فرارو- چهره های فرهنگی بسیاری در آفاق فرهنگی ایران وجود دارند که تا به امروز کمتر به آن ها پرداخته شده است.

به گزارش فرارو، احتمالش زیاد است که تا به امروز، یا هرگز با نام سیما کوبان برخورد نکرده اید، یا کرده و آن را چندان جدی نگرفته اید. بااین وجود سیما کوبان از آن دست از چهره های معاصر است که ارزش دقت بیشتر را دارد.

کوبان هم مترجم بود، هم نقاشی می کرد، هم مجسمه می ساخت و هم در دانشگاه به تدریس اشتغال داشت. در کاشان متولد شده بود و نسبش به دودمان قاجار برمی گشت. بااین همه کوبان راه ورسم دیگری را در پیش گرفته بود و ترجیح داد برای ادامه زندگی به هنر متوسل بشود.

سیما کوبان برای سال ها به نقاشی و مجسمه سازی و درعین حال به تدریس در دانشکده هنرهای زیبای تهران مشغول بود. پژوهش ها و آثار او، گسترده بسیار پهناوری را شامل می شود و همین مسئله او را بدل به یکی از زنان تاثیرگذار زمانه اش کرد.

علاوه بر فعالیت های مهمی که کوبان در حوزه های مختلف داشت، نام او به این دلیل که اولین ناشر زن ایران در سال های پس از انقلاب 57 بود نیز به نام بسیار مهمی تبدیل شده است. او در اکثر محافل روشن فکری زمانه اش رفت وآمد داشت و همین مسئله باعث شده بود تا از احترام ویژه ای نیز برخوردار باشد.

در سال های پس از انقلاب از تدریس در دانشگاه بازماند بااین حال فعالیتش را در زمینه های دیگری ادامه داد. در سال 1360 انتشارات دماوند را با همکاری پرتو نوری علا و تنی چند از دیگر روشن فکران زمانه برپا کرد و به عنوان اولین ناشر زن ایران شناخته شد. بااین وجود، اقبال این بار هم با او یار نبود و انتشارات دماوند در آبان ماه سال 1364 تعطیل شد.

کوبان برای مدتی یک شرکت گلیم بافی تاسیس کرد و همزمان طرح هایش را برای نوسازی شهر تهران با شهرداری در میان می گذاشت. در نهایت در دهه 70 تصمیم گرفت که برای ادامه زندگی به فرانسه نقل مکان کند. در فرانسه نیز مدت طولانی ای را به تدریس زبان فارسی و همچنین برگزاری نمایشگاه های مختلف در مورد فرهنگ ایران گذراند.

در سال 1378 دراثر سکته مغزی فلج و خانه نشین شد، اما بااین وجود تا زمان مرگش در سال 1391 براثر سرطان ریه، دست از فعالیت برنداشت و پیوسته سعی در اشاعه فرهنگ ایران داشت. سیما کوبان در 25 آبان 1318 متولد شد.