حفاظ جاده (یا گاردریل) انواع مختلفی دارد که بر اساس محل نصب، نوع خطر، میزان تصادف و شرایط محیطی انتخاب می شوند و به طور کلی می توان آن ها را به چند دسته اصلی بتنی و فلزی تقسیم کرد.

به گزارش ایسنا، حفاظ های بتنی قطعات بتنی سنگینی هستند که معمولاً در میانه بزرگراه ها و محدوده ی کارگاه های جاده ای نصب می شوند. مقاومت زیاد در برابر برخورد وسایل نقلیه سنگین دارند.نوع پیوسته (یکپارچه) و قطعه ای (قابل جابه جایی) دارند.

حفاظ فلزی سازه ای است از ورق فولادی موج دار (معمولاً گالوانیزه) که روی پایه های فلزی نصب می شود و با پیچ و مهره به هم متصل می شوند.این حفاظ در اثر برخورد خودرو، مقداری تغییر شکل می دهد تا انرژی ضربه را جذب کند و از آسیب شدیدتر جلوگیری شود.

جواد نظرپور _ معاون دفتر نگهداری علائم تجهیزات و توسعه ایمنی راه های سازمان راهداری - در گفت وگویی در این خصوص توصیح داد: در حال حاضر در محورها دو نوع حفاظ داریم که یک نوع از آن بتنی بوده و اخیرا به صورت مفصلی اجرا می شود و اصطلاحا به آن نیوجرسی می گویند و نوع دیگر نیز حفاظ های فلزی هستند.

وی افزود: معمولاً در بزرگراه هایی که فاصله بین دو باند به یکدیگر نزدیک است و همچنین آزادراه ها، حفاظ بتنی مفصلی بین دو باند ایجاد می کنیم که به صورت پیوسته عمل می کنند زیرا طبق استانداردهای بین المللی زمانی که ماشین به این حفاظ های بتنی برخورد می کند این فرصت به راننده داده می شود که مجدداً برگردد و به رانندگی خودش ادامه دهد.

معاون دفتر نگهداری علائم تجهیزات و توسعه ایمنی راه ها تصریح کرد:این نیوجرسی ها دارای قسمتی به نام پاشنه هستند که یک مقدار بالا بود و حدود هفت سانتی متری می شود تا آب های سطحی، زباله، خاک آسفالتی از زیر آن عبور داده شود و قابل جمع آوری باشد.

وی تصریح کرد: بعد از پاشنه یک زاویه اریب دارد که 25 درجه است و این امکان را فراهم می کند بر مبنای طراحی های بین المللی زمانی که لاستیک ماشین از پاشنه عبور می کند و روی شیب می رود قبل از اینکه با دیواره بتنی نیوجرسی برخورد کند خودرو به دلیل شیب مجددا برگردد و آسیب نبیند.

نظر پور در ادامه گفت:حفاظ های فلزی عمدتاً در کناره های راه ها یا نزدیک پرتگاه ها استفاده می شود و این امکان را می دهد که اگر راننده اشتباهی کرد، خواب آلوده بود یا اگر خودرویی به سمتش آمد برای جلوگیری از تصادفات با آن خودرو، بخشی از انرژی خودرو را بگیرد و با کاهش انرژی مجدداً آن را به جاده بازگرداند و از پرت شدن خودرو به بیرون از جاده جلوگیری کند.

وی در پایان گفت: چون حفاظ ها به موازات جاده طراحی می شوند خیلی کم اتفاق میفتاد که خودروها با زاویه 90 درجه یعنی به صورت عمود با آن برخورد کنند و چون در امتداد جاده است این فرصت فراهم می شود که کاربر راه مجدداً بعد از برخورد در داخل مسیر قرار بگیرد.