علی بیگدلی، استاد دانشگاه شهید بهشتی به هم میهن گفت: با توجه به برچسب هایی که عدم پیوستن به این کنوانسیون ها به ایران می زد، تبادلات بازرگانی و ارتباطات بین المللی ما به شدت تحت تاثیر قرار گرفتند. بسیاری از مشتریان را از دست دادیم. فعالیت های بازرگانی مان بسیار محدود شد. با توجه به این که اقتصاد تابعی از سیاست است، به تبعیت از این محدودیت، سیاستمان نیز حالت انقباضی به خود گرفت.

به گزارش هم میهن، چراکه نوعی انزوای سیاسی برای ایران به وجود آورد. با این که تکلیف CFT و پالرمو در ایران مشخص شد اما چند سال طول می کشد تا بتوانیم تاثیرات سیاسی و اقتصادی این موضوع را حل کنیم. مشکلات اقتصادی به این راحتی حل نمی شود و با توجه به مسئله اسنپ بک، این مسئله مقدار زیادی با بن بست مواجه خواهد شد. بنابراین هر چه پیش برویم بیشتر متوجه می شویم که آنچه باعث دوری از تصویب این کنوانسیون ها شده و تصور می کردیم که صحیح است، در واقع در زمینه های سیاسی و اقتصادی کاملاً به زیان ما بوده است.

او ادامه داد: این که امروز و در شرایط واقع در بازه زمانی دوساله پس از هفت اکتبر این کنوانسیون ها را پذیرفتیم، احتمالاً دلیل اصلی اش تغییر شرایط ایران و بازوهای منطقه ای آن است. فعالیت های گسترده پیشین دیگر برای ایران ممکن نیست و در حال حاضر امیدواریم گشایشی حاصل شود که البته باید تغییراتی در سیاست های پیشین بدهیم. واقعیت های امروز خاورمیانه ای که کاملاً تغییر پیدا کرده و هژمونی منطقه ای که به سمت آمریکا و اسراییل رفته را ببینیم. این موضوع در ایران حل شده اما باید دید که در سمت مقابل هم مسیر باز می شود یا نه. چون بازگشت قطعنامه ها، شرایط را سخت می کند.

بیگدلی با مرور شرایط تحریمی ایران، تاکید کرد: این تحریم ها باعث به وجود آوردن شرایط سختی برای مردم شد و گروهی را به وجود آورد که کارشان دور زدن تحریم ها و حواشی آن بود. این فرهنگ به سیستم و جامعه ما وارد و ماندگار شد. این فرهنگ به مرور تربیت ما را نسبت به تربیت جهانی تغییر داد. به نحوی که بعید است رانت ها و بازی های این فرهنگ از جامعه ما بیرون رود. من معتقدم فعالیت و سیاست های پیشین علت اصلی جلوگیری از به ثمر نشستن این کنوانسیون ها در ایران بود و علت فرعی آن را نیز باید در جلوگیری این حلقه از حل و فصل این مشکلات برای حصول منافع خودش دانست. این شرایط بار بسیار سنگینی بر مردم ایران تحمیل کرد و و جفای بزرگی بود.