یک سنجاق سینه الماس که ناپلئون روزی آن را بر کلاه دوگوش خود می زد، قرار است در تاریخ 12 نوامبر در حراج آثار سلطنتی و اشرافی ساتبیز در ژنو، درحالی ارائه شود که پیش بینی شده است بیش از 200 هزار فرانک سوییس (حدود 250 هزار دلار) فروخته شود.

به گزارش ایسنا، این سنجاق دایره ای شکل به یکی از تاریک ترین مقاطع زندگی ناپلئون تعلق دارد؛ شکست از ارتش های بریتانیا و پروس در نبرد واترلو در سال 1815 میلادی. درست همانطور که باران سنگین، نقشه های جنگی ناپلئون را بر هم زد و توپخانه اش را زمین گیر کرد و باعث تاخیری شد که به رسیدن نیروهای پروس کمک کرد، گریختن او نیز با دشواری همراه بود. هنگامی که کاروان او در گل ولای فرو رفت، ناچار شد برخی از درشکه ها، از جمله کالسکه ای را که وسایل شخصی اش از جمله مدال ها، سلاح ها، ظروف نقره و جواهرات در آن بود، رها کند.

فقط سه روز پس از نبرد واترلو، این سنجاق سینه به همراه کلاه و شمشیر او به فریدریش ویلهلم سوم ، پادشاه پروس، به عنوان غنیمت جنگی اهدا شد. این اهدا معنایی نمادین داشت؛ فرانسه شکست خورده بود، فرمانروایش به زودی به سنت هلن تبعید می شد و پروس بلاخره در حال صعود بود. این جواهر تا سال های اخیر در خاندان هوهن تسولرن (Hohenzollern) باقی مانده بود و از نسلی به نسل دیگر منتقل شد.

این سنجاق از حدود یکصد الماس با تراش به سبک قدیمی ماین کات تشکیل شده است که سبک تراش مربعی با گوشه های گرد بود که پیش از ظهور فناوری های مدرن تراش الماس رواج داشت. به احتمال زیاد، این قطعه در سال 1810 میلادی و در زمان جدایی ناپلئون از ژوزفین ساخته شده و برای استفاده در مراسم رسمی بر کلاه او نصب می شده است.

اشیایی که به ناپلئون مرتبط اند، همواره توجه بالایی در بازار حراج جلب می کنند. در ماه ژوئن، مجموعه ای شامل بیش از صد اثر هنری و یادگار از ناپلئون، از جمله تخت خواب تاشویی که در لشکرکشی ها همراهش بود، در حراج ساتبیز پاریس به قیمت 8.3 میلیون یورو (9.7 میلیون دلار) به فروش رسید. پیش تر نیز در ابتدای همین سال، شمشیری نفیس که ناپلئون در سال 1802 میلادی سفارش داده بود در حراجی (Giquello) به قیمت 4.6 میلیون یورو (5.2 میلیون دلار) فروخته شد که بیش از چهار برابر برآورد اولیه آن بود.

با وجود پیشینه تاریخی این سنجاق، این جواهر گران بهاترین قطعه حراج ژنو ساتبیز نیست. عنوان گران بهاترین قطعه حراج پیش رو به زیور مروارید و الماسی تعلق دارد که همراه با سنجاقی هماهنگ طراحی شده و می تواند به صورت گردنبند یا آویز لباس مورد استفاده قرار گیرد.

این قطعه در اصل به عنوان تاجی برای ماریا کونیگوند ساخته شده بود و حدود سال 1840 به زیور موی سر تغییر داده شد. طرح آن از شاخه های ظریف تاک شکل گرفته که مرواریدهای آب شور را در بر می گیرند. این سبک در دوران رمانتیسم برای مدتی کوتاه محبوب بود. این اثر که با نام (Sévigné) شناخته می شود، از دید ساتبیز اثری در حد موزه است و شاید آخرین نمونه بازمانده از چنین طراحی باشد. قیمت آن بین 340 تا 500 هزار فرانک سوییس (424 تا 632 هزار دلار) برآورد شده است.

در کنار آن، یک حلقه الماس صورتی روشن نیز برای نخستین بار به حراج گذاشته می شود؛ حلقه ای که در سال 1711 میلادی توسط کاترین یکم ، به سلطان احمد سوم عثمانی هدیه داده شد و بعدها در دست یکی از شاهدخت های عثمانی، به نام نسل شاه سلطان دیده شد. ارزش تخمینی این حلقه بین 240 تا 400 هزار فرانک سوییس (299 تا 499 هزار دلار) برآورد شده است.