فرارو پس از اظهارات چند روز قبل رییس مجلس در نقد برخی اظهارات رییس جمهور و وزیر خارجه پیشین، به رغم سکوت و عدم واکنش آن ها، حملات رسانه ای جدید ادامه پیدا می کند.

به گزارش فرارو، از زمانی که این موضوع در مجلس مطرح شد، حسن روحانی و محمدجواد ظریف در این باره سکوت کردند. شنیده های خبرنگار فرارو نیز حاکی از آن است که پس آغاز این موج، طی تماسی از ظریف خواسته شد که برای آرام ماندن فضای سیاسی و منافع ملی پاسخ هجمه ها را ندهد. روحانی و دفتر او نیز به رغم این که فیلمی تقطیع شده از صحبت های روز 20 مهر او برای توجیه این اقدامات مورد استناد قرار می گرفت، سکوت کردند تا این که اتفاقات جدیدی رخ داد.

این حمله ها در روزهای گذشته از تریبون های مختلف ادامه داشت. کارشناسی در شبکه افق سیما این موضوع را مطرح کرد که با توجه به درخواست های مکرر بشار اسد برای سرمایه گذاری ما در سوریه، دولت روحانی استقبال نکرد اما پوتین چندین بار به دمشق رفت و سرمایه گذاری بسیاری کرد. پوتین در ازای این سرمایه گذاری ها معادنی از جمله فسفات را از بشار اسد گرفت اما متاسفانه دولت وقت ما و شخص روحانی یک بار هم پایشان را در سوریه نگذاشتند و جمهوری اسلامی ضرر کرد. شاید اگر ما سرمایه گذاری اقتصادی در سوریه کرده بودیم شاید برخی اتفاقات هم رقم نمی خورد. برخی رسانه ها در واکنش به این تحلیل نوشتند که حتی سقوط سوریه هم به گردن روحانی افتاد.

در مجلس شورای اسلامی هم پس از اظهارات رییس مجلس در روز چهارم، حمله هایی از سوی نمایندگان به روحانی و ظریف شد تا جایی که فریاد مرگ بر فریدون و محاکمه روحانی هم در پارلمان طنین انداز شد. در همان روز موضوع فرش های سعدآباد هم مطرح شد و سپس برای پنجشنبه هفته قبل اعلام تجمعی با عنوان محاکمه ظریف و روحانی صورت گرفت که تعداد اندکی در آن شرکت کردند.

محمدسعید احدیان، مشاور و دستیار رییس مجلس اخیراً در گفتگویی با فارس این موضوع را مطرح کرد: جریان اصلاحات با یک قدرت گسترده این حجم از تخریب را انجام می دهد، زیرا می بینند دولت بر خلاف نگاه آن ها، این مسیر [روابط با روسیه] را انجام می دهد. در یکی از جلسات خصوصی، عراقچی نسبت به مواضع روحانی و ظریف علیه روسیه، انتقاد کرده بود.

میثم لطیفی، رییس سازمان اداری و استخدامی دولت مرحوم رییسی هم در گفتگویی با شبکه آن (سازمان تبلیغات اسلامی) که اخیراً انجام شد، مسائل زیادی مطرح کرد که این بخش مورد توجه بیشتری قرار گرفت: با آقای جلیلی در ارتباط بودم اما حمایت من از آقای رییسی به دلیل ضرورت بازسازی حیثیت روحانیت بود. در 8 سال دولت قبلی، لباس روحانیت به شدت مخدوش شده بود و مردم انتظار دروغ از فردی که این لباس را می پوشید، نداشتند.

در برنامه ماجرای جنگ طی گفتگویی با فرمانده پیشین کل سپاه، موضوع محدودیت های بودجه دفاعی مطرح شد که حمله هایی در شبکه های اجتماعی به دنبال داشت. پخش برنامه ای اینترنتی از سوی یکی از نزدیکان رسانه ای سعید جلیلی بر بستر آپارات و یوتیوب هم آغاز شده که مهمان دومین قسمت آن (11 آبان)، حمید رسایی نماینده مجلس و منتقد دولت روحانی بود و این هجمه ها ادامه پیدا کرد. شامگاه 8 آبان هم گزارشی علیه حسن روحانی و همچنین ظریف از یکی از بخش های خبری صداوسیما پخش شد که در نهایت باعث شد تا دفتر حسن روحانی به بعضی از این مسائل پاسخ دهد. محمدجواد ظریف هم در این روزها صحبتی نکرده یا اگر سخنرانی داشته اشاره ای به این دعواها و حواشی نکرده است. در چنین فضایی سوال اینجاست که اگر بر اساس منافع و مصالح ملی خوب است که اظهاراتی مطرح نشود تا امور کشور و برنامه ریزی های راهبردی پیش برود، چرا به رغم سکوت یک طرف، طرف دیگر به حمله های خود ادامه می دهد؟