موش های کور برهنه (Heterocephalus glaber) جوندگانی کوچک و تقریباً بدون مو هستند که در کلونی های زیرزمینی شان با جمعیت از حدود 20 تا چند صد موش زندگی می کنند. این گونه یکی از تنها دو گونه پستانداری است که رفتار ایوسوشیال دارد، یعنی ساختار اجتماعی پیشرفته ای شبیه زنبورها یا زنبورهای عسل. در این کلونی ها، ملکه تولید مثل می کند و بقیه اعضا که معمولاً نابارور هستند، به عنوان کارگر وظایف مختلفی مانند حفاری تونل، جمع آوری غذا، مراقبت از نوزادان و حتی دفاع از کلونی را انجام می دهند.

به گزارش فرادید، پیش از این مشخص نبود که آیا هر موش نقش ثابتی دارد یا بین وظایف مختلف جابجا می شود. برای بررسی این موضوع، تیمی به سرپرستی تروهیرو اوکویاما در دانشگاه توکیو یک تونل مصنوعی در آزمایشگاه ساختند که شامل 9 اتاق کوچک متصل به یکدیگر بود؛ اتاق هایی برای لانه، زباله، توالت و چند بخش بدون کارکرد خاص. آنها پنج کلونی را به مدت 30 روز زیر نظر گرفتند و با کاشت میکروچیپ، حرکات هر موش را در کلونی رصد کردند.

نتایج نشان داد که حیوانات تولیدمثل کننده، یعنی ملکه و چند نر، بیشتر وقت خود را نزدیک هم می گذرانند، اما کارگران می توانند به شش گروه مختلف تقسیم شوند. یکی از گروه ها بیشتر در بخش زباله فعالیت می کند و احتمالاً نقش حمل ونقل زباله را دارد، گروه دیگری بیشتر در توالت حضور دارد و احتمالاً وظیفه پاک سازی را بر عهده دارد. گروه سوم کم تحرک تر است و بیشتر در لانه می ماند، که معمولاً شامل حیوانات جوان یا پیرتر است.

این مطالعه نشان می دهد که موش های کور برهنه علاوه بر نقش های تولیدمثل یا کارگر عمومی، ممکن است نقش های تخصصی داشته باشند و ساختار اجتماعی پیچیده تری داشته باشند. البته دانشمندان هشدار داده اند که این نتایج از یک کلونی کوچک آزمایشگاهی به دست آمده و رفتار موش ها در طبیعت با تونل های طولانی و پیچیده ممکن است متفاوت باشد.

به طور کلی، این تحقیق نشان می دهد که موش های کور برهنه دارای رفتارهای متنوع و پیچیده ای هستند و گروه ها یا افراد مختلف کارهای بسیار متفاوتی انجام می دهند و به روش های متفاوت با یکدیگر تعامل می کنند.