در حالی که تنش های ژئوپلیتیکی در غرب آسیا و اروپا شدت گرفته، جنگنده چندمنظوره سوخو -35 (Su-35) ، ملقب به Flanker-E در کدگذاری ناتو به عنوان یکی از پیشرفته ترین دستاوردهای صنعت هوانوردی روسیه، بار دیگر در کانون توجه کارشناسان نظامی قرار گرفته است. این پرنده تک خلبان و دو موتوره، که توسط شرکت سوخویی (Sukhoi) طراحی و ساخته شده، نه تنها ستون فقرات نیروی هوایی روسیه را تشکیل می دهد، بلکه به کشورهای صادراتی مانند چین، الجزایر و احتمالاً ایران، قابلیت های بازدارندگی استراتژیک ارائه می دهد.

به گزارش خبرگزاری مهر، سوخو -35 در دسته جنگنده های نسل 4++ قرار می گیرد و قابلیت های چندمنظوره ای از برتری هوایی تا حمله به اهداف زمینی، دریایی، جنگ الکترونیک و شناسایی را پوشش می دهد.

طول : 21.9 متر

دهانه بال : 15.3 متر

ارتفاع : 5.9 متر

وزن خالی : 18,400 کیلوگرم

وزن بارگیری شده : 25,300 کیلوگرم

حداکثر وزن برخاست : 34,500 کیلوگرم

پیشرانه آن دو موتور توربوفن Saturn AL-41F1S است که امکان سوپرکروز (پرواز مافوق صوت بدون پس سوز) را فراهم می کند. سرعت حداکثر این جنگنده به 2,500 کیلومتر بر ساعت (ماخ 2.25) می رسد، برد عملیاتی آن بدون مخزن خارجی حدود 1,600 کیلومتر و برد حمل ونقل (Ferry Range) با مخازن اضافه تا 4,000 کیلومتر است.

رادار Irbis-E ، یک آرایه فازی مکانیکی پیشرفته، برد کشف اهداف تا 400 کیلومتر را تضمین می کند. توپ داخلی 30 میلی متری GSh-30-1 با 150 گلوله، همراه با 12 نقطه سخت (Hardpoints) و ظرفیت حمل 8 تن تسلیحات، سوخو -35 را به یک پلتفرم مرگبار تبدیل کرده است.

محموله تسلیحاتی سوخ و-35 شامل موشک های پیشرفته ای است که آن را در نبردهای مدرن برتر می سازد:

نبرد هوایی: موشک های R-77 (برد متوسط) و R-37M (برد 300،400 کیلومتر، ایده آل برای شکار هواپیماهای AWACS و تانکرها).

حمله زمینی، دریایی : Kh-31 (ضد رادار) و Kh-59 (کروز دقیق).

بمب ها : هدایت شونده لیزری، جی پی اس، با قابلیت ادغام بومی برای خریداران مانند ایران.

ویژگی کلیدی : تراست بردار سه بعدی (Thrust Vectoring) که مانورهای فوق العاده در نبردهای نزدیک (Dogfight) را ممکن می سازد، همراه با سیستم های جنگ الکترونیک و اخطار لیزری،راداری.

گرچه سوخو -35 به طور رسمی نسل پنجم نیست، اما کارشناسان آن را نسل 4++ واقعی می دانند. قابلیت سوپرکروز، رادار قدرتمند و موشک های دوربرد، آن را در سناریوهای خاص، مانند پوشش هوایی دوربرد یا شکار دارایی های پشتیبانی ناتو، رقیبی جدی برای F-35 سبک می کند. در رزمایش های روسیه، Su-35 بارها هواپیماهای شبیه سازی شده AWACS را در فواصل بیش از 300 کیلومتر منهدم کرده است.

در غرب آسیا، این جنگنده می تواند تعادل قدرت را دگرگون کند. برای ایران، ادغام Su-35 با سامانه های بومی مانند باور -373، شبکه دفاعی یکپارچه ای ایجاد می کند که تهدیدات هوایی اسراییل و آمریکا را خنثی نماید.

با ادامه صادرات به کشورهای هم پیمان مسکو، سوخ و-35 نه تنها نماد قدرت روسیه، بلکه ابزاری برای بازدارندگی در برابر تهاجمات غربی است. آیا این پرنده فلانکر، آسمان غرب آسیا را امن تر خواهد کرد؟ زمان پاسخ خواهد داد.