فیلمنامه، بیش از آنکه قصه باشد، شبیه انشایی شتاب زده و بی ربط است. برای وصله پینه ای از شوخی های بی نمک که تمامی ندارند؛ موقعیت های بی منطق و شعارهایی که حتی در پایین ترین سطوح سریال های تلویزیونی هم خریدار ندارند. این فیلم حتی اگر همان 7 سال قبل هم اکران می شد نمی توانست مخاطبی را به خودش جذب کند.

به گزارش روزنامه ایران، گویی نویسنده تنها چند اصطلاح به ظاهر بانمک به ذهنش رسیده و با شوری کودکانه، فیلمنامه ای بی در و پیکر را سرهم کرده است. دقیقاً شبیه حکایت آن شخصی که یک دکمه پیدا کرد و از شوقش یک کت وشلوار کامل دوخت؛ اینجا هم چند اصطلاح سطحی بهانه ای شده برای خلق فیلمی که از همان ابتدا وصله ناجور است، لبریز از تلاش های نیمه کاره و شوخی های درنیامده.

اما فاجعه اصلی در بازیگری رخ داده است. به سختی می توان نمونه ای یافت که تمام بازیگران یک فیلم این قدر بی انرژی، بی انگیزه و بی خلاقیت نقش هایشان را اجرا کنند: بوتیک دار جوان که نقش طنز دارد به جای خلق کاراکتری زنده و خنده آور، تنها مجموعه ای از اداهای بی اثر و شوخی های پوسیده ارائه می دهد؛ هر حرکت و هر دیالوگ او تصنعی است، نه خنده می آورد و نه حتی لبخندی کمرنگ. علی صادقی باز همان تیپ هزارباره و از سکه افتاده را تکرار کرده؛ کاراکتری که روزگاری شاید خنده می آورد، امروز فقط حس نوستالژی بی خاصیتی را برای مخاطب به نمایش می گذارد. بازی های حمید گودرزی و لیلا اوتادی نه طنز است و نه جدی، چیزی بین بی حوصلگی و سردرگمی، سایه ای از تلاش برای معنا در فضایی تهی.

باقی بازیگران صرفاً برای پر کردن قاب یا زدن تیک حضور یک اسم در پوستر به فیلم اضافه شده اند؛ آدمک هایی که هیچ سهمی از روح فیلم ندارند.

کارگردانی سایه ای بیش نیست. او چنان بی رمق و بی برنامه بازیگران و عوامل را هدایت کرده که گویی حتی خودش نیز باوری به فیلمش نداشته است. قاب ها تخت اند، ریتم کند است و هیچ ردی از نگاه خلاق یا جسارت تصویری دیده نمی شود.

آنچه فیلم را به ویرانی مطلق سوق می دهد، صدابرداری و صداگذاری است؛ دیالوگ ها گنگ اند، موسیقی و افکت ها روی کلام بازیگران سوار شده و ADR ضعیف همه چیز را مصنوعی تر کرده است. در کمدی، زمان بندی و وضوح صدا حکم اکسیژن را دارند؛ اینجا همان اندک شوخی های نیمه جان هم در گور صدا دفن شده اند، انگار که خفه شده اند و مخاطب تنها نظاره گر جنازه خنده است.

شناسنامه فیلم

سلام علیکم حاج آقا در ژانر کمدی اجتماعی به کارگردانی و نویسندگی حسین تبریزی و تهیه کنندگی محمدرضا محمدی محصول سال 1397 است که پس از 7 سال توقیف از 27 اردیبهشت 1404 در سینماهای ایران اکران شد. این فیلم در 19 شهریور 1404 اکران آنلاین شد. طلبه جوانی به محض اینکه عمامه بر سر می گذارد، متوجه می شود بینایی اش را از دست می دهد. بنابراین تصمیم می گیرد برخلاف رسوم طلبگی به زندگی خود سروسامانی بدهد. حمید گودرزی، لیلا اوتادی، علی صادقی، پوریا پورسرخ، شهره لرستانی، محمدرضا شریفی نیا، زهره حمیدی، رز رضوی، سوسن پرور، ارژنگ امیر فضلی و مهران رجبی از بازیگران این فیلم هستند.