عباس اقلامی منتقد سینما به دلیل بیماری تنفسی از دنیا رفت.

رضا صائمی یکی از اعضاء هیات مدیره انجمن منتقدان سینمای ایران، این خبر را در تماس با ایسنا تایید کرد.

عباس اقلامی که از مشکلات ریوی رنج می برد و با دستگاه تنفسی نفس می کشید، گفته می شود در پی آلودگی هوا بیماری اش تشدید شده و از دنیا رفته است.

او از شاگردان محسن آزرم بود که در سایت سینما سینما، هنر و تجربه و مجلات سینمایی دست به قلم بود.

اما نگین حسینی که کتاب درآمدی بر مطالعات معلولیت با رویکرد جامعه شناسی را دارد، در سال 95 در بخشی از یادداشتش درباره عباس اقلامی در سایت شخصی اش نوشت:

روزی که نشستم پای حرف های تلخ دوستان دارای معلولیتم تا پژوهش مشکلات دانشجویان معلول در دانشگاه های ایران را تهیه کنم، روزی که با نوشتن هر جمله از دردهایشان حال بدی پیدا کردم؛ که می دانستم و دوباره می شنیدم دردشان معلولیت نبود، که جامعه ای بدون فهم نیازهای معلولیت بود، که دانشگاه هایی بدون حداقل امکانات لازم بود، که دانشگاه ها هیچ سهمی از پارکینگ مخصوص و درهای اتوماتیک و قابل عبور برای ویلچر، رمپ و لیفتر و راهنمای افراد نابینا نداشت؛ از صمیم قلبم آرزو کردم که روزی اسم تک تک شان را بشنوم که هرچند با هزار و یک سختی، سرانجام وارد دانشگاه شده اند؛ که هرچند بعد از بارها رد صلاحیت در رشته دلخواهشان به دلیلِ جسمی متفاوت، سرانجام در دانشگاهی و رشته ای پذیرفته شده اند؛ که هرچند بعد از هزاران روز توقف مقابل پله ها و از دست دادن کلاس ها و تحمل ترحم و تحقیر دیگرانی که می گفتند “این دیگه واسه چی اومده دانشگاه؟! مگه دانشگاه به چه درد اینا میخوره؟”، سرانجام فارغ التحصیل شده اند…

لابلای تلخی این روزها در شبکه های اجتماعی، خبری که دوست و همکار توانمندم، آقای عباس اقلامی منتشر کرد در مورد فارغ التحصیلی اش از کارشناسی ارشد علوم ارتباطات و شروع دوره دکترا، از معدود خبرهای خوبی بود که شنیدم… نتوانستم جلوی خوشحالی ام را بگیرم و برایتان، یا برایش ننویسم… عباس پیش تر برایم نوشته بود که روی “ارتباطات و نمایش از منظر مطالعات انتقادی در ارتباطات و نظریه های موجود در این زمینه از جمله نظریات تئودور آدورنو درباره هنر” و “نمایش به عنوان رسانه” متمرکز است.