عکس های یک ستاره شناس ژاپنی از دو شهاب سنگ، برخورد آنها به سطح ماه را به نمایش می گذارد.

به گزارش ایسنا، برخورد دو شهاب سنگ درخشان به ماه در روزهای 30 اکتبر و اول نوامبر توسط دایچی فوجی (Daichi Fujii)، ستاره شناس ژاپنی متصدی موزه شهر هیراتسوکا ثبت شد.

به نقل از اسپیس، این درخشش ها که از زمین فقط برای کسری از ثانیه قابل دیدن بودند، ناشی از برخورد سنگ های فضایی با سرعت بالا به سطح ماه بودند که انفجارهای کوتاه اما درخشانی از نور را ایجاد کردند.

همزمان با نزدیک شدن بارش شهابی ثوری جنوبی به اوج خود در حدود پنجم نوامبر و بارش شهابی ثوری شمالی در نهم نوامبر، شهاب سنگ ها در حال روشن کردن آسمان زمین و ظاهراً آسمان ماه هستند. فوجی با استفاده از دوربین هایی که به سمت شب ماه نشانه رفته بودند، این برخوردها را ثبت کرد و ویدئوهای زیبایی را در حساب ایکس خود به اشتراک گذاشت.

اولین برخورد در روز 30 اکتبر ساعت 20:30 به وقت استاندارد ژاپن رخ داد؛ در حالی که دومین برخورد در روز اول نوامبر ساعت 20:49 به وقت استاندارد ژاپن بود.

به گفته فوجی، این درخشش در روز 30 اکتبر در شرق دهانه گاسندی (Gassendi Crater) ظاهر شد. براساس محاسبات او، این شهاب سنگ احتمالاً بخشی از جریان شهابی ثوری بوده که با سرعت 27 کیلومتر بر ثانیه و زاویه 35 درجه به ماه برخورد کرده است. جرم این شهاب سنگ 0.2 کیلوگرم تخمین زده شده و دهانه ای را به عرض حدود سه متر ایجاد کرده و درخششی پدیده آورده که تنها 0.1 ثانیه طول کشیده است. فوجی گفت: پیکسل ها اشباع شده بودند. بنابراین، ممکن است درخشش حتی روشن تر از داده های ثبت شده بوده باشد.

دومین درخشش در روز اول نوامبر در غرب اقیانوس طوفان ها (Oceanus Procellarum) که یکی از بزرگترین اقیانوس وارهای ماه است، ظاهر شد.

اگرچه هنوز تأیید نشده است که آیا این برخوردها از بارش های ثوری سرچشمه گرفته اند یا صرفاً شهاب سنگ های پراکنده بوده اند، اما فوجی خاطرنشان کرد که زمان بندی با دوره افزایش بارش ها مطابقت دارد. این جدیدترین مورد از مجموعه مشاهدات برخورد ماه توسط فوجی به شمار می رود که به یکی از ثبت کنندگان پیشرو چنین رویدادهایی تبدیل شده است.

فوجی گفت: من مشاهده درخشش های ناشی از برخورد به ماه را از حدود سال 2011 آغاز کردم و از سال 2020 آنها را به طور مداوم رصد می کنم. با تلسکوپ 20 سانتی متری ام معمولاً با هر چند 10 ساعت رصد، حدود یک درخشش ناشی از برخورد را تشخیص می دهم. از آنجا که هلال نازک ماه فقط برای مدت کوتاهی و اغلب در پایین آسمان که ابرهای نازک در آن رایج هستند قابل مشاهده است، من سالانه تنها چند 10 درخشش را می بینیم.

فوجی در مجموع، تاکنون 60 درخشش را ثبت کرده است.

برخلاف جو متراکم زمین که از آن در برابر بیشتر شهاب سنگ ها محافظت می کند و آنها را پیش از رسیدن به سیاره تبخیر می کند، جو عملاً ناموجود ماه به این معناست که چیزی برای کند کردن سرعت شهاب سنگ های ورودی وجود ندارد. آنها با سرعت 20 تا 72 کیلومتر بر ثانیه به سطح ماه برخورد می کنند و هنگام برخورد، انفجارهای قدرتمندی را از نور و گرما آزاد می کنند.

چنین برخوردهایی حتی برخورد شهاب سنگ هایی که فقط چند پوند وزن دارند، می توانند دهانه هایی به قطر ده ها فوت ایجاد کنند. به عنوان مثال، براساس گفته ناسا، سنگی با جرم فقط پنج کیلوگرم می تواند دهانه ای را به عرض بیش از 9 متر ایجاد کند و بیش از 75 تن خاک و سنگ ماه را به بیرون پرتاب کند.