حسین شریعتمداری، مدیرمسئول کیهان، نوشت: 1- نگارنده بر سر آن بود که در ایام شهادت زهرای مرضیه سلام الله علیها، به مصداق که مور ران ملخ می برد سلیمان را وجیزه ای به رسم ادای تکلیف در وصف سیدهًْ نساء العالمین بنویسد اما با توجه به بخشی از بیانات دوشنبه رهبر معظم انقلاب که در آن از حجاب به عنوان مسئله ای دینی و زهرایی و زینبی (س) یاد فرموده بودند، بر آن شدیم نوشته ای در این خصوص که از مسائل مهم این روزهاست داشته باشیم.

در نوشته پیش روی، سخن از یک دوقطبی به هم چسبیده ! است، کشف حجاب و سختی معیشت که نه فقط دو قطب متضاد نیستند بلکه هردو از یک آبشخور آب می خورند.

2- این روزها در بسیاری از موارد وقتی به پدیده عفت سوز و خانواده برانداز کشف حجاب اعتراض می شود و مقابله با این ناهنجاری ‫به قول دقیق و هوشمندانه حضرت آقا تحمیلی ، مورد مطالبه قرار می گیرد، شماری از مخاطبان و متاسفانه برخی از دست اندرکاران، به دو قطبی تقلبی حجاب و معیشت اشاره می کنند و به عناد یا از سر ساده لوحی بهانه می آورند که وقتی برخی از اقشار مردم با سختی معیشت روبه رو هستند، سخن از مقابله با کشف حجاب جایی ندارد (!) و توضیح نمی دهند که؛ ‬

اولاً؛ کشف حجاب چه رابطه ای با سختی معیشت دارد؟!

ثانیاً؛ مگر تنگی معیشت با کشف حجاب از بین می رود؟!

ثالثاً؛ مگر همه کشف حجاب کنندگان از اقشار محروم و مستضعف جامعه هستند؟!

رابعاً؛ درباره کشف حجاب خانم هایی که از اقشار مرفه و ثروتمندان جامعه هستند، چه پاسخی دارند؟! و…

اما، یادداشت پیش روی نکته دیگری را دنبال می کند. بخوانید!

3- با مروری هرچند گذرا بر آنچه در عرصه اقتصاد کشور در جریان است، به وضوح می توان دید که مروجان کشف حجاب -و نه فریب خوردگان- و تحمیل کنندگان سختی معیشت به مردم، آبشخور واحدی دارند و هر دو طیف، کمر به دشمنی و کینه توزی با مردم و نظام بسته اند. به بیان دیگر، مروجان بی حجابی، چه عوامل شناخته شده بیرونی و چه پادوهای داخلی آن ها و تحمیل کنندگان سختی معیشت به مردم، دو لبه یک قیچی هستند و نه دو عامل جداگانه! در این باره گفتنی های مستند فراوانی هست که شنیدنی و تأسف خوردنی است.

فقط به عنوان نمونه؛

الف: متأسفانه می توان دید که یکی از عوامل تعیین کننده در افزایش قیمت کالا و خدمات، افزایش مشکوک قیمت ارز و مخصوصاً قیمت دلار است و به علت کم توجهی مراکز مسئول، قیمت کالا و خدمات مورد نیاز مردم به تابعی از قیمت دلار تبدیل شده است و اما، از سوی دیگر، قیمت دلار همه روزه توسط

3 کانال اینترنتی از هرات و سلیمانیه و دوبی تعیین می شود و به صرافی ها و دلال ها ابلاغ می گردد! و گزارش های موثقی حکایت از آن دارند که این سه کانال، مستقیماً از سوی عوامل آمریکا و رژیم صهیونیستی مدیریت می شوند!

ب: اسناد معتبر حکایت از آن دارند که طی چند سال اخیر، میزان ارز حاصل از صادرات که مطابق قانون باید به بانک مرکزی بازگردانده شود و تاکنون بازگردانده نشده است، رقمی بیش از 90 میلیارد دلار است! یعنی تقریباً دو برابر بودجه عمومی سالانه کشور (!).

حالا می توانید حدس بزنید که افزایش پی درپی قیمت دلار و جهش افسارگسیخته قیمت کالا و خدمات مورد نیاز مردم از کجا آب می خورد؟! و چه کسانی سفره مردم را کوچک تر و کوچک تر می کنند؟! آیا این اقدامات پلشت یکی از اصلی ترین عوامل مؤثر در افزایش قیمت دلار و در نتیجه، افزایش افسارگسیخته قیمت ها و نهایتاً سختی معیشت مردم نیست؟! از این روی به وضوح می توان نتیجه گرفت که کشف حجاب

و سختی معیشت مردم دو مقوله متضاد نیستند که هریک از آن ها نفی کننده و در تقابل با دیگری باشد.

4- بدیهی است که منظور از برخورد با پدیده خانمان برانداز کشف حجاب، برخوردهای سخت و به اصطلاح بگیر و ببند نیست، چرا که اکثریت نزدیک به تمام زنان و دختران کشف حجاب کننده، پاره های تن همین مردم و خواهران و دختران ما هستند که به قول حکیمانه حضرت آقا خیلی از اینها کسانی هستند که اهل دینند، اهل تضرّعند، اهل ماه رمضانند، اهل گریه و دعایند، [منتها] توجّه ندارند که چه کسی پشت این سیاستِ رفعِ حجاب و مبارزه با حجاب است. جاسوس های دشمن، دستگاه های جاسوسی دشمن، دنبال این قضیّه هستند. اگر بدانند، حتماً نمی کنند . از این روی نجات آنان از این پدیده عفت سوز و خانواده برانداز وظیفه و تکلیف شرعی و قانونی مسئولان نظام است و صدالبته عوامل مزدور دشمن حساب جداگانه ای دارند.

5- مدت هاست، این ترجیع بند شنیده می شود که مقابله با کشف حجاب نیاز به کار فرهنگی دارد و انتظار آن است که روشنگری درباره آثار زیانبار و خسارت آفرین پدیده کشف حجاب، تضاد و تقابل آن با زندگی عفیفانه دینی و ملی و افشای پشت صحنه این پدیده از جمله کارهای فرهنگی باشد که باید بی وقفه و با دقت و برنامه ریزی عالمانه و دلسوزانه صورت پذیرد. و اما متاسفانه، برخلاف تاکیدهای پی درپی بر ضرورت کار فرهنگی، نشانه ای از کار فرهنگی جدی هم دیده نمی شود و بیم آن می رود که مبادا خدای نخواسته، برخی از تاکیدها بر کار فرهنگی نیز بهانه ای برای بی عملی در این زمینه باشد!