خامس رودیگز، کلمبیایی از چهره های شناخته شده فوتبال جهان است که اوج شهرتش به درخشش در جام جهانی 2014 و سپس حضور در رئال مادرید و انتقال به بایرن مونیخ مربوط می شود.

او حالا در 34 سالگی، غروب دوران فوتبالش را سپری می کند و بعد از حضور در تیم های سائوپائولو و رایووایکانوو، به تازگی از تیم باشگاهی لئون در مکزیک جدا شده است. خبر فسخ قرارداد خامس و آزاد شدن او، در ایران بازتاب زیادی داشت و موجی از درخواست ها را، مشخصا بین هواداران استقلال برای جذب این بازیکن به وجود آورد. کار چنان شده که در زمان تنظیم این مطلب، بیش از چهل هزار کامنت به زبان فارسی در صفحه آقای ستاره ثبت شده که در بیشتر آنها از او خواسته اند به عضویت استقلال در بیاید.

نخستین چیزی که همین ابتدا نظرها را به خود جلب می کند، راه افتادن این موج با وجود محرومیت نقل وانتقالاتی باشگاه است! در حقیقت استقلال پس از شکایت منتظر محمد به فیفا، فعلا از جذب بازیکن در دو پنجره نقل وانتقالاتی پیاپی محروم شده و تا زمستان سال بعد نمی تواند بازیکن بگیرد. این مجازات از آن دسته محرومیت هایی هم نیست که با پرداخت پول بخشیده شود. تیم حقوقی استقلال باید یک کار محکم و قوی انجام بدهد تا پنجره ها باز شود، اما هزاران کامنت گذار، حتی به این مساله بدیهی هم توجه نکرده اند.

پس از آن اما باید پرسید هدف از انجام این همه هزینه و جذب اسم های بزرگ چیست؟ همین حالا استقلال یاسر آسانی و منیر حدادی را دارد که واقعا بازیکنان خوبی هستند، اما در مقابل خریدهای گران قیمتی همچون آنتونیو آدان، جنپو و نازون اصلا به کار آنها نیامده اند و فقط یک صورتحساب کلان روی دست باشگاه و هلدینگ نفتی گذاشته اند.

امروز چه کسی از سطح کیفی خامس آگاهی دارد که چنین نسخه هایی برای استقلال می پیچد؟ و مهم تر این که چرا هواداران باید چشم بسته از این جو پیروی کنند؟خیلی اوقات برای توجیه مخارج کلان یکی، دو سال اخیر و جذب بازیکنان میلیون دلاری، از هزینه های مشابه صورت گرفته در عربستان مثال زده می شود، درحالی که تفاوت های بنیادینی بین دو کشور وجود دارد و شرایط اینجا اصلا شبیه آنجا نیست.

حتما همه استقبال می کنیم که خارجی های باکیفیت به لیگ ایران بیایند، اما در نظر داشته باشید فوتبال ما امروز در تامین ساده ترین ملزوماتش هم مشکل دارد. پرسپولیس و استقلال استادیوم ندارند، هر روز آواره یک شهر و ورزشگاه هستند، دربی تهران قرار است در اراک برگزار شود و این رویه دست کم تا یک سال ونیم دیگر ادامه خواهد داشت. در وضعیت اقتصادی امروز کشور اگر پولی به سیستم تزریق می شود، آیا بهتر نیست با آن در ابتدا دنبال برطرف کردن این مشکلات باشیم؟ مگر می شود بهترین راننده جهان را استخدام کرد و خودرویی ضعیف در اختیار او گذاشت؟

غم انگیز است که حتی جریان روشنفکری هواداران هم معمولا گوش به این حرف ها نمی سپارند و تا از خریدهای زودگذر و گران انتقاد می شود، حمل بر مخالفت با تقویت تیم ها می کنند. این در حالی است که صرف شدن این هزینه ها در بخش زیرساخت و تیم های پایه، حقیقتا فواید بلندمدت بسیار مطلوب تری برای باشگاه ها خواهد داشت. کاش در کنار 40 هزار کامنت برای خامس، یک کمپین با 4 هزار کامنت هم به منظور شروع واقعی احداث ورزشگاه اختصاصی برای پرسپولیس و استقلال می داشتیم، اما افسوس که اغلب هواداران مان هم خوشی های زودگذر را ترجیح می دهند!