صبح دوشنبه 30 مهرماه سال 1403 گزارش تیراندازی مرگبار در اداره کل ارتباطات فناوری شهر فرودگاهی امام خمینی روی میز بازپرس جنایی پایتخت قرار گرفت.

به گزارش هفت صبح، بلافاصله تیم جنایی در محل وقوع جنایت حاضر و مشخص شد در جریان این تیراندازی، مدیریت شرکتی که پروژه پیمانکاری با بخش مخابرات آی تی فرودگاه داشتند، به دست یکی از کارمندان خود با شلیک گلوله به قتل رسیده است. این در حالی بود که یکی دیگر از کارمندان نیز به ضرب گلوله مجروح شده و تعدادی دیگر نیز شاهد این تیراندازی مرگبار بودند. به این ترتیب شاهدان ماجرا هدف تحقیقات جنایی قرار گرفتند.

یکی از کارمندان شرکت پیمانکار تحت قرارداد با فرودگاه که از این جنایت مطلع بود، ماجرای حادثه را اینطور به تیم تحقیق توضیح داد: از چند وقت قبل قاتل مدام از رییس خود که به صورت پیمانکاری در این اتاق مشغول کار است، درخواست داشت حقوقش را افزایش دهد اما کارفرما قبول نمی کرد و همین موضوع باعث شد میان آن ها اختلافی ایجاد شود.

شاهد جنایت گفت: دقایقی قبل قاتل از محل کارش به این اتاق آمد و دوباره ماجرا را مطرح کرد اما فایده ای نداشت که ناگهان مشاجره ای میان این 2 نفر شکل گرفت. لحظه ای بعد متهم به قتل به نام مجید با کلت کمری و تبر وارد اتاق شد. او قصد داشت به کارفرمای خود تیراندازی کند اما ناگهان در آن شلوغی یک تیر شلیک شد و به قفسه سینه مدیر بخش به نام حسین که بی گناه در این اتاق پشت میزش مشغول کار بود، اصابت کرد. پس از این حادثه متهم به قتل به سرعت از مهلکه گریخت و کارفرما که از این تیراندازی جان سالم به در برده بود، به شوک فرو رفت.

ساعتی بعد متهم با مراجعه به کلانتری پرند خود را تسلیم ماموران کرد و در همان تحقیقات مقدماتی، صراحتا به قتل همکار خود در ساختمان اداره مخابرات فرودگاه امام اعتراف و عنوان کرد که قصد ارتکاب جنایت را نداشته است.

با اتمام جلسات بازپرسی از متهمان این پرونده، بازسازی صحنه جرم و تحقیقات تکمیلی، بازپرس پرونده صدور قرار جلب به دادرسی را صادر کرد و کیفرخواست متهم به اتهام مباشرت در قتل عمدی از سوی دادسرای ناحیه 27؛ جرایم جنایی، ویژه قتل صادر شد. بدین ترتیب، متهم برای دفاع از خود در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکه ایستاد.

در ابتدای جلسه رسیدگی، کیفرخواست صادرشده از سوی دادسرای جنایی قرائت شد، سپس متهم اصلی در جایگاه حاضر و اتهام مباشرت در قتل عمدی به او تفهیم شد. اولیای دم مقتول نیز خواستار اشد مجازات برای متهم شدند.

مرد جوان گفت: 41ساله هستم و حدود 16 سالی می شد که در فرودگاه مشغول به کار بودم. هیچ اختلافی با مقتول نداشتم و مشکلی بین ما وجود نداشت. حتی تازه متوجه شده بودم که همسرش باردار است. قصد ارتکاب جنایت نداشتم. آن روز فقط برای ترساندن کارفرما که با او اختلاف حساب داشتم با اسلحه و تبر وارد اتاق شدم اما همان موقع یکی از همکاران به کمر من آویزان شد تا مانع من شود. این اقدام او باعث برهم خوردن تعادلم شد و ناگهان گلوله از اسلحه شلیک شد، ابتدا به مانیتور برخورد و بعد به قفسه سینه مقتول اصابت کرد. مقتول مهندس شبکه بود.

او در ادامه افزود: من همیشه کلت کمری همراهم نیست و آن روز فقط برای ترساندن کارفرمای پیمانکارم آن را آورده بودم. سلاح را از یک پیج در فضای مجازی خریده و از همان جا سفارش داده بودم.

