در فوتبال مملکت تا دلتان بخواهد ضعف های مدیریتی و سخت افزاری بیداد می کند. از لحاظ فنی هم نمی توان حرف زیادی داشت درباره لیگی که نیمی از بازی هایش مساوی می شود، تیم ملی اش حتی برابر رقبای به حاشیه رانده شده هم ناکام است و لژیونرهایی که روزبه روز کمیت و کیفیتشان آب می رود.

اما اگر قصد آسیب شناسی در خصوص همین رشته پرایراد را هم داشته باشیم، می توان به افت چشم گیر دروازه بان های تیم ملی در این روزها اشاره کرد. نفراتی که مثل باقی اعضا، یکی از بدترین دوره های خود را سپری می کنند و متصور بودن آینده ای روشن برای قفس توری یوزها، بسیار دشوار است.

کجاست بیرانوند؟

درباره سیر نزولی علیرضا بیرانوند بیش از یک سال است هشدار داده می شود. سال آخر حضور او در پرسپولیس که پس از جنجال های انتقال قریب الوقوعش به استقلال سپری شد، به جرات بدترین فصلی بود که او درون دروازه قرمزها می ایستاد. سال بعد از آن هم که در هیاهویی گسترده که هنوز هم تبعاتش دامن او را رها نکرده، راهی تراکتور شد. هرچند بیرو در تبریز یک قهرمانی دیگر هم به دست آورد اما نمایشش در بازی های مهم، پر از ایراد بود و عملا از یک گلر ششدانگ تبدیل شد به یک مهره استرس آفرین برای تراکتور و تیم ملی. حالا هم با بردن پرونده محرومیتش به دادگاه CAS، این ریسک را پذیرفته که شاید جام جهانی را هم از دست بدهد اما در این برهه از فصل به میدان برود. نتیجه چه بوده؟

سه بازی برای تراکتور که دوتای آن با تساوی بدون گل به پایان رسیده و در دیگری هم دروازه اش باز شده است. عملکرد ضعیف بیرانوند - که مشخصا از لحاظ روحی و جسمی در بهترین حالت خود نیست - با لباس تیم ملی برابر روسیه هم در این چند روزه سوژه رسانه ها و شبکه های اجتماعی بوده و حتی خودش هم نباید به خودش در بازی بعدی اعتماد کند. اما مساله اینجاست که اوضاع دیگر رقبای او هم اصلا جالب نیست و این بزرگ ترین چالش کادرفنی به فاصله کمتر از 9 ماه تا جام جهانی خواهد بود.

لشگر شکست خورده

به اسامی گلرهایی که طی سال های اخیر در چندین نوبت به اردوی تیم ملی دعوت شده و سپس شانس بازی پیدا کرده اند دقت کنید؛ حسین حسینی، پیام نیازمند، محمدرضا اخباری و محمد خلیفه. نفر آخر که هنوز 22 سال دارد و امیر قلعه نویی نشان داده اصلا جسارت این را ندارد که بخواهد در چنین پست حساسی ریسک کند. اوضاع سه نفر دیگر که جملگی بالای 30 سال سن دارند هم اصلا مساعد نیست.

حسینی پس از مدت ها کش و قوس و زیر فشار سنگین هواداران استقلال این تیم را ترک کرد اما به شکل عجیبی در سپاهان نیمکت نشین شده؛ اتفاقی که سبب خط خوردنش از فهرست اخیر تیم ملی گشت. نیازمند در روزهایی که پرسپولیس نتیجه نمی گیرد همچنان آمار خوبی در ثبت کلین شیت داشته اما در اولین تورنمنت ملی که به بازی گرفته شد، به معنای واقعه کلمه افتضاح بود.

گل خوردن از افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان، کاملا نشان داد او با وجود سال ها حضور در تیم ملی اصلا گزینه مطمئنی برای حراست از دروازه نیست. اخباری هم که در بهترین دوران بازی اش نهایتا یک سنگربان معمولی رو به بالا بوده و در تیم های مختلف، عملکردی کاملا سینوسی داشته. با همه این تفاسیر، نه فقط تیم ملی که کلیت فوتبال ایران با یک معضل خطرناک در آینده نزدیک مواجه است و آن، نداشتن دروازه بان تاپ است. اتفاقی که به ندرت رخ داده بود و حالا نوید یک جام جهانی هولناک را می دهد.