برای لاشخورهای میان جثه ای مانند شغال، یک منبع غذایی می تواند تا حدی به عنوان پناهگاهی در برابر عوامل طبیعی نیز عمل کند. لاشه حیوانی در طبیعت، منبعی ارزشمند است که لاشخورها را جذب کرده و به غنای اکوسیستم کمک می کند.

به گزارش فرارو، در این صحنه، شغالی که از بقایای یک کرگدن مرده تغذیه می کند، باید همیشه هوشیار بماند، چرا که دیگر شکارچیان نیز به زودی به این مکان کشیده خواهند شد تا نیاز غذایی خود را برآورده کنند.

گرچه مرگ یک حیوان بزرگ ممکن است غم انگیز به نظر برسد، اما تأثیر مثبت آن بر اکوسیستم پیرامونش غیرقابل انکار است. تجزیه بدن یک حیوان بزرگ در زیستگاه طبیعی اش، مواد مغذی حیاتی را به خاک بازمی گرداند، حاصل خیزی آن را افزایش می دهد و باعث رشد بهتر پوشش گیاهی می شود؛ گیاهانی که به نوبه خود، خوراک علف خواران را فراهم می سازند.

لاشخورها نیز از این چرخه سود فوری می برند؛ با خوردن سریع بافت های در حال پوسیدگی، نه تنها محیط را از عوامل بیماری زا پاک می کنند، بلکه مواد مغذی را از طریق فضولات خود به خاک بازمی گردانند.

در گذر زمان، تجزیه لاشه ها موجب آزاد شدن نیتروژن و فسفر در خاک می شود؛ دو عنصر حیاتی که مناطق حاصل خیز و پرتنوعی را پدید می آورند. این نقاط غنی، هم به افزایش تنوع زیستی کمک می کنند و هم جریان مواد مغذی در سراسر اکوسیستم را بهبود می بخشند — تأثیری مثبت که سال ها ادامه دارد.