همزمان با روز جهانی پرندگان مهاجر که هر ساله در دومین شنبه ماه های می و اکتبر برگزار می شود، استان گیلان شاهد بازگشت شبگرد مصری پس از 60 سال بود که توجه علاقه مندان به طبیعت و پرنده نگری را به خود جلب کرد.

به گزارش ایرنا از روابط عمومی و امور رسانه اداره کل حفاظت محیط زیست گیلان، شبگرد مصری، یکی از پرندگان مهاجر به ایران و از حیث پرنده نگری بسیار ارزشمند است، این پرنده پس از حدود 60 سال بار دیگر در گیلان مشاهده شد.

این مشاهده نشان دهنده اهمیت زیستگاه های طبیعی گیلان برای پرندگان به ویژه گونه های مهاجر است،

در این میان، نقش پرنده نگرها، پرنده شناسان و عکاسان طبیعت همچون عطا خالق پور بسیار قابل توجه است. این پرنده نگر موفق شد تصویر این گونه را ثبت و مستندسازی کنند تا سندی ارزشمند برای جامعه علمی و دوستداران محیط زیست فراهم شود.

شبگرد مصری یا شبگرد دشتی با اندازه 25 سانتیمتر، پر و بالش خیلی کمرنگ تر و به طور محسوسی خاکی رنگ تر از شبگرد معمولی است که در پرواز بالها و دمش خیلی دراز به نظر می آید.

زیستگاه این پرنده مناطق باز با بوته های خشک پراکنده، جنگل های تنک، زمین های زراعی ناهموار است و روی زمین آشیانه می سازند. در گیلان دو گونه شبگرد معمولی و شبگرد مصری گرارش شده است.

استان گیلان، با طبیعت بی نظیر خانه ای امن برای گونه های نادر و ارزشمند است.

گیلان اگرچه یکی از کوچکترین استان های کشور است و 9 دهم از مساحت کل کشور را تشکیل می دهد اما دارای پتانسیل های ملی و جهانی بسیاری است و پرندگان که یکی از مهمترین شاخص های حیات وحش در دنیاست ظرفیت عظیم پرنده نگری را برای این استان رقم زده است.

استان گیلان دارای پنج منطقه حفاظت شده، پنج پناهگاه حیات وحش، یک پارک ملی، 6 منطقه شکار ممنوع و چهار اثر طبیعی ملی (در مجموع با مساحت بیش از 273 هزار و 414 هکتار) است که این میزان در حدود 14/98 درصد از مساحت استان را تشکیل می دهد.

به دلیل اهمیت حفاظت از زیستگاه های پرندگان مهاجر، سازمان های جهانی فرصت هایی را با عناوینی چون روز جهانی تالاب ها، روز جهانی پرندگان مهاجر و مانند آن در قامت جهانی نام گذاری کرده اند تا در راستای حفاظت از این گونه ها و زیستگاه های حساس و شکننده شان ایجاد حساسیت نمایند.

پرندگان مهاجر جمعیتی از دنیای پرندگانند که نیازمند حمایت و حفاظت بیشتر هستند و هیچ کشوری به تنهایی قادر به حفاظت کامل از آنها نیست زیرا آنها هر بخشی از چرخه زندگی خود را در کشوری و حتی قاره ای می گذرانند؛ بنابراین جهان برای حفاظت از پرندگان مهاجر نیازمند اطلاع رسانی عمومی است.