سفر جان کی. هورلی، معاون وزارت خزانه داری آمریکا برای اطلاعات مالی و تروریسم، بخشی از استراتژی فشار حداکثری دولت ترامپ برای مهار برنامه هسته ای ایران و فعالیت های منطقه ای آن است. این سفر، اولین سفر هورلی به خاورمیانه از زمان انتصابش در آوریل 2025، به اسراییل، امارات متحده عربی، ترکیه و لبنان اختصاص یافت، جایی که او بر اجرای تحریم های نفتی، جلوگیری از دور زدن تحریم ها و قطع تأمین مالی محور مقاومت تمرکز کرد. هورلی، که سابقه ای 25 ساله در وزارت دادگستری آمریکا در پرونده های تحریم و پولشویی دارد، با هدف هماهنگی با شرکا برای اجرای قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل پس از اجرای اسنپ بک و قطع صادرات نفت ایران، سفر کرد.

به گزارش خبرآنلاین؛ اهداف اصلی سفر شامل افزایش تحریم های ثانویه بر خریداران نفت ایران (مانند چین و هند)، مهار دور زدن تحریم ها از طریق امارات و ترکیه، و قطع تأمین مالی محور مقاومت بود. هورلی در بیانیه وزارت خزانه داری گفت: رییس جمهور ترامپ تأکید کرده که فعالیت های ایران باید با فشار هماهنگ و پایدار مواجه شود. این سفر، در بستر توافقات اخیر مانند توافق غزه و اسنپ بک سازمان ملل، بخشی از سیاست ترامپ برای صلح از طریق قدرت است.

هماهنگی سیاسی-دیپلماتیک بین کشورهای تاثیرگذار خاورمیانه، هدف اصلی سفر هورلی بود. در اسراییل، هورلی با مقامات دفاعی دیدار کرد و بر قطع تأمین محور مقاومت تمرکز داشت. نتانیاهو نیز با ادراک هورلی به عنوان متحد قابل اعتماد ، توافق برای تحریم های ثانویه بر بانک های لبنانی را امضا کرد، که محاسبه عقلانی اسراییل (کاهش تهدید حزب الله) را برآورده می کند. به همین دلیل، نتانیاهو با باور به فشار حداکثری ترامپ ، از این سفر به مثابه فرصت برای امنیت ادراک داشت.

در امارات، هورلی با مقامات مالی دیدار کرد و بر جلوگیری از دور زدن تحریم های نفتی تأکید داشت. محمد بن زاید، با ادراک هورلی به عنوان شریک اقتصادی ، توافق برای تحریم های ثانویه بر شرکت های اماراتی را پذیرفت، که محاسبه عقلانی امارات (حفظ تجارت 100 میلیارد دلاری با آمریکا) را توجیه می کند. از سوی دیگر بن زاید با باور به تعادل با ایران ، توافق را فعال ادراک کرد، اما عدم توفیق در توقف کامل دور زدن (به دلیل تجارت 7 میلیارد دلاری با ایران) چالش ایجاد کرد.

در ترکیه، هورلی با مقامات بانکی دیدار کرد، اما اردوغان با ادراک تحریم ها به عنوان تهدید اقتصادی (تجارت 7 میلیارد با ایران)، توافق کامل را رد کرد و گفت: ترکیه سیاست مستقل دارد. محاسبه عقلانی ترکیه (حفظ تعادل با ایران برای گاز) عدم توفیق نماینده امریکا را توضیح می دهد.

در لبنان، هورلی بر قطع تأمین حزب الله تمرکز داشت، اما مقامات لبنانی با باور به حمایت ایران ، توافق را محدود کردند. در مجموع، هماهنگی اسراییل و امارات مهمترین موفقیت نماینده ویژه امریکا و عدم توفیق جلب نظر ترکیه و لبنان به دلیل منافع محلی، تا اندازه ای شکست او در سفر به خاورمیانه بود.

اما مهار دور زدن تحریم های ایران، هدف کلیدی سفر بود. در امارات، هورلی بر تحریم شرکت هایی که تحریم های ایران را دور می زنند، تمرکز داشت. مقامات اماراتی، با ادراک هورلی به عنوان شریک ضدتروریسم ، توافق برای نظارت بانکی را پذیرفتند. بن زاید با باور به حفظ روابط با آمریکا ، اجتناب از تحریم های ثانویه را پذیرفت. در ترکیه، هورلی بر جلوگیری از تحریم شکنی تأکید داشت. اردوغان، با ادراک تحریم ها به عنوان تهدید ، گفت: ترکیه مستقل عمل می کند و توافق محدود به نظارت بر بانک ها شد.

در ابعاد چالش های استراتژیک، هدف سفر برای مهار نیروهای متحد ایران در خاورمیانه بود. ترامپ با ادراک منافع امنیتی (مهار هسته ای ایران)، سفر را موفق خواند و محاسبه هزینه-فایده را برآورده کرد. ترامپ با باور به معامله گری ، سفر را به عنوان اهرم برای توافقات آینده ادراک کرد. در اسراییل، نتانیاهو با محاسبه منافع توافق کامل انجام داد. در امارات، بن زاید با باور به تعادل اقتصادی توافق کرد، اما عدم توفیق در توقف کامل دور زدن تحریم ها به محاسبه هزینه برمی گردد.

از سوی دیگر می توان سفر هورلی را از منظر ادراکات، باورها و تصمیمات رهبران تحلیل کرد. ترامپ، با ادراک ایران به عنوان تهدید وجودی ، سفر را به عنوان ابزاری برای تغییر رفتار ایران ادراک کرد. نتانیاهو در اسراییل، با باور به همکاری آمریکا به موفقیت سفر او منجر شد و نتانیاهو سفر را پیروزی استراتژیک ادراک کرد، اما عدم توفیق در لبنان به دلیل باور به حمایت ایران، چالش ایجاد کرد.

در امارات، بن زاید با ادراک هورلی به عنوان شریک ضدتروریسم ، توافق کرد و گفت: امارات با آمریکا متحد است ، اما باور به تعادل با ایران (تجارت 7 میلیاردی) عدم توفیق کامل را توضیح می دهد. در ترکیه، اردوغان با ادراک تحریم ها به عنوان دخالت غربی به صورت محدود توافق کرد، که باور به حفظ روابط با ایران (گاز، 20 درصد واردات) را نشان می دهد. به همین دلیل، اردوغان سفر را به مثابه تهدید ادراک کرد، اما محاسبه منافع (دسترسی به بازار آمریکا) عدم توفیق نماینده امریکا را تعدیل کرد. در لبنان، مقامات با باور به حمایت حزب الله ، توافق را رد کردند، که ادراک محلی (بقا) را برجسته می کند.

در مجموع، سفر هورلی، فشار حداکثری را تشدید کرد، اما توفیقات او (هماهنگی اسراییل و امارات) و عدم توفیقات (ترکیه و لبنان)،دستاوردهای سفرش را تعدیل کرد. کاهش دور زدن تحریم ها از نظر امریکایی ها موفقیت آمیز بوده است اما باید دید موفقیت امریکایی ها روی کاغذ بوده یا متغیری محاسبات را تغییر خواهد داد؟