فرارو-در جزیره ای کوچک در جنوب ایسلند، هر سال در پایان تابستان، سنتی شگفت انگیز و در عین حال دل گرم کننده برگزار می شود؛ ساکنان محلی در دل شب به جست وجوی جوجه پافین هایی می روند که در مسیر رسیدن به دریا گم شده اند.

به نقل از نشنال جئوگرافیک، آن ها جوجه های کوچک را از زیر خودروها، میان کانتینرها یا حتی از بالای برج های نور نجات می دهند و صبح روز بعد، با دستان خود از صخره های سبز جزیره به سوی اقیانوس پرتاب می کنند تا راه خود را پیدا کنند.

در اواخر تابستان، جزیره ی وستماناییار (Vestmannaeyjar) در ایسلند چهره ای متفاوت به خود می گیرد. با تاریک شدن هوا، ساکنان محلی از خانه ها بیرون می آیند و در خیابان ها و اطراف بندر به جست وجوی جوجه پافین هایی می پردازند که راه خود به سوی دریا را گم کرده اند. این جوجه ها که تازه لانه را ترک کرده اند، در نور شهر سردرگم می شوند و به جای پرواز به سمت اقیانوس، در میان خانه ها، خودروها و کانتینرها فرود می آیند.

جوجه پافین های بدشانس اغلب قربانی گربه ها یا پرندگان شکاری می شوند. به همین دلیل، هر سال صدها نفر از مردم جزیره در عملیاتی شبانه، این پرندگان کوچک را نجات می دهند، آنها را در جعبه هایی امن نگه می دارند و صبح روز بعد، از صخره های بلند جزیره به سوی اقیانوس رها می کنند تا سفر زندگی شان را آغاز کنند.

این سنت دیرینه، که نسل به نسل منتقل شده، اکنون به بخشی از برنامه های حفاظت از پافین اطلس تبدیل شده است؛ پرنده ای که جمعیت آن در دهه های اخیر به شدت کاهش یافته و در فهرست گونه های آسیب پذیر قرار دارد. کارشناسان می گویند حدود 40 درصد از کل جمعیت پافین های جهان در ایسلند زندگی می کنند و کاهش تعداد آن ها در این کشور، خطری جدی برای بقای گونه به شمار می رود. پژوهش ها نشان می دهد تغییرات اقلیمی و کاهش منابع غذایی در اقیانوس اطلس شمالی از مهم ترین دلایل کاهش جمعیت این پرنده هاست.

با این حال، مردم این جزیره معتقدند حتی نجات چند جوجه در هر فصل نیز می تواند در جلوگیری از انقراض پافین ها موثر باشد. برای مردم این منطقه، این کار تنها یک رسم قدیمی نیست؛ بلکه نوعی تعهد قلبی به طبیعت و نشانه ای از پیوند عمیق با محیط زیست است.