​ ورود منیر الحدادی به ترکیب استقلال در هفته های اخیر، چهره و فرم جدیدی به ساختار تهاجمی این تیم داده است. ستاره اسپانیایی آبی ها در فاز تهاجمی با هوش بازی و کیفیت بالا، تکنیک قابل توجه و درک تاکتیکی مثال زدنی، نه تنها به عنوان یک تمام کننده بلکه به عنوان محور اصلی شکل گیری حملات استقلال ایفای نقش می کند.

پاس های سریع، تک ضرب و البته باکیفیت منیر در فاز تهاجمی، کلید اصلی افزایش سرعت گردش توپ در زمین حریفان استقلال بوده؛ او با چرخش های سریع و انتخاب زاویه های هوشمندانه، مدام خط دفاعی رقبا را تحت فشار قرار می دهد و هافبک های دفاعی را از جریان بازی خارج می کند. حرکت بدون توپ او میان خطوط، یکی از فاکتورهای کلیدی آزاد شدن وینگرهای استقلال است؛ جایی که بازیکنانی مانند آسانی و کوشکی می توانند با اطمینان خاطر در موقعیت های خطرناک قرار گیرند.

منیر پیش از فیفادی مهرماه روندی صعودی داشت و پس از تعطیلات فیفادی هم با بدنی سبک تر و ذهنی متمرکزتر به تمرینات برگشت. این درحالی است که کاهش وزن محسوس او در زمین کاملا مشهود است؛ گام های سریع تر، چابکی بیشتر و توانایی در بازگشت سریع به موقعیت دوم توپ باعث شده تا ریتم حملات استقلال شتاب بیشتری بگیرد و بازی تیم از حالت ایستا به رد و بدل شدن توپ با سرعت بالا و ایجاد حملات بیشتر تغییر کند.

در بازی با برابر چادرملو، منیر این روند را با گلزنی تکمیل کرد. او با یک ضربه فنی بغل پا و دقت بالا موفق شد دروازه حریف را باز کند؛ گلی که نه تنها حاصل مهارت فردی اش بود، بلکه تیمش را هم از شکستی که می توانست حواشی زیادی به همراه داشته باشد نجات داد. حرکت هماهنگ او از پشت محوطه جریمه و ضربه ای که با آرامش و ظرافت به توپ زد، تصویری از یک هافبک-مهاجم باتجربه و کلاس جهانی را به نمایش گذاشت.

از نظر فنی، الحدادی در اجرای فاز لینک آپ پلی (Link-up Play) یا همان بازی ترکیبی میان خطوط، نقش کلیدی دارد. او اغلب با چند لمس محدود، توپ را در بهترین موقعیت به هم تیمی هایش می سپارد و در ادامه، خودش هم حرکت می کند تا دوباره در موقعیت گل قرار گیرد. این الگو، شباهت زیادی به نحوه بازی مهاجمانی دارد که در سیستم های مالکانه و پرفشار اروپایی به کار گرفته می شوند.

در سالهای گذشته استقلال همیشه یک دغدغه بزرگ داشت، جذب بازیکنانی از قاره های مختلف و لیگ ایران و اعتماد چندباره به بازیکنان سابقش برای بازیسازی در وسط زمین که هیچ گاه به نتیجه مطلوب ختم نشد و همچنان در بازیسازی و فوتبال رو به جلو مشکل داشتند، حالا با حضور منیر و نمایشی که در بازی های اخیر داشته آنها با سبک متفاوتی بیلدآپ را انجام می دهند، شاید اگر بخواهیم سبک بازی او را با بازیکنان سابق مقایسه کنیم هافبک مشابه جانواریو در تیمشان حضور دارد که نزدیک به محطوطه حریف پاس های نهایی را بی نقص ارسال می کند و با سابقه حضور در پست مهاجم گلزنی را هم مثل کف دست بلد است، آینده خط حمله استقلال با حضور چنین بازیکنی تضمین شده است به شرط آنکه ساپینتو چیدمان صحیح و شرح وظایفی تاثیرگذار برای بازیکنانش تعریف کند.

منیر علاوه بر توانایی در بازی ترکیبی، در لحظات انتقال از دفاع به حمله هم یک ستاره مؤثر است. او با درک لحظه ی درستِ دریافت پاس و تغییر جهت ناگهانی، باعث می شود استقلال بتواند با سه یا چهار پاس، از زمین خودش به محوطه جریمه حریف برسد. این مهارت، استقلال را از تیمی مبتنی بر حرکات فردی، به تیمی دارای انسجام تاکتیکی در فاز هجومی تبدیل خواهد کرد. ضمن آنکه شوت های ناگهانی او از پشت محوطه و تمایلش به اضافه شدن به فاز هجومی باعث شده تا مدافعان حریف نتوانند فقط روی مهار وینگرها تمرکز کنند. حضور منیر به نوعی تعادل عددی در خط حمله ایجاد کرده و دفاع حریف را وادار به تقسیم پوشش می کند.

در نهایت باید گفت منیر الحدادی فقط یک هافبک نیست؛ او رهبر فاز هجومی استقلال است. تجربه بین المللی، تصمیم گیری های سریع و تسلط بر جزییات بازی، باعث شده استقلال با منیر شکل منسجم تری پیدا کند؛ اتفاقی که هرچه بیشتر از مسابقات لیگ بگذرد و او شناخت بیشتری از فوتبال ایران پیدا کند تکامل بیشتری در فوتبالش ایجاد می شود و نبوغ این ستاره در حالی که با شور و هیجان استقلال و هوادارانش ترکیب شود روزهای فراموش نشدنی را برای این مجموعه ایجاد خواهد کرد.