او در ادامه گفت: اعتیادی ندارم و حتی سیگار هم نمی کشم. متأهل هستم و دو دختر خردسال دارم. با کارفرمای خود برسر حقوق مشکل داشتم. حقوق من 18 میلیون تومان بود و مرتب درخواست افزایش حقوق می کردم اما قبول نمی کرد.

تصمیم به قتل او نداشتم و فقط می خواستم او را بترسانم. صبح روز حادثه به دفتر کارفرما رفتم و درباره حقوق صحبت کردیم که بین ما مشاجره لفظی پیش آمد. در آن لحظه کلت کمری را برای ترساندن او بیرون کشیدم اما ناگهان گلوله ای به صورت اتفاقی شلیک شد و به همکارم اصابت کرد. پشیمانم و نمی خواستم کسی را به قتل برسانم و از خانواده مقتول شرمنده هستم. بعد از شلیک، ترسیده بودم و به سمت جاده ساوه حرکت کردم اما نتوانستم فرار کنم تا اینکه خودم را به کلانتری16 پرند معرفی کردم.

سپس یکی از شاهدان جنایت ماجرا را اینطور توضیح داد: روز حادثه حدود ساعت 9 صبح، در حالی که من در وسط محل کار، روبه روی میز مقتول ایستاده بودم، متهم پس از عبور از جلوی میز مسئول دفتر، در وسط اتاق ایستاد. او بعد از نگاهی کلی به اطراف، اسلحه را با دست راست از جیبش بیرون آورد و با صدای بلند و حالت خندان گفت؛ سلام خدمت شما!

در آن لحظه فاصله او با من حدود یک متر بود و من تصور کردم اسلحه اسباب بازی است و قصد شوخی دارد اما بلافاصله صدای گلوله و بوی باروت را حس کردم و متوجه شدم ماجرا جدی است. با توجه به نزدیکی فاصله، به سمت متهم رفتم و او را از کمر بغل کردم. همان موقع ضربه ای به سمت سرم احساس کردم و مجبور شدم او را رها کنم. در همان لحظه، صدای گلوله دوم را شنیدم. در زمانی که به او چسبیده بودم، شلیک شد. بعد از آن، متوجه شدم که چه اتفاقی افتاده و تازه فهمیدم که اسلحه واقعی بوده و جنایت رخ داده است.

براساس تحقیقات جامع انجام شده، متهم پرونده قتل در پرند در بازجویی ها به صراحت به خرید و تحویل سلاح و مهمات در کلانتری17 پرند اقرار کرده و اظهار داشته که شخصا به مقتول شلیک کرده است. این اعترافات مطابق با واقع تشخیص داده شده و دفاعیات بعدی متهم مبنی بر اتفاقی بودن شلیک به عنوان ادعایی صرف و فاقد اعتبار ارزیابی شده است. از جمله قرائنی که صحت این اعترافات را تأیید می کند، اظهارات خود متهم است که صراحتا اعلام کرده بود به دلیل گیر داشتن اسلحه، شب قبل در خانه و پیش از آمدن به محل کار، آن را مسلح کرده است.

به گفته کارشناسان، اگر نیت متهم تنها ترساندن کارفرما بوده، دلیلی برای مسلح کردن سلاح از پیش وجود نداشت. علاوه بر این، نظریه کارشناس اسلحه و همچنین گزارش پزشکی قانونی در خصوص مسیر حرکت گلوله نیز نشان می دهد که شلیک از بالا به پایین انجام شده است. این موضوع با وضعیت ایستاده متهم و حالت نشسته مقتول همخوانی دارد و نشان می دهد که برخلاف ادعای متهم مبنی بر شلیک هنگام درگیری، گلوله به طور مستقیم و عمدی شلیک شده است.

پس از پایان مراحل دادرسی و اعترافات صریح متهم، قضات دادگاه وارد شور شدند و در نهایت حکم به قصاص نفس متهم به دلیل ارتکاب قتل عمد صادر شد. همچنین متهم به دلیل حمل و نگهداری سلاح و مهمات و ایجاد رعب و وحشت در محل کار، با توجه به نحوه اقدام، به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد. رای صادر شده بعد از بررسی توسط قضات دیوانعالی کشور مهر تایید خورد و به این ترتیب شمارش معکوس برای اجرای حکم شروع شد.