رقابت های لیگ برتر فوتبال ایران در فصل جاری، پر از اتفاقات غیرمنتظره است. بارزترین آن ها که از ابتدا تا همین یکی 2 هفته قبل تبدیل به سوهان روح شده بود، امتیاز اندک و تساوی های مکرر بود؛ به طوری که کمتر تیمی توانست پس از 7 هفته امتیازاتش در جدول رده بندی را 2 رقمی کند. تا زمانی که تیم های مدعی اسیر چنین کابوسی شده بودند برای سایر تیم ها همه چیز حالت عادی به خود گرفته بود؛ اما از 2 هفته قبل که موتور 3 تا از 4 تیم مدعی لیگ برتر روشن شده و روی دور برد افتاده اند، نگاه به تیم هایی که در فهرست ثانویه مدعیان بوده، جدی تر و بحران آن ها پررنگ تر شده است.

موقعیت عجیب فولاد

دقیقا از همین منظر است که شرایط فولاد خوزستان این روزها بیش از هر زمان دیگری زیر ذره بین رفته؛ تیمی که فصل گذشته خودش را به رتبه چهارم جدول رده بندی رساند و حتی در هفته های پایانی برای کسب سهمیه آسیایی مبارزه می کرد، این روزها رفته رفته به جمع تیم های پایین جدول اضافه می شود. برای بررسی شرایط این روزهای فولاد همین گزاره کافی است تا همه چیز روشن شود: آن ها در 5 بازی گذشته شان نه تنها بردی نداشته اند بلکه فقط 4 امتیاز کسب کرده اند که حاصل تساوی های مکرر است.

به طور مشخص، فولاد در این مدت 4 تساوی و یک باخت داشته که برای تیمی در حدواندازه های فولاد، نتایج بدی به شمار می رود. این آمار در حالی برای نماینده اهواز در جدول رده بندی ثبت شده که آن ها از 9 بازی فعلی شان 8 امتیاز دارند. این یکی هم دیگر فاکتوری است که خروج فولاد از جمع مدعیان را پررنگ می کند.

چه بر سر یحیی آمده است؟

برای فولاد که در تاریخ لیگ برتر ایران فراز و فرود زیادی را تجربه کرده، چنین شرایطی چندان غریبه نیست؛ با این حال، این موضوع زمانی عجیب می شود که پای یحیی گل محمدی به میان بیاید. بدون تردید، یحیی، بهترین مربی ایرانی سال های اخیر فوتبال ایران است. او هنرش در پرسپولیس را به رخ کشیده و در بین مربیان نسل جوان، پرچم دار است. با این حال، هنر و فلسفه مربیگری او در این فصل، تا به اینجا، دردی از فولاد دوا نکرده است.

یحیی نسبت به عملکردش در فصل گذشته، در همین تیم فولاد، هم ضعیف تر کار کرده تا حالا زیر تیغ تیز انتقادات قرار بگیرد. درست است شرایط برای یحیی، طبق ادعای خودش، در فولاد بهینه نیست ولی وقتی پای مردی مثل او در میان باشد، انتظارات بیشتر و بیشتر می شود. گل محمدی پیش از این هم هنر مربیگری اش را در تیم های کمتر مدعی به رخ کشیده و توانسته بود رد پایش را به خوبی به جا بگذارد. با این حال، نمایش این تیم فعلی فولادِ تحت هدایت یحیی چیزی نیست که بتوان از آن دفاع کرد.

فقط کافی است تا شمار گل های زده این تیم 9 هفته اخیر بررسی تا مشخص شود چقدر این نمایش، بیگانه با فلسفه فوتبالی گل محمدی است؛ این تیم اهوازی فقط 4 بار گلزنی کرده تا این روزها ضعیف ترین خط حمله لیگ را به نام خود کند. اتفاقا یکی دیگر از هنرهای یحیی، خروج تیم های نه چندان مدعی از بحران های این چنینی است؛ کاری که فصل پیش با همین تیم فولادِ بحران زده به خوبی انجامش داد. با این حال، مشخص نیست این روزها و در این فصل چه بر سر گل محمدی آمده که از آرمان هایش فاصله گرفته. شاید او نیاز به یک برد برای عبور از این بحران داشته باشد، اما کیست که نداند، ثانیه ها برایش به شماره افتاده اند.