مسابقات مسترالمپیا 2025 با برتری دریک لانسفورد به پایان رسید و او موفق شد دومین عنوان المپیای خود را کسب کند. رقابت از همان ابتدا نزدیک و هیجان انگیز بود و هادی چوپان گرگ ایرانی بار دیگر در جایگاه دوم ایستاد. در این میان، اندرو جکد با پیشرفت چشمگیر خود طی سال، توانست مقام سوم را از آن خود کند و نشان دهد که در سال های آینده یکی از مدعیان اصلی خواهد بود.

برای تحلیل دقیق این مسابقه، تایلر مانیون، نایب رییس لیگ حرفه ای بدنسازی تک تک حرکات ورزشکاران را بررسی کرد و توضیح داد چرا لانسفورد در نهایت با نتیجه 5-3 برنده شد که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد:

جلو دو بازو (Front Double Biceps) اولین حرکت کلیدی بود که دریک لنسفورد برنده آن شد. دلیل اصلی برتری او، تناسب بالاتنه، کمر باریک و حجم مناسب پاها بود. هرچند جزییات بازوهای داخلی او کامل نبود، اما خطوط جداسازی (separation) و پهنای پاها باعث شد داوران این حرکت را به او بدهند. این حرکت قدرت، حجم و تقارن عضلات بالاتنه و پاها را به نمایش می گذارد و برتری لنسفورد در پاها، علی رغم ضعف جزییات بازو، نقش تعیین کننده ای داشت.

حرکت جلو لت اسپرد (Front Lat Spread) نیز به لانسفورد رسید. جزییات بازوهای خارجی و شانه های برجسته او باعث برتری شد، در حالی که شانه های هادی چوپان کمی صاف و کم جزییات به نظر می رسید. این حرکت که بر عرض پشت و شانه ها و تعادل بالاتنه تمرکز دارد، نشان داد حجم و گردی شانه های لنسفورد برتری او را تضمین کرد.

در حرکت سینه از کنار (Side Chest) نیز شانه ها نقش اصلی را داشتند. بازوهای خارجی لانسفورد حجم و گردی بیشتری داشتند، در حالی که هادی بیشتر روی پیک تمرکز کرده بود. این اختلاف کوچک اما حیاتی باعث شد این حرکت نیز به لنسفورد برسد و او بتواند با برتری در حرکات جلو از هادی پیش بیفتد و شانس بیشتری برای ساندو داشته باشد.

حرکت پشت دو بازو (Back Double Biceps) باز هم به لنسفورد رسید، به دلیل تراکم و ضخامت پشت او. این حرکت که پهنا و تراکم عضلات پشت و بازوها را ارزیابی می کند، یکی از مهم ترین فاکتورها برای داوران بود.

اما در حرکت پشت لت اسپرد (Back Lat Spread)، هادی چوپان توانست برتری پیدا کند. ضخامت، تراکم و جزییات پشت او باعث شد این حرکت را از آن خود کند و نشان داد هنوز در بخش پشت و جزییات عضلات، رقیبی سرسخت برای لانسفورد است.

حرکت ساید تری سپ (Side Triceps) دوباره به لانسفورد رسید. دلیل برتری او، حجم و گردی پایین تنه، سایز و ضخامت بود. این حرکت که پاها، شکم و پشت ران را نیز در نظر می گیرد، برتری لانسفورد را در تمامی بخش ها تأیید کرد.

حرکت شکم و ران یکی از بهترین حرکات هادی است و بار دیگر برنده شد. جزییات میان تنه و جریان عضلات پا او را در این حرکت جلو انداخت. این حرکت تمرکز زیادی بر شکم و پاها دارد و نشان می دهد هادی هنوز در بخش های مشخصی از بدن، یک رقیب بسیار آماده است.

در نهایت، حرکت هیکلی عضلانی (Most Muscular) نیز به هادی رسید و سومین پیروزی حرکت خود را ثبت کرد. این حرکت آخرین فرصت برای نمایش هماهنگی، حجم و عضلات است و هادی با اجرای دقیق و جریان حرکتی نرم، این حرکت را از آن خود کرد.

با شمارش حرکات، دریک لانسفورد پنج حرکت و هادی چوپان سه حرکت را برنده شدند و در نهایت نتیجه نهایی 5-3 به نفع لنسفورد ثبت شد. این تحلیل نشان می دهد که:

* لانسفورد با حجم وگردی عضلات خود در حرکات جلو و پشت برتری داشت و توانست حرکات کلیدی را از آن خود کند.

* هادی چوپان با جزییات و ضخامت پشت و آمادگی شکم و ران، چند حرکت را برنده شد، اما کافی نبود تا نتیجه نهایی را تغییر دهد.

* کوچک ترین اختلاف در جزییات شانه، بازو و پا، تعیین کننده سرنوشت قهرمانی بود و نشان داد که در سطح حرفه ای، تفاوت ها بسیار جزیی اما حیاتی هستند.

این رقابت نه تنها یک نبرد نزدیک بود، بلکه نشان داد که هر دو ورزشکار در بالاترین سطح جهان قرار دارند و تنها دقت در جزییات می تواند سرنوشت قهرمانی را مشخص کند. هر حرکت، هر زاویه و هر خط تفکیک عضلانی اهمیت دارد و همین تفاوت های کوچک باعث شد دریک لانسفورد با اختلافی نسبی، اما قاطع، قهرمان مسترالمپیا 2025 شود.