چین در اقدامی که نشان دهنده جاه طلبی های روزافزون این کشور در عرصه هوانوردی نظامی است، از طرح های مفهومی یک هواپیمای ترابری نسل جدید پرده برداری کرده است. این پروژه که هنوز در مرحله پیش از ساخت نمونه اولیه قرار دارد، با پشتیبانی نیروی هوایی ارتش آزادی بخش خلق (PLAAF) و موسسات تحقیقاتی برتر هوافضای چین در حال توسعه است.

بر اساس اسناد فنی منتشر شده، این هواپیمای ابرسنگین قادر است 120 متریک تن محموله (شامل تانک های سنگین، سامانه های موشکی یا نیروهای نظامی) را حمل کرده و بدون نیاز به سوخت گیری، مسافتی معادل 6500 کیلومتر را طی کند. چنین بردی، امکان انجام مأموریت های بین قاره ای و رسیدن به هر نقطه ای از جهان را بدون اتکا به پایگاه های خارجی برای پکن فراهم می کند.

حداکثر وزن برخاست این هواپیما حدود 470 تن و سرعت کروز آن 0.85 ماخ (نزدیک به سرعت صوت) پیش بینی شده است. این در حالی است که ترابری سنگین فعلی چین، یعنی Y-20، تنها قادر به حمل 66 تن بار در مسافت 4500 کیلومتری است. هواپیمای جدید تقریباً ظرفیت بار را دو برابر و برد را بیش از 40 درصد افزایش می دهد.

ویژگی تعیین کننده این هواپیما، طراحی بال-بدنه آمیخته (Blended Wing Body - BWB) آن است؛ مفهومی که ده ها سال توسط ناسا و بویینگ مورد مطالعه قرار گرفت اما هرگز در مقیاس نظامی کامل عملیاتی نشد. در این طراحی، بدنه و بال ها در یک سطح واحد ادغام می شوند که ضمن کاهش شدید نیروی پسا (Drag)، فضای بار داخلی را به حداکثر می رساند. به نظر می رسد چین اولین کشوری خواهد بود که این فناوری پیشرفته را در مقیاس نظامی به کار می گیرد.

کارشناسان نظامی معتقدند تولید چنین هواپیمایی، توانایی لجستیکی چین را متحول خواهد کرد. پکن می تواند در کوتاه ترین زمان ممکن، نیروهای واکنش سریع، خودروهای زرهی و تجهیزات سنگین را به هر نقطه از جهان، از جمله فراتر از زنجیره دوم جزایر (خط استراتژیک مهار چین در اقیانوس آرام)، اعزام کند.

این در حالی است که ایالات متحده همچنان به پلتفرم های قدیمی خود مانند C-5M Super Galaxy متکی است که طرحی 50 ساله دارد و هزینه های عملیاتی آن بسیار بالاست. یک هواپیمای BWB چینی با موتورها و مواد مدرن می تواند با هزینه کمتر، بار بیشتر و مسافت طولانی تری را طی کند.