شرح ورود سینما به ایران حکایتی است شیرین و پرحادثه و پر از جنبه های مختلف که در این مجال می خواهیم به آن جنبه از این تاریخ خواندنی بپردازیم که مربوط به تاسیس اولین سالن سینمای مخصوص بانوان است. نباید از یاد ببریم نخستین سالن سینمای پایتخت در سال 1283 در خیابان امیرکبیر فعلی تاسیس شد اما تا سال 1307سینما فقط محل ورود مردان بود و تازه در سال 1307 خانم ها هم وارد سالن ها شدند که داستان آن از این قرار است:

کلنل علینقی وزیری در سال 1304 سالنی را که در اختیار داشت به صورت سینما درآورد و اسم آن را سینما صنعتی گذاشت که در خیابان لاله زار قرار داشت. وزیری هم چنین ارکستری از شاگردان مدرسه عالی موسیقی تحت مدیریت خود را شب ها مامور نواختن آهنگ های ایرانی در سینما کرده بود. او پس از مدتی به سراغ خان بابا معتضدی رفت تا با مشارکتش سینمایی خاص بانوان به وجود آورد.

اصرار علینقی خان وزیری که اعتقاد داشت مادامی که زنان به سینما راه نیابند به تماشاگران سینما اضافه نخواهد شد، باعث شد تا خان بابا معتضدی اولین سینمای ویژه بانوان را تجربه کند. در اول اردیبهشت سال 1307 این پروژه عملی شد و سینما صنعتی ویژه بانوان با استقبال فراوانی رو به رو شد. علی وکیلی مالک گراند سینما هم از فرصت استفاده کرد و یک بار مدرسه دخترانه زرتشتیان( خیابان جمهوری، کوچه نوبهار) و بار دیگر بالکن گراند سینما را به بانوان اختصاص داد که البته هیچ کدام از 2 تجربه موفق نبود.

اما از بد حادثه در 9 مهر 1307 سینما صنعتی در آتش سوخت . پس از آن معتضدی سینمای تازه ای به نام پری تاسیس کرد که در محل تأتری متعلق به دکتر آقا بابیان و مادام آقابابوف (میدان سعدی، کوچه نوشین) قرار داشت. این در واقع اولین سالن سینمای مختلط ایران بود و کم کم دیگر سالن های مختلط در ایران مرسوم شد.

برگرفته از کتاب تاریخ سینمای ایران نوشته جمال امید

گزیده از عصرایران