فرارو- سه مهارت پذیرش بازخورد ، آگاهی اجتماعی و سازگاری مهم ترین ابزارهای موفقیت در کار هستند و برخلاف باور رایج، اصالت به تنهایی تضمینی برای پیشرفت حرفه ای نیست.

به نقل از سی ان بی سی، توماس چامورو-پروموزیک، روان شناس و استاد دانشگاه آیوی لیگ، معتقد است توصیه ی معروف خودت باش در محیط کار می تواند یکی از بدترین توصیه ها باشد. او بر این باور است که اگرچه اصالت یا همان خود واقعی بودن اغلب به عنوان یک ویژگی مثبت در نظر گرفته می شود، اما واقعیت این است که در مسیر رشد شغلی، مهارت هایی مانند درایت، کنترل احساسات و هوش هیجانی نقش تعیین کننده تری دارند.

به گفته این استاد روانشناسی هوش هیجانی، یعنی توانایی درک و مدیریت خود و دیگران، نوعی سرمایه ی بنیادی در محیط کار است. این مهارت نه تنها فرد را برای کارفرمایان جذاب تر و قابل استخدام تر می کند، بلکه باعث می شود دیگران تعامل با او را تجربه ای خوشایند بدانند.

به گفته ی او، افرادی که در مسیر شغلی خود موفق تر عمل می کنند، کسانی هستند که می دانند چگونه مهارت های اجتماعی، همدلی و توجه به برداشت دیگران را با یکدیگر ترکیب کنند. او در کتاب جدید خود با عنوان خودت نباش: چرا اصالت بیش از حد ارزش گذاری شده است (و به جایش چه باید کرد) به تفصیل درباره ی این موضوع سخن گفته است.

چامورو-پروموزیک سه مهارت اجتماعی کلیدی را معرفی می کند که از نظر او هر فردی برای پیشرفت شغلی و ساخت روابط مؤثر در محیط کار باید بر آن ها مسلط شود:

به اعتقاد این روان شناس، موفق ترین افرادی که او می شناسد کسانی هستند که به طور آگاهانه از دیگران بازخورد صادقانه و انتقادی می خواهند، به ویژه از کسانی که در موقعیتی هستند تا عملکردشان را قضاوت کنند و آن قدر اعتمادبه نفس دارند که آنچه باید گفته شود را صریح بیان کنند، نه آنچه فرد دوست دارد بشنود.

چامورو-پروموزیک می گوید بیشتر مردم تمایل دارند بازخورد مثبت ارائه دهند تا از بروز ناراحتی جلوگیری کنند. بنابراین، نحوه ی سؤال پرسیدن اهمیت زیادی دارد. او پیشنهاد می کند به جای پرسش کلی مانند ارائه ام چطور بود؟ سؤال های دقیق تری مطرح شود، از جمله: چه کاری می توانستم بهتر انجام دهم؟ یا اگر جای من بودی، چه کاری را متفاوت انجام می دادی؟

اما مهم تر از همه، توانایی حفظ آرامش هنگام شنیدن نقد است. اگر کسی نتواند در برابر بازخوردهای منفی خونسردی خود را حفظ کند، احتمالاً در آینده دیگر کسی حاضر نخواهد بود بازخورد صادقانه ای به او بدهد. چامورو-پروموزیک تأکید می کند: شجاعت دریافت بازخورد منفی و سازنده باعث می شود فاصله ی میان تصور شما از خودتان و واقعیت عملکردتان کاهش یابد. این کار دشوار است، اما برای رشد ضروری است.

دومین مهارت کلیدی از نظر چامورو-پروموزیک، آگاهی اجتماعی است. او می گوید افرادی که از لحاظ اجتماعی هوشمند و حساس هستند، در محیط کار موفق تر عمل می کنند.

به گفته ی او، هنگام تعامل با دیگران باید تمرکز را از خود برداشت و آن را بر احساسات و واکنش های اطرافیان متمرکز کرد. توانایی شناسایی و پاسخ به احساسات دیگران یکی از مؤلفه های اصلی هوش هیجانی است. افراد دارای آگاهی اجتماعی بالا می توانند موقعیت های انسانی را تحلیل کرده و رفتار خود را به شکلی سازگار تنظیم کنند، بدون آن که ساختگی یا غیرواقعی به نظر برسند.

چامورو-پروموزیک این مهارت را ارائه ی راهبردی از خود می نامد؛ یعنی تلاش آگاهانه برای رفتار اجتماعی مناسب، با در نظر گرفتن انتظارات و برداشت های دیگران. او می افزاید: وقتی نسبت به احساسات و نیازهای دیگران حساس باشید، به طور طبیعی از بقیه متمایز می شوید. بیشتر مردم فقط به خودشان فکر می کنند، بنابراین اگر شما به آن ها توجه کنید، یک مزیت بزرگ به دست می آورید.

سومین مهارت حیاتی که چامورو-پروموزیک بر آن تأکید می کند، سازگاری است. او می گوید افراد معمولاً تمایل دارند تنها در حوزه هایی فعالیت کنند که در آن ها احساس توانایی می کنند، اما رشد واقعی زمانی اتفاق می افتد که فرد با چالش های جدید روبه رو شود و از منطقه ی امن خود خارج گردد.

به گفته ی او، افراد موفق آن هایی هستند که می گویند: من می خواهم کارها را به روش متفاوتی امتحان کنم، حتی اگر برایم خوشایند نباشد.

او توضیح می دهد که بسیاری از ما صفاتی مانند درون گرایی، انعطاف پذیری یا اجتماعی بودن را ویژگی هایی ثابت از شخصیت خود می دانیم؛ اما این طرز فکر مانع از رشد و یادگیری مهارت های تازه می شود. چامورو-پروموزیک باور دارد که اگر تصمیم ها و انتخاب های فرد تنها محدود به خود گذشته و خود کنونی باشد، فرصت خلق خود آینده که غنی تر، گسترده تر و متنوع تر است از بین می رود.

ترک عادت ها و آزمودن مسیرهای تازه ممکن است در ابتدا ناخوشایند و دشوار به نظر برسد، اما در بلندمدت دروازه های جدیدی را در مسیر حرفه ای فرد می گشاید. به بیان او، ناراحتی موقتیِ خروج از منطقه ی امن، بهایی است که برای رشد و گسترش ظرفیت های خود می پردازید.

در نهایت، چامورو-پروموزیک بر این باور است که موفقیت شغلی در عصر امروز نه با خودِ همیشگی بلکه با خودِ قابل تغییر رقم می خورد؛ شخصی که می آموزد بازخوردها را بپذیرد، احساسات دیگران را درک کند و خود را با موقعیت های تازه سازگار سازد.