پژوهشی جدید نشان می دهد که انسان ها می توانند اشیاء پنهان در زیر شن ها را حس کنند و درک ما از لمس را گسترش داده و به طراحی رباتیک جهت دهند.

به گزارش ایسنا، محققان دانشگاه کویین مری(Queen Mary) لندن و کالج دانشگاهی لندن دریافته اند که انسان ها می توانند اشیاء دفن شده در شن را بدون لمس مستقیم آنها تشخیص دهند.

این کشف، باور دیرینه مبنی بر محدود بودن احساس لامسه به تماس فیزیکی را به چالش می کشد. احساس لامسه همیشه به عنوان یک حس محدود به سطوحی که پوست ما می تواند به آنها برسد، در نظر گرفته شده است، اما مطالعه ای که در کنفرانس بین المللی IEEE در مورد توسعه و یادگیری ارائه شد، خلاف این را نشان می دهد.

از شرکت کنندگان در این مطالعه خواسته شد تا انگشتان خود را به آرامی در شن حرکت دهند تا مکعبی را که در زیر سطح آن پنهان شده است، بدون اینکه ابتدا آن را لمس کنند، پیدا کنند. به طرز شگفت انگیزی، آنها توانستند شیء دفن شده را با دقت قابل توجهی پیدا کنند.

نتایج نشان می دهد که انسان ها توانایی لمس از راه دور ، مشابه با برخی پرندگان ساحلی را دارند. پرندگان ساحلی مانند آبچلیک ها و سلیم ها از این حس برای تشخیص طعمه در زیر شن با حس کردن ارتعاشات مکانیکی ظریف استفاده می کنند.

این مطالعه نشان داد که انسان ها می توانند چنین نشانه هایی را از طریق جابجایی های جزیی در شن که از اشیاء پنهان منعکس می شوند، تشخیص دهند.

محققان با مدل سازی فیزیک پشت این پدیده کشف کردند که حساسیت دست انسان به حد نظری آنچه که می تواند از طریق بازتاب های مکانیکی تشخیص داده شود، نزدیک می شود. این بدان معناست که حس لامسه انسان فراتر از آنچه قبلاً شناخته شده بود، گسترش دارد.

دقیق تر بودن انسان از ربات

محققان عملکرد انسان را با عملکرد یک حسگر لمسی رباتیک که با استفاده از الگوریتم حافظه کوتاه مدت آموزش دیده است، مقایسه کردند. انسان ها به دقت 70.7 درصدی در محدوده قابل تشخیص دست یافتند. در حالی که ربات می توانست اشیاء را از فواصل کمی دورتر حس کند، اغلب مثبت کاذب تولید می کرد و در نتیجه تنها 40 درصد دقت کلی داشت.

هم انسان ها و هم ربات ها نزدیک به حداکثر حساسیت پیش بینی شده توسط مدل های فیزیکی عمل کردند و این نتایج تأیید می کند که افراد می توانند یک شیء را قبل از تماس واقعی حس کنند. این یافته، درک علمی از نحوه عملکرد لمس در انسان و نحوه مهار آن برای فناوری را گسترش می دهد.

تیم تحقیقاتی معتقد است که این کشف می تواند نحوه طراحی سیستم های لمسی توسط مهندسان برای ربات ها و ابزارهای کمکی را تغییر دهد. توسعه دهندگان با مطالعه حساسیت لمسی انسان می توانند ماشین هایی را بسازند که قادر به تشخیص اشیاء مدفون یا پنهان با حداقل ورودی بصری باشند.

الیزابتا ورساچه(Elisabetta Versace)، مدرس ارشد روانشناسی در دانشگاه کویین مری لندن می گوید: این اولین باری است که لمس از راه دور در انسان مورد مطالعه قرار گرفته است و تصور ما از دنیای ادراکی (آنچه میدان گیرنده نامیده می شود) در موجودات زنده از جمله انسان ها را تغییر می دهد.