سخنگوی وزارت امور خارجه گفت: باید از همه ابزارها برای صیانت از حقوق کشور استفاده کنیم؛ چه با موشک و چه با دیپلماسی و مذاکره.

به گزارش ایسنا، اسماعیل بقایی ظهر امروز 30 مهرماه در نشست دیپلماسی مقاومت و منافع ملی؛ مروری بر کارنامه یک ساله دستگاه سیاست خارجی دولت در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد، اظهار کرد: مفهوم مقاومت در حال حاضر گسترش پیدا کرده و به تاب آوری تبدیل شده است.

وی با بیان اینکه مقاومت یعنی توسل به خود، افزود: طرف مقابل ما در شرارت های خود به حقوق بین الملل متوسل می شود و ما نیز برای اثبات حقوق خود باید به حقوق بین الملل استناد کنیم. بنابراین دیپلماسی مقاومت باید به عنوان ابزار کنشی در راستای تأمین منافع ملی در نظر گرفته شود. ایران کشوری است که با وجود دشمنان قدرتمند، می تواند در نظام بین الملل موج ایجاد کند.

سخنگوی وزارت امور خارجه با اشاره به اینکه دیپلماسی، هنر همسو کردن منافع است، بیان کرد: یکی از کارویژه های اصلی دیپلماسی، شناسایی به موقع فرصت ها و اقدام در زمان مناسب برای همسو کردن منافع خود با منافع سایر کشورها به منظور تأمین منافع ملی است.

بقایی با اشاره به اجرای مکانیسم ماشه و بازگشت تحریم های شورای امنیت، بیان کرد: در سطح بین المللی، طرف مقابل انتظار داشت که به محض اعلام بازگرداندن قطعنامه ها، همه لبیک بگویند.

وی همچنین در خصوص حمایت ایران از گروه های منطقه ای، اظهار کرد: درباره گروه های مقاومت، باید در نظر داشت که ما آن ها را ایجاد نکردیم. پراکسی (نیابتی) به گروهی گفته می شود که برای اهداف شما ایجاد شده باشد. مگر مسئله فلسطین و لبنان از سال 1357 آغاز شد؟ این مسائل از قبل وجود داشته و ما بر اساس اسناد بالادستی خود از آن ها حمایت کرده ایم.

سخنگوی وزارت امور خارجه ادامه داد: قطعاً حمایت ما از گروه های منطقه ای بر اساس یک برنامه ریزی مشخص انجام می شود. برای جلوگیری از آسیب نیز باید در نظام بین الملل حامیانی برای خود ایجاد کنیم.

بقایی اضافه کرد: افت وخیز در مسیر گروه های مقاومت همیشه وجود داشته است، اما مهم این است که علی رغم همه اظهارات و جوسازی ها، بعد از دو سال همان هایی که مدعی نابودی مقاومت بودند، مجبور می شوند با آن ها بر سر میز مذاکره بنشینند. بنیان های مقاومت آن قدر ریشه دار است که به سادگی از بین نمی رود.

وی در پاسخ به این سؤال که چرا ایران به طرح دو دولتی شدن فلسطین رأی نداد، گفت: شما را به سال 1947 ارجاع می دهم؛ زمانی که قطعنامه 181 تصویب شد. اگر سخنرانی نماینده ایران را در آن زمان گوش دهید، می بینید ایران پیشنهاد تشکیل دولت فدرال را داده بود، اما اعراب مخالفت کردند. موضع ایران از آن زمان تاکنون، موضعی مستمر و ثابت بوده است.

سخنگوی وزارت امور خارجه تاکید کرد: دو دولتی بودن فلسطین مشکل ما نیست؛ برای تشکیل دولت باید عناصر سه گانه ای چون سرزمین، مردم و حاکمیت وجود داشته باشد. در فلسطین کدام یک از این ها وجود دارد؟ 90 درصد غزه غیرقابل سکونت است؛ چه دولتی می خواهد تشکیل شود؟ این طرح دو دولتی، فریبی بزرگ است. ما حق داریم نظر خود را بیان کنیم. موضع تونس و عراق در این زمینه بسیار شدیدتر از موضع ماست.

بقایی با اشاره به حسن نیت همیشگی ایران در سیاست خارجی خود، اظهار کرد: پس از 11 سپتامبر، ما آن حادثه را محکوم کردیم و مردم نیز به یادبود درگذشتگان آن شمع روشن کردند، اما در مقابل، آن ها ایران را محور شرارت معرفی کردند. در موضوع هسته ای، ما هیچ مبنایی برای ایجاد ابهام نداشتیم و آژانس بین المللی انرژی اتمی بر روند فعالیت های ما نظارت داشت. حتی در سال 2018 که آمریکا از برجام خارج شد، ما در این توافق ماندیم و صبر کردیم.

وی افزود: از سال 2019 که عدم اجرای تعهدات خود را آغاز کردیم، هر دو ماه یک بار فرصت دادیم. پس از چند ماه، دولت بایدن روی کار آمد و بار دیگر مذاکرات را آغاز کردیم. مذاکرات تا مراحل نهایی پیش رفت، اما گفتند که نمی توانند برخی تحریم ها را بردارند. وقتی ترامپ روی کار آمد، با وجود آنکه دستانش به خون قهرمان ملی ما آلوده بود، مذاکره غیرمستقیم را آغاز کردیم. قرار بود در 25 خرداد در مسقط جلسه ای برگزار شود؛ پنج شنبه شب تمام هماهنگی ها انجام شد، اما جمعه به ما حمله کردند.

سخنگوی وزارت امور خارجه ادامه داد: در چنین شرایطی چگونه می توان در جلسه ای شرکت کرد که طرف مقابل آن را تنظیم کرده است؟ کما اینکه اسراییل پس از بازپس گیری اسیران خود، بار دیگر کشتار را آغاز کرد و در مجموع، مصلحت نبود که در اجلاس شرم الشیخ شرکت کنیم.

بقایی همچنین در پاسخ به اینکه چرا وزارت خارجه اقدام جدی برای طرح شکایت از رژیم صهیونیستی و آمریکا پس از جنگ 12 روزه انجام نداده است، گفت: اینکه نزد دیوان بین المللی دادگستری طرح دعوا کنیم، مستلزم بررسی همه جوانب آن است. طرح دعوا نزد دیوان نیازمند مقدماتی است و باید تمام ابعاد موضوع در نظر گرفته شود. مبانی صلاحیتی به این سادگی نیست که بگوییم فراهم است و وزارت خارجه در عملیاتی کردن آن کندی به خرج داده است.