اگر از طرفداران مسابقات فرمول یک باشید، بدون شک نام تجاری "لیژیه" را شنیده اید. خودروهای فرمول یک تولید شده توسط لیژیه فرانسه، مستقر در ویشی، از اواسط دهه هفتاد در رویدادهای فرمول یک شرکت کرده و اگرچه هرگز موفقیت چشمگیری کسب نکردند، اما توانستند چندین پیروزی در جایزه بزرگ به دست آورند.

این شرکت که توسط "گای لیژیه" تأسیس شد، با راننده مسابقه "جو شِلسِر" (که مدت کوتاهی بعد در پشت فرمان یک خودروی فرمول یک جان باخت و حروف اول نام او تا چندین سال روی محصولات لیژیه دیده می شد) همکاری کرد و مدتی نیز به ساخت خودروهای اسپرت پرداخت، اما این بخش چندان سودآور نبود. در سال 1980، لیژیه تصمیم گرفت فعالیت خود را به بازاری کاملاً متفاوت گسترش دهد.

در سال 1981، در نمایشگاه بین المللی خودرو بروکسل، در میان بی شمار تولیدکنندگان مینی کار فرانسوی، غرفه لیژیه با مدل آبی رنگ JS4، که اولین ورود این شرکت به بازار رقابتی مینی کارهای اروپا بود، توجه بسیاری را جلب کرد.

یکی از جالب ترین ویژگی های JS4 این بود که به دلیل طراحی متعادل و متمرکز بودن مرکز ثقل، حتی در صورت افتادن یکی از چرخ های کوچک آن، می توانست با اطمینان به حرکت ادامه دهد. این قابلیت از طریق یک طراحی بسیار متعادل به دست آمده بود که شامل تناسب دقیق فاصله بین دو محور و عرض مسیر و تمرکز جرم در مرکز خودرو بود.

موتور کوچک و جعبه دنده 2 سرعته (به اضافه دنده عقب) JS4 به طور یکپارچه به محور عقب متصل بودند و قدرت از طریق تسمه به آن منتقل می شد. این مینی کار کوچک و نسبتاً ساده دو نفره، دارای ساختار یکپارچه (مونوکوک) تمام فولادی، سیستم تعلیق کاملاً مستقل در هر دو انتها و ترمزهای هیدرولیک چهار چرخ بود. فضای بار قابل قبولی در صندوق عقب و یک قفسه بزرگ و عمیق در جلوی صفحه کنترل برای قرار دادن وسایل وجود داشت. پیشرانه JS4، از زمان معرفی اولیه در سال 1980، شامل موتورهای مختلفی از جمله یک موتور دوزمانه 49 سی سی (احتمالاً دو سیلندر) تا یک واحد دیزلی 327 سی سی در اواخر دهه 80 بود.

تولید مدل محبوب JS4 تا سال 1989 متوقف شد، زمانی که لیژیه خانواده مینی کارهای "اُپتیما" خود را با سبک طراحی بسیار متعارف تر و بالغ تر به بازار عرضه کرد.