رسول منتجب نیا، فعال سیاسی اصلاح طلب، به بیان نکاتی درباره انتقادات اخیر تندروها و قالیباف علیه حسن روحانی و محمدجواد ظریف پرداخت.

به گزارش خبرآنلاین، در ادامه بخشی از این گفت و گو را می خوانید؛

*اخیراً آقای قالیباف و برخی نمایندگان، یک سری انتقاداتی را علیه آقای روحانی و آقای ظریف مطرح کردند و مدعی شدند که این دو نفر روابط ایران و روسیه را تخریب کرده اند. این اظهارات از نظر شما چقدر نزدیک به واقعیت است؟

گاهی انسان فکر می کند چطور یک مرتبه برخی آقایان و مسئولین و برخی از جریان های سیاسی، نسبت به برخی افراد و مسئولین گذشته و حال بسیج شده و شروع به حمله می کنند. یک نمونه همین مسئله آقای روحانی است؛ تا زمانی که ایشان هیچ انتقاد یا زاویه ای وجود نداشت، ایشان مسئله نبود؛ چه در دوران ریاست جمهوری و چه بعد از آن، مورد توجه خاصی قرار نگرفته بود. اما وقتی انتقادی مطرح کرد و درصدی با آقایان تفاوت پیدا کرد، به شدت مورد حمله قرار گرفت.

آقای روحانی اخیراً صحبت هایی کرده در مورد برجام و همچنین به سوالاتی که در زمان مسئولیتش مطرح شده پاسخ داده است؛ او توضیح داده که برجام به کجا رسید و مشکلات چه بودند. به هر حال، سیل حملات نسبت به دولت ایشان و آقای ظریف وجود داشت و برخی مدعی بودند که آن ها به کشور خیانت کرده اند یا وطن فروشی کرده اند و امثالش. این حملات چه در زمان دولت روحانی و حتی در دولت فعلی نیز ادامه داشته است.

ایشان حق داشته که از خود دفاع کند و برخی واقعیت هایی که لازم بود گفته شود را در جلسات مطرح کند. اینکه حالا اسراری فاش کرده یا به کسی توهین کرده باشد، درست نیست؛ او صرفاً از خود دفاع کرده و خواسته پرسش ها و شبهات را پاسخ دهد: ما چه کردیم، آقای ظریف چه اقدام هایی انجام داده و عملکرد دولت چگونه بوده است.

به هر حال، با این بیان مسائل، سوال پیش می آید که خب، برجام را داشتید به سرانجام می رساندید، چرا متوقف شد؟ طبیعتاً این سوال پیش می آید. آقایان پیش دستی می کنند و می خواهند دهان ایشان را ببندند تا مسائل دیگر مطرح نشود و اگر هم مطرح شده، آن را محکوم کنند تا دیگران هم اگر چیزی می دانند، اعلام نکنند یا نکنند. من فکر نمی کنم حمله آقایان به آقای روحانی و آقای ظریف به این دلیل باشد که آن ها خدایی ناخواسته خیانت کرده اند یا خلافی انجام داده اند و امروز برخیغ مسئولان به این صورت رسمی علیه ایشان موضع گرفته اند.

آنچه من فکر می کنم و به نظرم می رسد، این است که بخشی از مطالب بسیار کم توسط آقایان بیان شده و تنها کمی پرده برداری شده است. از دید این حضرات، باید مسائل به صورت خلاصه برخورد شود، وگرنه هیچ دلیلی ندارد که رییس مجلس بیاید و صراحتاً به روحانی، که رییس جمهور بوده و سال ها هم در شورای امنیت ملی و هیئت مذاکره کننده فعالیت کرده، حمله کند.

یا درباره آقای ظریف، که همه در دوران وزارت او تأیید می کردند و مسیر مشخصی داشت و تنها یک راه بود، آن ها می گفتند چرا ظریف در حال فراهم کردن زمینه صلح و آرامش است. آن هایی که اهل جنگ هستند و زندگی شان در جنگ و ناامنی منطقه معنا پیدا می کند، مخالف این اقدامات بودند. وقتی برجام مطرح می شد، سطح تهران و چه بسا سایر شهرها پر از بنر می شد و علیه روحانی و ظریف آن ها را به عنوان خائن به وطن معرفی می کردند. چرا؟ چون آن ها دنبال مسئله برجام بودند و می خواستند جلوی جنگ افروزی را بگیرند. البته ترکش این انتقادات هم به آقای علی لاریجانی، رییس مجلس، رسید، چرا که او هم در برجام همکاری کرده بود. چیز دیگری به نظر من نمی رسد، چون من آقای روحانی و آقای ظریف را می شناسم و همه، حتی رهبری، بارها در مورد صلاحیت آقای روحانی و به ویژه آقای ظریف تأکید کرده اند.

حال، چه علتی وجود دارد؟ ممکن است علت های دیگری هم باشد که به آینده مربوط می شود، یعنی یک احساس خطری نسبت به آینده آقای روحانی وجود دارد و به همین دلیل ایشان را مورد حمله قرار می دهند تا آن خطر را خنثی کنند.

* چه خطری؟

به هر حال، دیدگاه های محدودی درباره آینده آقای روحانی وجود دارد که آقایان می خواهند از همان ابتدا این مسئله را خنثی کنند و زمینه را برای خودشان فراهم نمایند.