فرارو- تفالی داشته باشید به دیوان حافظ.

خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز
پیشتر زان که شود کاسه سر خاک انداز
عاقبت منزل ما وادی خاموشان است
حالیا غلغله در گنبد افلاک انداز
چشم آلوده نظر از رخ جانان دور است
بر رخ او نظر از آینه پاک انداز
به سر سبز تو ای سرو که گر خاک شوم
ناز از سر بنه و سایه بر این خاک انداز
دل ما را که ز مار سر زلف تو بخست
از لب خود به شفاخانه تریاک انداز
ملک این مزرعه دانی که ثباتی ندهد
آتشی از جگر جام در املاک انداز
غسل در اشک زدم کاهل طریقت گویند
پاک شو اول و پس دیده بر آن پاک انداز
یا رب آن زاهد خودبین که به جز عیب ندید
دود آهیش در آیینه ادراک انداز
چون گل از نکهت او جامه قبا کن حافظ
وین قبا در ره آن قامت چالاک انداز

زندگی هدیه ای است که خداوند برای رسیدن به آرزوهایت در اختیار تو قرار داده، تلاش کن که از آن نهایت استفاده را ببری تا روزی که از دنیا می روی به خاطر از دست دادن فرصت ها پشیمان نباشی. ثروت آنقدرها ارزش ندارد، پس حرص مال دنیا را نزن و هدف اصلی زندگی ات را شادی و نشاط قرار بده. همیشه دم از غم و غصه می زنی و همه چیز را با ناامیدی دنبال می کنی، برای موفقیت، اول اشک و آه را از خود دور کرده و برای چیزی که ماندنی نیست غصه نخور. دلت وقتی شفا پیدا می کند که سر بر آستان حق بنهی. بدبینی را دور بریز و دلت را مثل آینه صیقل بده.