غزل لطفی در اعتماد نوشت: چند روز قبل، دخترم که امسال کلاس دهمی شده است، ظهر که از مدرسه به خانه آمد طبق روال همیشه مشغول تعریف کردن اتفاقات و ماجراهای آن روز مدرسه بود که حرفش به یکی از معلماهای شان رسید.

معلم مورد بحث، سر کلاس گفته بود: ما بهترین اینترنت دنیا را داریم و اینکه می بینید که وقتی برای خانواده یا فامیل، عکس و ویدیو می فرستید، دیر ارسال می شود، علتش این نیست که اینترنت ما ضعیف است، بلکه شما هر چه می فرستید ابتدا برای کشورهای دیگر می رود و آن ها می بینند که شما چه عکس یا فیلمی را ارسال کرده اید و بعد برای شخصی که مورد نظر شما ارسال می شود و علت تاخیر در ارسال هم همین است نه کم بودن سرعت نت!

این معلم بزرگوار، همچنین حضور با حجاب سر کلاسی که همه دانش آموزان و معلم خانم هستند را جزو قوانین جدی خود می داند و تذکر در مورد اینکه مقنعه هایتان سر کلاس حتما روی سرتان باشد هم به طور دائم تکرار می شود.

موضوع این یادداشت اثبات کم یا زیاد بودن سرعت نت یا امنیت سایبری که این معلم عزیز به طور ناخواسته آن را کلا زیر سوال برده است، نیست. می خواهم به تفکری بپردازم که پشت بیان آن مطالب است.

همه ما به خوبی می دانیم که دانش آموزان کلاس دهمی، نوجوانان 15 یا 16 ساله ای هستند که به این آگاهی رسیده اند و در این سن به خوبی می فهمند که این حرف ها صحیح نیست. کما اینکه تقریبا یک هفته پس از شنیدن آن موضوع، باب لطیفه گویی پیرامونش، میان دانش آموزان باز شده بود. دقیقا مثل اینکه کودک دو یا سه ساله را از آمپول بترسانیم (که همان هم غلط است!) و انتظار داشته باشیم در بزرگسالی هم همچنان بتوانیم او را با آمپول تهدید کنیم.

نگرش پشت بیان آن جملات هم همین قدر سطحی نگر است و این تفکر سطحی که از طرفی غیرواقعی بودن آن برای نوجوانان، مسجل است و اصلا آن را جدی نمی گیرند و از طرفی دیگر با بیان امری دروغ (داشتن بهترین نت دنیا) هر چند که تصمیم داشته، ناامنی های سایبری را برای نوجوانان توضیح دهد…

اما در نهایت به نتیجه مورد نظر که نرسیده، بلکه باعث شده مقبولیتی را که باید در ابتدای سال به دست می آورد که تا انتهای سال با دانش آموزانش تعامل داشته باشد، از راه نرسیده، از دست بدهد.

امروز در اخبار می خواندم که رییس جمهور محترم و برخی اعضای کابینه، بخشی از حقوقشان را به نهضت ساخت مدرسه اختصاص داده اند، این سوال برایم پیش آمد که آیا همانقدر که به محیط فیزیکی تحصیل پرداخته می شود به تحول بنیادی در نظام آموزش کشورم هم خواهند پرداخت؟ آیا سیاستگذاری سیستم آموزشی بازنگری دقیق و عمیق می شود؟ یا به ساخت کلاس و مدرسه بسنده می کنند؟ فراموش نکنیم که نام سیستم آموزشی ایران عزیز ما؛ آموزش و پرورش است!