صدای تیک تاک برای اخراج وحید هاشمیان از مدتها قبل به صدا درآمده بود اما سرانجام این تصمیم بعد از شکست مقابل خیبر اتخاد شد و پس از پیروزی برابر ذوب آهن به حالت اجرا در آمد تا نیمکت پرسپولیس یک بار دیگر در انتظار سرمربی جدید بنشیند. البته این بار تغییر سرمربی با تغییر مدیرعامل نیز همراه شد اما اعضای هیئت مدیره که یک بار در نیم فصل گذشته و بار دیگر در تابستان اخیر روی استخدام وحید هاشمیان پافشاری کرده بودند، در سمت خود باقی ماندند تا یک بار دیگر فرصت آزمون و خطا برای موفقیت تیم پرسپولیس را به دست بیاورند.

اخراج وحید هاشمیان 113 روز بعد از انتصاب به عنوان سرمربی تیم پرسپولیس رخ داد. البته از زمان آغاز لیگ برتر او تنها 68 روز در دوره مسابقات سرمربی تیم پرسپولیس بود تا کمترین میزان حضور را روی نیمکت سرخپوشان داشته باشد. نکته جالب اینکه از نظر روزهای فعال داخل فصل، پیش از این آری هان با 81 روز سرمربیگری در تیم پرسپولیس کمترین آمار را داشت اما حالا وحید هاشمیان رکورد او را شکسته و سریعترین برکناری را به نام خود ثبت کرده است.

هاشمیان از نظر تعداد بازی هم در میان سرمربیان پرسپولیس در لیگ برتر، کمترین آمار را به خود اختصاص داده است. در حالی که آری هان 12 بازی روی نیمکت پرسپولیس حضور داشت، وحید هاشمیان تنها هشت بازی بعد از حضور روی صندلی سرمربیگری قرمزها از سمت خود اخراج شد. به عبارتی هیچ مربی در تاریخ حرفه ای باشگاه پرسپولیس با تعداد بازی تک رقمی جایگاه خود را از دست نداده بود که این طلسم با حضور وحید هاشمیان شکسته شد.

از زمان لیگ برتر تا حالا، پرسپولیس 19 سرمربی مختلف را روی نیمکت خود داشته که از این جمع علی پروین و حمید درخشان، پیش از لیگ خلیج فارس هم پرسپولیس را هدایت کرده بودند و به همین علت، آمار آنها با سایر سرمربیان متفاوت است.

از بین مربیانی که فصل را با پرسپولیس استارت زدند، علی پروین (لیگ چهارم)، افشین قطبی (لیگ هشتم)، زلاتکو کرانچار (لیگ نهم)، حمید استیلی (لیگ یازدهم)، مانوئل ژوزه (لیگ دوازدهم)، علی دایی (لیگ چهاردهم)، گابریل کالدرون (لیگ نوزدهم)، کارلوس گاریدو (لیگ بیست و چهارم) و حالا وحید هاشمیان (لیگ بیست و پنجم) طعم اخراج را چشیدند (9 سرمربی). همچنین یحیی گل محمدی یک بار با استعفا در میانه فصل، اردوی پرسپولیس را ترک کرد.

جالب است بدانید علی پروین (لیگ اول)، وینکو بگوویچ (لیگ سوم)، راینر زوبل (لیگ چهارم)، مصطفی دنیزلی (لیگ ششم)، افشین قطبی (لیگ هفتم)، علی دایی (دو فصل)، برانکو ایوانکوویچ (سه فصل) و یحیی گل محمدی (دو فصل) مربیانی بودند که فصل را آغاز کرده و به پایان هم رساندند (12 فصل، 8 سرمربی). همین آمار نشان می دهد تقریبا نیمی از سرمربیانی که در آغاز فصل سرمربی پرسپولیس بودند، نتوانستند کار خود را به پایان برسانند که بی ثباتی عمیقی را در این باشگاه به رخ می کشد.

به جز علی پروین (به علت اینکه عمده دوران خود را قبل از 1380 داشته)، یحیی گل محمدی پرسابقه ترین سرمربی تاریخ پرسپولیس بعد از لیگ خلیج فارس است. او در مجموع 179 بازی روی نیمکت پرسپولیس نشسته است. جالب اینکه بعد از او طی 61 بازی، چهار سرمربی مختلف هدایت این تیم را برعهده گرفتند. تازه این آمار بدون محاسبه کریم باقری است که به دلیل حضور موقت، آمار او و افشین پیروانی و محسن عاشوری و حسین عبدی محاسبه نشده است.

