مهری آل آقا، درباره وضعیت امروز سینمای ایران اظهار داشت: سینما، روز به روز ضعیف تر شده و کیفیت آثار بسیار پایین می آید. از آرزوهای من این است که در جشنواره های خارجی جایزه بیاورم. مثل کن و اسکار و نه جشنواره های فجر، چون رقابت ها در این جشنواره خیلی بد و ناجوانمردانه است و گرفتن جایزه از جشنواره فجر اصلا از آرزوهای من نیست. چون کیفیت فیلم ها آنقدر پایین و کم است که خوشحال می شوی از این که نرفتی و یا دعوت نشدی.

به گزارش ایرنا، بازیگر فسیل تصریح کرد: ما این را می دانیم که در ایران برخی از نقش ها برای جیجی باجیا و از ما بهترون است و ما خاک خورده های تئاتر معمولا به دلایلی که اطلاع دارید، در صحنه نیستیم و دیده نمی شویم. این هم به دلایل مختلف است. مهم، ارضای درونی و روحی خودمان بویژه تئاتری هاست و این راضی کننده است.

آل آقا یادآوری کرد: سال ها پیش کاری با حمید بهمنی به صورت کلیپ داشتم که این کار تنم را لرزاند. اما معمولا خودم هیچ وقت نمی توانم نظری بدهم و نه به جانم می نشیند. سریال شهرزاد دلچسب ترین تجربه کاری ام بود. حسرت کار کردن با آقای بیضایی و کار دوباره با فتحی هم به دلم ماند؛ آن نقشی که دلم می خواهد، شاید چند کارگردان دیگر باشند که دلم می خواست و می خواهد با آن ها کار کنم. بیشتر از کارگردان، دوست دارم و یکی از آرزوهایم بود که یک نقش متفاوت را بازی کنم. نه مادر و نه خواهرهای همیشگی. همیشه نقش های متفاوت را دوست دارم.

بازیگر بانوی عمارت در عین حال گفت: بازی در فیلم کوتاه زیاد انجام می دهم چون کارهای کوتاه از فیلم بلند سخت تر است. از برخی کارگردان های جوان در پروژه های کوتاه حتی دستمزد هم نمی گیرم.

آل آقا در این باره که این روزها مشغول چه کاری هستی؟ گفت: مثل همیشه، کار و دفتر، تست لباس و گریم را می روم. قرار است در یک سریالی به کارگردانی سعید سلطانی به نام حضرت اجل، خان بابا بازی کنم که کار شروع شده و تا دو هفته دیگر مقابل دوربین می روم.

بازیگر روزگار جوانی در عین حال خاطرنشان کرد: من از اول که به دنیا آمدم مقابل دوربین بودم و تاکنون هم بازی می کنم. 40 سال است که دارم خاک می خورم، از صحنه شروع کردم و از همان موقع هم که صحنه بود، در تصویر هم همیشه به کار دعوت شدم و هرگز به دفاتر نرفتم و عاشق تئاتر هستم. ما تئاتری و خاک خورده تئاتر هستیم.

این پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون گفت: چند کار پیشنهاد شده که فیلمبرداری آن ها در شهرستان است و درباره آن ها فقط صحبت کردیم و چون چند ماهی ایران نبودم، خیلی از این کارها رد شد و نتوانستم خودم را برسانم. کارهای کوتاه، سینمایی و مینی سریال بودند که نشد اما اکنون که آمدم به خاطر کار اقای سلطانی است. کاری هم در شیراز دارم.