در حالی که این روزها از مصرف بالای آب توسط صنایع صحبت می شود، اما به گفته رییس فدراسیون صنعت آب ایران، میزان مصرف آب توسط صنایع تنها نزدیک به چهار درصد است که سهم فولادی ها، کاغذسازی و پتروشیمی ها بیشتر از دیگر صنایع است.

رضا حاجی کریم رییس فدراسیون صنعت آب ایران - در تشریح وضعیت مصرف آب توسط صنایع در کشور، گفت: کل مصرف آب در ایران سالانه، حدود 93 میلیارد متر مکعب برآورد می شود که از این میزان، سه بخش کشاورزی، شرب و صنعت سهم اصلی را دارند که در میان این سه بخش، صنعت کم ترین میزان مصرف آب را به خود اختصاص داده است؛ هرچند در نگاه عمومی، گاهی این میزان مصرف بیش از واقع به نظر می رسد؛ اما سهم بخش صنعت از کل مصرف آب کشور حدود 3.9 درصد است.

وی افزود: با این حال، نکته قابل توجه آن است که بخش قابل توجهی از صنایع به ویژه صنایع غذایی، آشامیدنی، بهداشتی و شوینده ها این قابلیت را دارند که از پساب تصفیه شده به جای آب خام استفاده کنند.

این موضوع نیز در مواد 37 و 38 فصل هشتم برنامه هفتم توسعه کشور مورد تاکید قرار گرفته است که بر اساس آن صنایع موظف هستند که تا پایان مهلت مقرر (در آیین نامه های اجرایی مربوطه)، مصرف آب خود را به تدریج از منابع پساب تأمین کنند.

رییس فدراسیون صنعت آب ایران خاطرنشان کرد: باید میان دو گروه از مصرف کنندگان صنعتی تمایز قائل شویم که گروه اول صنایع منفرد هستند که به صورت مستقل از منابع آبی استفاده می کنند و گروه دوم شهرک های صنعتی هستند که به عنوان مصرف کنندگان واحد آب، که بر اساس برنامه هفتم توسعه، قانونگذار در فاز نخست، صنایع با مصرف بیش از 300 هزار متر مکعب در سال را مکلف کرده که از پساب استفاده کنند و در فاز دوم نیز این الزام برای شهرک های صنعتی اعمال خواهد شد.

حاجی کریم گفت: در میان صنایع مختلف، به ترتیب صنایع فولاد، کاغذسازی و پتروشیمی ها در جایگاه بزرگترین مصرف کنندگان آب صنایع، قرار دارند.

وی ادامه داد: بدیهی است هدف از استفاده از پساب، کاهش برداشت از منابع آبی است. بنابراین، استفاده هم زمان از پساب و منابع زیرزمینی (نظیر چاه ها) نه تنها کمکی به مدیریت مصرف نمی کند، بلکه موجب می شود تراز نوع مصرف آب بدون تغییر باقی بماند.

متاسفانه در برخی صنایع، این وضعیت مشاهده می شود که به میزانی که از پساب استفاده می کنند، به همان میزان مصارف خود در آب خام را کاهش نمی دهند لازم است نظارت مؤثر و پسینی بر عملکرد آن ها صورت گیرد تا از کاهش برداشت منابع زیرسطحی اطمینان حاصل شود. این در حالی است که در تعدادی از کارخانه ها این نظارت به صورت نسبی انجام می شود و در بسیاری از شهرک های صنعتی هنوز به شکل مطلوب اجرا نمی شود.