نکته جالب اینکه یحیی گل محمدی برای سه فصل متوالی روی نیمکت پرسپولیس حضور داشت، اما در دو فصل بعد از او به ترتیب اوسمار، گاریدو، کارتال، هاشمیان و دوباره اوسمار روی نیمکت پرسپولیس نشستند (5 سرمربی).

این آمار برای برانکو ایوانکوویچ هم وجود دارد. او در حالی سه فصل هدایت پرسپولیس را برعهده گرفت که پیش از او در همین فاصله، درخشان، دایی، ژوزه و یحیی سرمربی پرسپولیس بودند (4 سرمربی).

به جز سرمربیان موقت، متوسط سرمربیگری در پرسپولیس 1.2 فصل به ازای هر سرمربی است. در صورتی که شش فصل یحیی و برانکو کنار گذاشته شود، پرسپولیس در 18 فصل، 17 سرمربی مختلف (+4 موقت) داشته که یک آمار باورنکردنی است. در مجموع با حضور چهار سرمربی موقت، پرسپولیس 23 سرمربی در 25 فصل را به خود دیده تا یکی از لرزانترین نیمکت های لیگ برتر را به نام خود ثبت کند.

باشگاه پرسپولیس برای بازگشت به روند ثبات خود حالا اوسمار برزیلی را به عنوان سرمربی جدید خود انتخاب کرده است، فردی که البته در مورد موفقیت او در جمع قرمزها تردیدهای جدی وجود دارد و باید دید که چگونه به انتظارات پاسخ خواهد داد. خصوصا اینکه با اسکواد فعلی سرخپوشان و شرایط حال حاضر باشگاه، شاید راه موفقیت دشوارتر از نیم فصل دوم لیگ بیست و سوم باشد.

این آمار سرمربیان پرسپولیس از زمان حرفه ای شدن فوتبال ایران است، با این توضیح که بخشی از آمار درخشان و پروین مربوط به گذشته بوده و همچنین آمار سرمربیان موقت لحاظ نشده است:

وحید هاشمیان (8 بازی): 2 برد، 5 مساوی، 1 باخت/ 11 امتیاز

اسماعیل کارتال (16 بازی): 8 برد، 4 مساوی، 4 باخت/ 28 امتیاز

کارلوس گاریدو (20 بازی): 9 برد، 5 مساوی، 6 باخت/ 32 امتیاز

اوسمار ویه را (17 بازی): 13 برد، 3 مساوی، 1 باخت/ 42 امتیاز

یحیی گل محمدی (179 بازی): 107 برد، 51 مساوی، 21 باخت/ 372 امتیاز

گابریل کالدرون (19 بازی): 14 برد، 1 مساوی، 4 باخت/ 43 امتیاز

برانکو ایوانکوویچ (175 بازی): 99 برد، 46 مساوی، 30 باخت/ 343 امتیاز

حمید درخشان (62 بازی): 25 برد، 17 مساوی، 20 باخت/ 92 امتیاز

علی دایی (104 بازی): 54 برد، 25 مساوی، 25 باخت/ 179 امتیاز

مانوئل ژوزه (17 بازی): 5 برد، 6 مساوی، 6 باخت/ 21 امتیاز

مصطفی دنیزلی (56 بازی): 22 برد، 21 مساوی، 13 باخت/ 87 امتیاز

حمید استیلی (18 بازی): 7 برد، 5 مساوی، 6 باخت/ 26 امتیاز

زلاتکو کرانچار (21 بازی): 8 برد، 9 مساوی، 4 باخت/ 33 امتیاز

نلو وینگادا (17 بازی): 8 برد، 4 مساوی، 5 باخت/ 28 امتیاز

افشین قطبی (51 بازی): 26 برد، 15 مساوی، 10 باخت/ 93 امتیاز

آری هان (12 بازی): 4 برد، 5 باخت، 3 باخت/ 17 امتیاز

علی پروین (467 بازی): 291 برد، 128 مساوی، 48 باخت/ 1001 امتیاز

راینر زوبل (31 بازی): 16 برد، 7 مساوی، 8 باخت/ 55 امتیاز

وینکو بگوویچ (28 بازی): 10 برد، 9 مساوی، 9 باخت/ 39 امتیاز