فرارو- زهران کوامه ممدانی، شهردار جدید شهر نیویورک، نمادی از مهاجرت، عدالت اجتماعی و مبارزه با نابرابری است. او در 18 اکتبر 1987 در کامپالا، پایتخت اوگاندا، به دنیا آمد. پدرش، محمود ممدانی، یکی از برجسته ترین نظریه پردازان پسااستعماری آفریقا و استاد دانشگاه کلمبیا، و مادرش، فاطمه راجا، فعال حقوق زنان و پژوهشگر، از والدینی بودند که در فضای فکری پرتلاطم آفریقای پس از استعمار بزرگ شده بودند.

به گزارش فرارو، زهران، کوچک ترین فرزند خانواده، در کودکی شاهد ناآرامی های سیاسی اوگاندا بود که خانواده اش را وادار به مهاجرت به ایالات متحده کرد. در سال 1991، در سن چهار سالگی، به نیویورک نقل مکان کردند و در محله کویینز ساکن شدند جایی که زهران با چالش های مهاجران روبرو شد: فقر، تبعیض نژادی و سیستم آموزشی ناکارآمد.

کودکی ممدانی در کویینز، محله ای متنوع اما پر از نابرابری، او را به سمت فعال گری سوق داد. در دبیرستان هیلساید، به عنوان دانش آموز مهاجر، با مسائل زبانی و فرهنگی دست و پنجه نرم کرد. با این حال، استعدادش در موسیقی و شعر برجسته بود. او با نام هنری "میستر کارداموم" رپر شد و آلبوم هایی مانند The Rise and Fall of the Neoliberal Agenda (2015) را منتشر کرد که ترکیبی از هیپ هاپ و نقد سرمایه داری بود. این فعالیت هنری، پلی به سیاست شد؛ ممدانی از موسیقی برای بسیج جوانان مهاجر استفاده می کرد.

تحصیلات دانشگاهی ممدانی در بورلی هیلز کالج (Bowdoin College) در ماین با مدرک لیسانس علوم سیاسی در 2011 به پایان رسید. پایان نامه اش بر جنبش های ضداستعماری آفریقا تمرکز داشت، الهام گرفته از آثار پدرش. سپس، در دانشگاه کلمبیا، کارشناسی ارشد روابط بین الملل گرفت (2013). در این دوره، با جنبش Occupy Wall Street هم صدا شد و در اعتراضات علیه نابرابری اقتصادی شرکت کرد. فارغ التحصیلی اش مصادف با رکود اقتصادی 2008 بود که او را به سمت کارهای اجتماعی برد: از تدریس در مدارس عمومی کویینز تا کار در سازمان های غیردولتی مانند Make the Road New York، جایی که بر حقوق کارگران مهاجر تمرکز داشت.

ورود ممدانی به عرصه سیاست با پیوستن به دموکراتیک سوسیالیست های آمریکا (DSA) در 2017 آغاز شد. او به عنوان فعال ضدجنگ و حامی BDS (تحریم اسراییل) شناخته شد. در 2020، در سن 32 سالگی، به عنوان نماینده منطقه 36 منهتن (شامل هارلم شرقی و مورنینگ ساید هایتس) به مجلس ایالتی نیویورک انتخاب شد. کمپینش بر مسکن مقرون به صرفه، آموزش رایگان و عدالت کیفری تمرکز داشت. در مجلس، لایحه هایی مانند Green New Deal for New York را پیش برد و علیه بودجه پلیس بیش از حد اعتراض کرد. او بیش از 20 لایحه کلیدی را حمایت کرد، از جمله افزایش حداقل دستمزد به 21 دلار در ساعت.

صعود ممدانی به مقام شهردار نیویورک در انتخابات نوامبر 2025 رخ داد یک پیروزی تاریخی برای سوسیالیست های جوان. پس از انحلال حزب دموکرات محلی به دلیل رسوایی های اریک آدامز (شهردار پیشین، متهم به فساد در 2024)، ممدانی به عنوان نامزد مستقل DSA وارد رقابت شد. کمپینش، با شعار "نیویورک برای همه"، بیش از 1 میلیون دلار از کسب و کارهای کوچک جمع آوری کرد و بر مسائل کلیدی مانند بحران مسکن (با بیش از 100 هزار بی خانمان در 2025) و تغییرات اقلیمی تمرکز داشت. او با 52 درصد آرا در برابر نامزد جمهوری خواه و دموکرات های میانه رو پیروز شد بالاترین رأی سوسیالیست در تاریخ شهر.

به عنوان شهردار، ممدانی برنامه های جسورانه ای دارد: سرمایه گذاری 50 میلیارد دلاری در مسکن عمومی تا 2030، کاهش 40 درصدی بودجه پلیس به نفع خدمات اجتماعی، و ایجاد "شهر سبز" با حمل ونقل عمومی رایگان. منتقدان او را "رادیکال" می خوانند، به ویژه به دلیل مواضع ضداسراییلی اش که اعتراضات دانشجویی کلمبیا در 2024 را حمایت کرد. اما حامیانش، از جمله الکساندریا اوکازیو-کورتز، او را "صدای نسل Z" می دانند.

ممدانی، متأهل با فعال محیط زیستی سارا خلیل (از 2019)، دو فرزند دارد. او هنوز رپر است و پادکست Cardamom Politics را اداره می کند.