| اگر شاخی روی سر انسان ببینید، احتمالاً یاد اسطوره های باستانی یا داستان های فانتزی می افتید. اما این پدیده یک عارضه پزشکی نادر اما واقعی به نام شاخ پوستی یا در اصطلاح علمی Cornu Cutaneum است. اندازه این شاخ می تواند از یک برجستگی کوچک تا ساختاری بزرگ و نگران کننده متغیر باشد و درک علت تشکیل آن برای تشخیص اهمیت دارد. شاخ انسانی چیست؟ شاخ در انسان یک ضایعه پوستی است که از توده های فشرده و متراکم کراتین (همان پروتیین سازنده مو، ناخن و لایه بیرونی پوست ما) ساخته شده است. این توده کراتینی از سطح پوست به بیرون رشد می کند. شکل آنها معمولاً خمیده یا مخروطی و بافتشان سخت است، که شباهت زیادی به شاخ حیواناتی مانند گوسفند یا گاو دارد. رنگ آنها می تواند از زرد تا قهوه ای یا خاکستری متغیر باشد. این رنگ به میزان رنگدانه و سلول های مرده ای بستگی دارد که در حین ساخته شدن توده کراتین، در آن به دام می افتند. شاخ های پوستی خودبه خود ایجاد نمی شوند. آنها تجمعی فشرده از کراتین هستند که در اثر هیپرکراتوز (Hyperkeratosis) یا تولید بیش ازحد لایه شاخی پوست ایجاد می شوند. این رشد انفجاری کراتین، همیشه از یک ضایعه پوستی قبلی (پایه) نشأت می گیرد. این ضایعات پایه ای می توانند به سه دسته تقسیم شوند: ضایعات خوش خیم : بیشتر این شاخ ها (حدود 60 درصد) کاملاً بی ضرر و خوش خیم هستند. آنها می توانند از ضایعات رایجی مانند برجستگی های زگیل مانند و بسیار شایع در افراد مسن یا زگیل های معمولی ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) رشد کنند. ضایعات پیش سرطانی : دسته دوم ضایعاتی هستند که هنوز سرطانی نشده اند اما پتانسیل بدخیم شدن را دارند. نمونه بارز آن Actinic Keratosis یا کراتوز خورشیدی است. این ضایعات معمولاً در اثر آسیب ناشی از نور خورشید ایجاد می شوند و گاهی می توانند به شکل شاخ درآیند. ضایعات بدخیم : این بخش، مهم ترین دلیل برای جدی گرفتن این عارضه است. براساس مطالعات، حدود 16 تا 20 درصد از شاخ های پوستی در پایه خود سرطانی هستند. شایع ترین سرطانی که باعث ایجاد این شاخ ها می شود، کارسینوم سلول سنگفرشی (Squamous Cell Carcinoma) است. این سرطان از لایه بیرونی پوست شروع می شود و در این موارد، سلول ها با ازدست دادن ساختار طبیعی خود و رشد کنترل نشده، تولید کراتین را به شدت افزایش می دهند که منجر به تشکیل شاخ می شود. اگر این نوع سرطان درمان نشود، می تواند به بافت های عمیق تر حمله کند. این شاخ های سرطانی در بزرگسالان مسن (معمولاً بالای 60 سال) و افراد با پوست روشن (که به آفتاب حساس تر هستند) بسیار شایع تر هستند. مهم ترین عامل خطر، قرارگرفتن طولانی مدت و بدون محافظت در معرض نور فرابنفش (UV) خورشید است. به همین دلیل، این شاخ ها اغلب در نواحی در معرض نور مانند سر، صورت، گوش ها و پشت دست ها ظاهر می شوند. 
تشخیص و درمان شاخ های پوستی درمان شاخ پوستی تقریباً همیشه شامل برداشتن کامل آن با جراحی (اکسیزیون) است. از آنجایی که بخش قابل توجهی (یک از هر 5 مورد) از این شاخ ها می توانند در پایه خود سرطانی باشند، تنها راه تشخیص قطعی خوش خیم یا بدخیم بودن ضایعه، ارسال شاخ برداشته شده به آزمایشگاه آسیب شناسی است. اگر پایه شاخ سرطانی تشخیص داده شود، ممکن است به درمان های بیشتری (مانند جراحی گسترده تر یا پرتودرمانی) نیاز باشد. هر فردی که متوجه رشد چنین ضایعه سخت، برجسته و شبیه شاخی روی پوست خود می شود، باید فوراً برای ارزیابی به پزشک متخصص پوست مراجعه کند. برخی از این شاخ ها به اندازه های حیرت آوری می رسند و در طول تاریخ نمونه های عجیبی دیده شده است. در سال 2024 زنی مسن در چین به دلیل شاخ پوستی بزرگی که از پیشانی اش رشد کرده و طی هفت سال به ده سانتی متر رسیده بود، خبرساز شد. در موردی دیگر، بیماری در هند گزارش شد که شاخ شیطان بر بالای سرش داشت. اما رکورد بزرگ ترین شاخ پوستی ثبت شده در تاریخ احتمالاً متعلق به مادام دیمانش (Madame Dimanche)، زنی فرانسوی در اوایل قرن نوزدهم است. شاخ این زن به طول نزدیک به 25 سانتی متر رسید و قبل از برداشته شدن به پایین تر چانه اش رسیده بود. | 
تب دنگی در راه است/ بارش‌های آبان و آذر عامل افزایش خطر
کوثری افشا کرد: سوخت‌رسان‌ها آمریکایی بودند، نه اسراییلی
تغییر کلیدی اوسمار در پرسپولیس!