دانشمندان به تازگی یک سیاره فراخورشیدی ابرزمینی را تنها در فاصله 18 سال نوری از زمین کشف کرده اند.

به گزارش ایسنا، یک نامزد جدید برای سیاره های فراخورشیدی به تازگی وارد صحنه شده است و ممکن است یکی از بهترین جهان های بیگانه ای باشد که تاکنون برای جستجوی حیات فرازمینی در آن جستجو شده است.

به نقل از اس ای، این سیاره تنها 18 سال نوری از زمین فاصله دارد و یک ابرزمین به نام GJ 251c با حداقل جرم حدود 3.84 برابر سیاره خودمان است.

هیجان انگیزترین بخش این کشف این است که این سیاره در منطقه قابل سکونت ستاره اش قرار دارد، یعنی فاصله مداری آن با ستاره اش نه خیلی دور است و نه خیلی نزدیک که به آن برای پشتیبانی از حیات کمک می کند.

سوراث ماهادوان((Suvrath Mahadevan)، ستاره شناس دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا توضیح می دهد: این سیاره فراخورشیدی در منطقه قابل سکونت منظومه خود در فاصله مناسبی از ستاره اش قرار دارد که در صورت داشتن جو مناسب، آب مایع می تواند روی سطح آن وجود داشته باشد.

دانشمندان هنوز در تلاشند تا ترکیب پیچیده ای از مواد تشکیل دهنده جهانی را که حیات می تواند در آن پدیدار شود، کشف کنند، اما قبل از بررسی دقیق تر یک نامزد، باید چند ویژگی کلیدی و کلی را بررسی کنند.

دو مورد اول که دانشمندان به دنبال آن هستند، عبارتند از اینکه آیا این جهان دارای ترکیب جامد و سنگی مانند زمین است؟ زیرا تنها جهانی است که ما می دانیم میزبان حیات است. دوم اینکه آیا این سیاره در فاصله ای از ستاره خود قرار دارد که دما اجازه وجود آب به صورت مایع را بدهد یا خیر؟

سیارات فراخورشیدی که هر دو مورد را داشته باشند، در فهرست هزاران جهانی که تا به امروز کشف شده اند، به طرز شگفت آوری نادر هستند. بنابراین سیاره ای که نه تنها این موارد را داشته باشد، بلکه به اندازه کافی نزدیک باشد تا بتوان آن را به طور دقیق مطالعه کرد، گنجینه ای در میان این سیاره ها است.

پل رابرتسون(Paul Robertson)، ستاره شناس دانشگاه کالیفرنیا ایروین می گوید: آنچه GJ 251c را به طور ویژه ارزشمند می کند، این است که ستاره میزبان آن در نزدیکی ما، یعنی تقریباً 18 سال نوری فاصله از ما دارد و از نظر کیهانی، عملاً در همسایگی ماست.

این سیاره فراخورشیدی به دور ستاره ای به نام GJ 251 می چرخد که یک کوتوله قرمز با جرم و قطری حدود یک سوم خورشید است. از آنجا که این ستاره کوچک و خنک است، منطقه قابل سکونت آن بسیار نزدیک تر از منطقه قابل سکونت منظومه شمسی به ستاره است. این امر در واقع می تواند یافتن هر جهانی را که در آنجا معلق است، آسان تر کند، زیرا مدارهای کوتاه تری دارند و تشخیص و انباشت سیگنال ها از مدارهای متعدد را آسان تر می کنند.

تیمی از ستاره شناسان به رهبری کوری بیرد ( Corey Beard) از دانشگاه کالیفرنیا ایروین، GJ 251 را برای مشاهده در جستجوی جهان های کم جرم نزدیک که ممکن است کاندیداهای خوبی برای تصویربرداری مستقیم باشند، هدف قرار دادند. این ستاره به این دلیل انتخاب شد که از قبل مشخص شده بود میزبان یک سیاره فراخورشیدی به نام GJ 251b است که یک ابرزمین با جرم 3.85 برابر زمین با مدار 14.2 روزه است که برای سکونت بسیار نزدیک به ستاره است. ستاره شناسان همچنین داده های بیش از 20 ساله در مورد این ستاره جمع آوری کرده اند.

محققان برای افزودن به این داده های موجود، مشاهدات جدید و با وضوح بالاتری را برای مطالعه حرکات کوچک ستاره در حین کشش آن توسط کشش گرانشی هر سیاره ای که در مدار آن قرار دارد، انجام دادند و نه تنها سیگنال سیاره شناخته شده، بلکه شواهدی از یک دنیای دوم با دوره مداری 53.6 روزه در منطقه قابل سکونت ستاره را یافتند.

ما هنوز اطلاعات زیادی در مورد GJ 251c نداریم. کشش گرانشی که بر ستاره اعمال می کند، اندازه گیری جرم آن را به همراه داشته است، اما از آنجا که از مقابل ستاره خود عبور نمی کند، اندازه گیری قطر و سایر خواص آن بدون اطلاعات بیشتر غیرممکن است.

خوشبختانه، این سیاره کاندیدای اصلی برای مشاهدات بیشتر است. محققان معتقدند که این سیاره فراخورشیدی باید در کمپین های تصویربرداری مستقیم آینده قابل تشخیص باشد، جایی که ستاره شناسان به دنبال بررسی این جهان، نه با مطالعه تأثیر آن بر ستاره، بلکه با مشاهده مستقیم خود سیاره فراخورشیدی هستند. انجام این کار آسان نیست، اما ما درست در آستانه ظهور و استقرار فناوری های جدیدی هستیم که عصر جدیدی را در مطالعات تصویربرداری مستقیم از جهان های بیگانه ممکن می کنند.

بیرد می گوید: ما با این سیستم در لبه فناوری و روش های تجزیه و تحلیل هستیم. اگرچه کشف آن از نظر آماری کاملاً قابل توجه است، اما به دلیل عدم قطعیت ابزارها و روش هایمان، هنوز در حال تعیین وضعیت سیاره هستیم. ما به نسل بعدی تلسکوپ ها نیاز داریم تا مستقیماً از این سیاره کاندیدا تصویربرداری کنند، اما چیزی که به آن نیاز داریم، سرمایه گذاری اجتماعی است.

وی افزود: ما به طرز وسوسه انگیزی به نسل بعدی تلسکوپ ها نزدیک شده ایم که می توانند نشان دهند آیا GJ 251c دارای جوی است که گرما را به دام می اندازد تا اقیانوس های مایع روی سطح آن جاری شوند یا خیر.

ماهادوان گفت: اگرچه هنوز نمی توانیم وجود جو یا حیات در GJ 251c را تأیید کنیم، اما این سیاره هدف امیدوارکننده ای برای اکتشافات آینده است. ما کشف هیجان انگیزی انجام داده ایم، اما هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد این سیاره وجود دارد.

این پژوهش در مجله Astronomical منتشر شده است.