برایان جانسون، زیست هکر (کسی که با رژیم های خاص، فناوری های نوین و سایر روش ها سعی می کند عملکرد بدن خود را بهبود بخشد)، ادعا می کند که بیشتر میکروپلاستیک های سمی بدنش را در کمتر از یک سال حذف کرده؛ این مرد 48 ساله، که می گوید از نظر زیستی بیش از ده سال جوان تر از سن خود است، هفته گذشته در شبکه ایکس نوشت که بین نوامبر 2024 تا ژوییه 2025، میزان میکروپلاستیک ها در مایع منی اش را از 165 ذره در هر میلی لیتر به 20 ذره کاهش داد. این عدد 88 درصد کاهش را نشان می دهد.

جانسون همچنین ادعا کرده که میکروپلاستیک های موجود در خون او از اکتبر 2024 تا مه 2025، از 70 ذره در هر میلی لیتر به 10 ذره رسیده و 85 درصد کاهش یافته اند. میکروپلاستیک ها ذرات بسیار ریزی هستند که حتی از ظروف غذا، آب، اسباب بازی کودکان و ماسک های رایج دوران کرونا وارد خون می شوند. این ذرات در مغز، قلب و سایر اندام های حیاتی تجمع کرده و التهاب گسترده، ناباروری و احتمالاً برخی انواع سرطان را بوجود می آورند.

تقریباً همه انسان ها میکروپلاستیک هایی در بدن خود دارند و مطالعات نشان می دهند که هر فرد به طور متوسط سالانه حدود 50,000 ذره از این پلاستیک های ریز را وارد بدنش می کند. اگرچه تحقیقات درباره منبع دقیق میکروپلاستیک ها هنوز ادامه دارد، اما کارشناسان می گویند که بهتر است استفاده از ظروف پلاستیکی برای غذا، قابلمه های نچسب و حتی دستمال توالت را محدود کرده یا از جایگزین هایی مثل بیده (به کاسه توالت لوله کشی شده گفته می شود که برای شست وشوی اندام های تحتانی استفاده می شود) بهره برداری کنید تا میزان مواجهه با این ذرات کاهش یابد.

جانسون می گوید استفاده روزانه از سونا به مدت 20 دقیقه به او کمک کرده تا میکروپلاستیک ها را از بدنش دفع کند، علاوه بر این، ظروف پلاستیکی مایکروویوی و تخته های پلاستیکی آشپزخانه را هم حذف کرده است. او همچنین یک سیستم تصفیه آب را نیز تبلیغ کرده؛ دستگاهی که با فشار بالا آب را از لایه ای با منافذ بسیار ریز عبور می دهد تا آب خالص رد شود و آلاینده های مضر، از جمله میکروپلاستیک های احتمالی، در آن باقی بمانند. با این حال، شواهد علمی درباره این دستگاه ها، که قیمت شان بیش از 600 دلار گزارش شده، محدود است. جانسون در شبکه ایکس می نویسد:

تا جایی که می دانیم، این اولین گزارشی است که نشان می دهد بین میزان میکروپلاستیک در خون و مایع منی یک فرد در دو بازه زمانی مختلف، همبستگی وجود دارد، و موفقیت در دفع میکروپلاستیک از منی پس از خون را نشان می دهد.

نتایج من امید تازه ای برای دفع میکروپلاستیک ها از بیضه و مایع منی ایجاد می کند، به ویژه پس از نگرانی هایی که مطالعه ای در سال گذشته مطرح کرده بود.

مطالعه ای که در ماه می سال گذشته در مجله Toxicological Sciences منتشر شد، سطح میکروپلاستیک ها را در 23 بیضه مردان فوت شده و همچنین بافت بیضه سگ های فوت شده بررسی کرد. تمام نمونه های مورد آزمایش، سطح قابل تشخیصی از 12 نوع میکروپلاستیک را نشان می دهند و محققان هشدار دادند که این موضوع می تواند کاهش تعداد اسپرم و ناباروری را به دنبال داشته باشد.

یک تحلیل فراگیر اخیر از 36 مطالعه نشان داد که میکروپلاستیک ها باعث استرس اکسیداتیو در اندام های تولیدمثل مردان می شوند؛ که التهاب بیضه، مرگ سلولی و کاهش سطح تستوسترون، کاهش تولید اسپرم و حرکت آن ها (توانایی اسپرم برای باروری تخمک) را در پی دارد. جانسون می گوید:

میکروپلاستیک ها در بیضه و منی می توانند حرکت اسپرم، هورمون ها و شاخص های باروری را مختل کنند. خبر خوب این است که بر اساس نتایج من، به نظر می رسد این اثرات قابل برگشت هستند.

او ادعا می کند که هر روز 20 دقیقه در سونا با دمای 93 درجه سانتی گراد می نشیند و پس از آن یخ روی بیضه هایش قرار می دهد:

روش درمانی که فکر می کنیم بیشترین نقش را در کاهش میکروپلاستیک ها داشته، سونا است، چون بیشتر سموم محیطی بدنم، از جمله آن هایی که به انواع پلاستیک ها مرتبط بودند، دفع شدند.

سونا باعث تعریق شدید می شود که ممکن است به دفع برخی مواد شیمیایی موجود در میکروپلاستیک ها، مانند BPA و فتالات ها، از بدن کمک کند. با این حال، ارتباط مستقیم بین سونا و میکروپلاستیک ها هنوز به طور علمی بررسی نشده است. قرار دادن یخ روی بیضه ها پس از سونا، به منظور محافظت از اسپرم در برابر آسیب گرمای شدید توصیه می شود.

در مورد ابزارهای پلاستیکی آشپزخانه، مطالعه ای که در فوریه منتشر شد نشان داد غذا خوردن در ظروف پلاستیکی (به طور منظم)، خطر ابتلا به نارسایی قلبی را 13 درصد افزایش می دهد، زیرا میکروپلاستیک ها می توانند به بافت قلب آسیب بزنند. هنوز مشخص نیست که جانسون دقیقاً چگونه میزان میکروپلاستیک خون و منی خود را آزمایش کرده و آیا این پیشرفت را حفظ کرده است یا خیر.