| فرارو- در جهانی که پیوستگی و انضباط فردی کلید موفقیت به شمار می رود، بسیاری از افراد تصور می کنند تنها با سخت گیری و تداوم بی وقفه می توان به هدف رسید؛ اما واقعیت این است که انعطاف پذیری هوشمندانه، عامل پایداری واقعی در مسیر رشد شخصی است. به نقل از سایکولوژی تودی، در مسیر هر عادتی، ممکن است وقفه ای ایجاد شود و بازگشت به روال قبلی دشوار گردد. حتی وقتی این وقفه خارج از کنترل ماست باز هم احساس می کنیم شروع دوباره سخت تر از انتظار است. به همین دلیل، باید از پیش برای این موقعیت ها برنامه داشته باشیم؛ چیزی که روان شناسان آن را نقطه بازگشت می نامند. نقطه بازگشت در واقع نسخه ای ساده و غیرترسناک از همان عادت قبلی است؛ راهی کم فشار برای بازگشت به مسیر. مثال هایی از طراحی نقطه بازگشت هر کس باید نقطه بازگشت مخصوص خود را بیابد، بر اساس اینکه چه چیزی سد روانی اش را کاهش می دهد. برخی نمونه ها: اگر عادت تمیز کردن آشپزخانه پیش از خواب را از دست داده اید، نقطه بازگشت می تواند تنظیم تایمر 10 دقیقه ای و راضی شدن به همان سطح از پاکیزگی باشد. اگر رشته یادگیری زبان خارجی را قطع کرده اید، کافی است روزی یک کلمه جدید از دسته مورد علاقه تان (مثلاً خوراکی ها) یاد بگیرید و در جمله ای استفاده کنید. اگر دیگر لباس کارتان را شب ها آماده نمی کنید، می توانید فقط کفش های خود را بیرون بگذارید تا دوباره وارد مسیر شوید. اگر به جای مطالعه پیش از خواب مشغول بازی با موبایل شده اید، برای شروع دوباره کافی است یک کتاب آشپزی یا تصویری را ورق بزنید؛ بدون نیاز به تمرکز عمیق. اگر برنامه ریزی وعده های شام پیش از خرید را کنار گذاشته اید، از فهرست خرید پیش فرضی که قبلاً تهیه کرده اید استفاده کنید. اگر مدتی است برای کودک خردسالتان کتاب نخوانده اید، با کتابی تصویری و ساده شروع کنید که فقط نیاز به اشاره و شمردن دارد، نه خواندن مفصل. ایده بزرگ تر پشت این روش این راهکار ساده در واقع به دو مفهوم مهم تر اشاره دارد: نخست اینکه تصور عمومی از شکل گیری عادت ها اشتباه است. برخلاف باور رایج، عادت ها خطی و دائمی نیستند؛ ما بارها آن ها را بازسازی می کنیم. ثبات واقعی یعنی توانایی بازگشت پس از وقفه، نه ادامه بی وقفه مسیر. دوم اینکه بسیاری از افراد نظم شخصی خود را با سخت گیری حفظ می کنند؛ با خودداری مطلق، مرزهای سفت وسخت و پرهیز از انعطاف. این روش گرچه به ظاهر کارآمد است، اما در بلندمدت شکننده می شود. اگر تنها زمانی می توانید ورزش کنید که هرگز وقفه نیفتد، در واقع نظم شما وابسته به شرایط ایده آل است و نه توانایی در مدیریت ناپایداری ها. داشتن نظم واقعی یعنی توان بازسازی، نه فقط تداوم. موقعیت هایی مانند تجربه بک فرصتی اند برای یادگیری چگونگی مقاوم تر کردن عادت ها و هماهنگ تر شدن با زندگی واقعی. توصیه ها و دام های رایج ممکن است هنگام خواندن این نکات متوجه شوید که برخی نقاط بازگشت را پیش تر ناخودآگاه در زندگی تان داشته اید. حالا زمان آن است که آن ها را آگاهانه شناسایی و تقویت کنید. تغییر شکل عادت، شکست نیست اگر وقفه ای باعث شد حس کنید دیگر نمی خواهید دقیقاً به همان روش قبلی ادامه دهید، نترسید. عادت ها باید رشد کنند. از خود بپرسید: آیا می خواهم این عادت را دقیقاً تا 90 سالگی همین طور ادامه دهم؟ اگر پاسخ منفی است، شاید زمان تکامل آن فرا رسیده. برای جلوگیری از تصمیم های هیجانی، نسخه جدید عادت را برای دو تا سه ماه امتحان کنید و سپس ارزیابی مجدد انجام دهید. الگوی افت انگیزه خود را بشناسید ببینید پس از چند روز وقفه، اشتیاق شما برای بازگشت کاهش می یابد. مثلاً اگر معمولاً هفته ای سه بار به باشگاه می روید و فقط یک جلسه را از دست می دهید، احتمالاً دل تنگ ورزش می شوید؛ اما اگر یک هفته کامل نروید، میل تان فروکش می کند. وقتی الگوی خود را شناختید، می توانید به موقع برای بازگرداندن انگیزه برنامه ریزی کنید. انعطاف پذیری، کلید پایداری است بسیاری از ما وقتی از نظم شخصی صحبت می کنیم، به اشتباه آن را با سخت گیری یکی می دانیم. اما در واقع، انعطاف هوشمندانه باعث دوام بیشتر عادت ها می شود. اگر بتوانید راهی برای بازگشت ساده تر طراحی کنید، در برابر وقفه ها مقاوم تر خواهید بود. بازسازی عادت یعنی تاب آوری گاهی تصور می کنیم برای موفقیت باید انضباط بیشتری داشته باشیم، در حالی که آنچه کم داریم، انعطاف بیشتر است. ایجاد نقاط بازگشت برای عادت ها، به معنای شروع دوباره نیست، بلکه به معنای درک عمیق تر از خود است؛ اینکه بدانیم کجا و چگونه می توانیم دوباره در مسیر قرار بگیریم. موفقیت واقعی در رشد شخصی بر دانشی حیاتی استوار است: خودشناسی. داشتن آگاهی از نقاط قوت، ضعف، الگوهای ذهنی و عادت های خود، پایه ای است برای ساخت نسخه های واقعی و کاربردی از نظم و انگیزه که با زندگی روزمره سازگارند. بنابراین، هر بار که وقفه ای در عادت هایتان پیش آمد، به جای سرزنش خود، آن را فرصتی برای بازسازی و یادگیری بدانید. نقطه بازگشت خود را طراحی کنید، حتی اگر کوچک است و به یاد داشته باشید که ثبات حقیقی نه در بی وقفه بودن، بلکه در توان بازگشت دوباره نهفته است. |