در خیابان های استانبول، باربرانی که کیسه های عظیم و سفیدرنگ را بر پشت یا در چرخ دستی حمل می کنند، از اجزای همیشگی و در عین حال نادیده گرفته شده بافت این شهر به شمار می روند.

به گزارش فرارو، در ترکی، این حرفه حمّالی (Hamallik) نام دارد؛ شغلی که از دوران امپراتوری عثمانی تا امروز پابرجا مانده است.

این کار به ویژه در مناطق تاریخی تجارت استانبول همچنان رواج دارد؛ جایی که ساختمان های تجاری قدیمی محل کارگاه ها و کسب وکارهایی هستند که در زمینه ی تولید جواهر، منسوجات و سایر کالاها فعالیت می کنند.

به دلیل نبود آسانسور در بسیاری از این مرکز تجاری چندصدساله و کوچه های باریکی که امکان ورود خودرو به آن ها وجود ندارد، نقش باربران همچنان حیاتی است.

هر باربر می تواند بین 200 تا 300 کیلوگرم بار را تا طبقه پنجم ساختمان ها حمل کند. ابزار کار آن ها سمر نام دارد، نوعی زین چوبی و چرمی سنتی که بر پشت بسته می شود و در بسیاری از خانواده ها از پدر به پسر به ارث می رسد، نشانه ای از تداوم چندنسلی این حرفه. این شغل به طور سنتی مردانه است و زنان باربر بسیار نادرند.

باربران در قالب گروه هایی سازمان دهی می شوند که هر کدام سرپرستی دارند تا کار را به طور عادلانه میان اعضا تقسیم کنند. درآمد روزانه آنان بر اساس تعداد و وزن بارها محاسبه می شود.

این شغل طاقت فرسا نیازمند قدرت بدنی و استقامت خارق العاده است، و تنها معدودی می توانند از عهده دشواری های آن برآیند. با این حال، باربران به کار خود افتخار می کنند و در انتخاب اعضای جدید بسیار سخت گیرند.