به انتخابات نزدیک تر شویم شاهد فشار بر منتقدان عملکرد آقای زاکانی هستیم. ابزاری برای شناسایی اینکه این فعالیت ها از سوی چه کسانی انجام می شود، در اختیار ما نیست. برخی از این حساب ها اشخاص حقیقی و شناخته شده هستند و برخی اکانت ها هم فیک هستند که در مقابل گرفتن پول به تخریب و توهین می پردازند. این رویکرد سیاسی باید مورد توجه و رسیدگی دستگاه قضایی قرار گیرد تا فضای نقد در کشور با خاموشی مواجه نشود. خاموش شدن فضای نقد، قطعاً به نفع ایران نیست.

این عضو شورای شهر تهران در نکته پایانی تاکید کرد: این سبک برخورد را در دوره های گذشته و مقاطع تاریخی در رفتار و گفتار شهردار تهران مشاهده کردیم. ایشان شخصیت گمنامی در سیاست نیست و چهره ای شناخته شده است. معتقدم اگر امروز بخشی از مردم اعتماد خود را به صندوق رأی از دست داده اند ریشه در رفتارهایی در عرصه سیاست دارد که نمادهای مشخصی دارند و شخصیت هایی این رویکردها را دنبال می کنند. این افراد به دنبال مشارکت حداقلی هستند تا در سایه این مشارکت کم، بتوانند در قالب حکمرانی نمایشی، کرسی های خود را برای مقاصد آینده حفظ کنند.