| فرارو- اخیرا اکران آنلاین فیلم سینمایی تصنیف یک قمارباز بدبخت (Ballad of a Small Player) در نتفلیکس آغاز شده است. به گزارش فرارو، همه احتمالا این جمله را شنیده اید، قماربازی که همه چیز را باخته تنها یک هوس در سر دارد. اینکه بار دیگر بر سر میز قمار بنشیند و این همان چیزی است که در فیلم تصنیف یک قمارباز بدبخت به معنای زندگی تعبیر شده است. فیلم تصنیف یک قمارباز بدبخت ساخته ادوارد برگر اثری کاملا متضاد نسبت به کار قبلی یعنی مجمع کاردینال ها است. ماجرا از جایی آغاز می شود که دویل از آلمان عازم ماکائو می شود تا در مسابقات قمار شرکت کند. مردی با تفکر غربی که در شرق طرفدار ندارد. در واقع تمام فیلم درباره دو نگاه متفاوت به زندگی است، نگاه غربی و دید آسیای شرقی. در نگاه غربی زندگی یک احتمال آماری بعید که در آن همه چیز قراردادی است. بر خلاف این نگاه غربی در دیدگاه شرقی، زندگی یک موهبت رازآلود که به انسان داده شده است و هر کس تاوان کارهایش را می دهد. بر اساس نگاه شرقی مرد در قمارهایش می بازد چون پول های یک پیرزن را دزدیده، او حالا با آن پول ها در مسابقات شرکت می کند و در ابتدا همه چیز را به یک پیرزن شرقی می بازد. همان چیزی که در فرهنگ آسیای شرقی از آن به عنوان کارما یاد می شود. نمایشی متفاوت از سقوط و اوج یک قمارباز  مخاطب بارها و بارها پلان هایی را می بیند که در آن سه کاراکتر وجود دارد، یعنی در برخی از صحنه ها سه تا مرد یا زن وجود داشت. چیزی که به نظر می رسد به نگاه های متفاوت در داستان برمی گردد چرا که مخاطب داستان را از سه زاویه نگاه مرد، زن شرقی و زن غربی می بیند. تمام فیلم درباره این است که رسیدن به روشنایی آموزش پذیر نیست و نیاز به کشف و شهود درونی است تا در پایان خود انسان به نوری برای دیگران تبدیل می شود. در واقع دائومینگ چراغی می شود تا مرد با دیدن و کشف کردن تبدیل به نوری برای زن غربی شود. با وجود نگاه فلسفی در تصنیف یک قمارباز بدبخت نمی توان آن را اثری بدون ایراد دانست. ماکائو به عنوان لوکیشن اصلی بیش از هر چیزی شخصیت پیدا کرده است. فیلمبرداری چشم نواز و تجملاتی از شهر تصاویری نفس گیر و جذاب خلق کرده، با این حال همین زیبایی تکراری به تدریج چشم مخاطب را خسته می کند چرا که مهم تر از قصه قرار گرفته است. در عین حال بزرگ ترین چالش فیلم را می توان در شخصیت شناسی دویل دید، جایی که به جای تمرکز روی رشد شخصیتی اش درگیر نمایش ظاهر کاراکتر می شود. به همین دلیل مخاطب نسبت به سایر آثار مانند باب قمارباز کمتر با کاراکتر ارتباط می گیرد. در نهایت تصنیف یک قمار باز بدبخت شاید به قدرتمندی سایر آثار این کارگردان نباشد اما همچنان جذاب است. |