فرارو- محمدحسن بیوک معیری، متخلص به رهی معیری از شاعران مهم ادبیات معاصر فارسی است. معیری علارغم عمر نه چندان طولانی ای که داشت، آثار بسیار مهمی را از خود به جا گذاشت.

به گزارش فرارو، رهی در اردیبهشت ماه سال 1288 در تهران و در خانواده ای که اصالتا اهل شاهرود بودند دیده به جهان گشود. او شاعری بود که در اکثر قوالب ادبیات کلاسیک فارسی آثاری را از خود به یادگار گذاشت. بااین وجود علاقه او به غزل باعث شد تا بیشتر اشعارش را در این قالب خلق بسراید.

شور و داغ عشق، اشعار رهی را رنگ وبوی دیگرگونه ای داده بود. رهی از آن دسته از شاعران ایرانی است که در اشعارش صدق عاطفی بی مانندی به چشم می خورد. تجربه زیسته رهی و داغی که عشق بر پیشانی او گذاشته بود، باعث شد تا او بدل به شاعری تلخ اندیش، عاطفی و در بعضی از مواقع کینه ورز بدل شود.

نامرادی رهی در زندگی عاطفی و عشقی اش باعث شد تا او هرگز ازدواج نکند. او برای پاسخ به عوالم معنوی و عاطفی اش با ولع بیشتری شروع به سردون شعر کرد. داستان عشق ناموفق رهی، روایت های متفاوتی را در بر می گیرد که یکی از معروف ترین روایت ها، روایتی است که دکتر قاسم غنی در مورد رهی و زندگی عاطفی اش نقل می کند. بنابر این روایت، رهی در سنین جوانی دلباخته مریم فیروز، یکی از چهره های فعال احزاب کمونیست در روزگار حکومت پهلوی، می شود.

ارتباط عاطفی ای بین رهی و فیروز شکل می گیرد و رهی خیلی زود عاشق می شود. مریم فیروز مانند خود رهی از خانواده ای اصیل بود. فیروز، اشراف زاده ای بود که روزنامه های خارج از ایران به او لقب شاهزاده سرخ را داده بودند. او دختربزرگ عبدالحسین میرزا فرمانفرما، شاهزاده نامدار قاجار، و دختر دایی محمد مصدق، نخست وزیر ایران، بود.

ارتباط عاطفی معیری و فیروز خیلی زود تبدیل به کابوسی می شود که زندگی او را برای همیشه تحت الشعاع قرار می دهد. مریم فیروز که در آن روزگار با رهبران حزب توده ارتباط بسیار تنگاتنگی داشت، علارغم علاقه اش به رهی معیری، در نهایت با نورالدین کیانوری، رهبر حزب توده ایران، ازدواج کرد. این اتفاق زندگی معیری را برای همیشه تحت تاثیر قرار داد.

اشعار معیری پس از این شکست عاطفی، رنگ وبوی دیگری گرفتند و شعر برای او به ابزار قدرتمندی برای بیان احساساتش بدل شد. علاوه بر این معیری به نوعی از کینه نسبت به جنس زن دچار شد که این کینه در ادامه نیز خودش را در بعضی از اشعار او نشان داد. به عنوان مثال، معیری در شعر بلندبالایی با عنوان خلقت زن، به شکل کینه ورزانه ای به زنان تاخت. به هرحال و جدا از نگاه نادرستی که رهی به زنان داشت، باید او را یکی از شاعران بسیار مهم معاصر ایران به حساب آورد.

رهی معیری در نهایت در اثر سرطان و در 24 آبان سال 1347، دار فانی را وداع گفت و در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شد.