​مهدی طارمی، بازیکن بوشهری تیم ملی فوتبال ایران، روزهای عجیبی را سپری می کند. او که تا همین چندماه پیش، بین المللی ترین بازیکن فوتبال ایران در دنیا به شمار می رفت، حالا از اوج فاصله گرفته و دیگر آن هیولای خط حمله که تن هر مدافعی را می لرزاند، نیست؛ نه در باشگاهش و نه در تیم ملی. طارمی که پس از درخشش در پورتو و کسب عنوان مهمی مثل آقای گلی فوتبال پرتغال، اسمش را در اروپا سر زبان انداخت، در تابستان گذشته و شاید چندماه قبل تر از آن، مورد توجه باشگاه اینتر قرار گرفت و راهی فوتبال ایتالیا شد.

باوجود آنکه طارمی قراردادی 3 ساله با نراتزوری داشت، در پایان سال نخست و به دلیل آنچه که عملکرد ضعیف این بازیکن توصیف شد، به همکاری اش با تیم مشکی وآبی میلان پایان داد تا پس از یک سال ماجراجویی در یکی از 5 لیگ معتبر اروپایی، راهی یونان شود و باشگاه المپیاکوس را انتخاب کند.

شرایط پیچیده طارمی در یونان

رفتن به المپیاکوس برای مهدی طارمی روی کاغذ انتخاب بدی نبود؛ به ویژه اینکه این باشگاه یونانی در لیگ قهرمانان اروپا حضور داشت و طارمی همچنان می توانست (می تواند) خودش را در کانون داغ توجهات نگه دارد. از بد روزگار ولی شرایط برای او چندان خوب پیش نرفته. طارمی در یونان خیلی زود مهارتش در گلزنی و تبحرش در پیکان خط حمله این تیم یونانی را به رخ کشیده؛ اما سرمربی سرخ وسفیدپوشان یونانی، اعتقادی به مهاجم تیم ملی ایران به عنوان بازیکن ثابت ندارد.

چنین شده که طارمی پس از حضور خبرسازش در اینتر، در المپیاکوس هم نیمکت نشین شده و دقایق کمی را به میدان می رود. این موضوع مشخصا روی کیفیت این بازیکن اثرگذار است و شاید در فصل منتهی به جام جهانی، اجازه ندهد مهدی در بهترین شرایط ممکن به آمریکا برسد.

اسیر تاکتیک قلعه نویی

درست است که در تیم المپیاکوس، فعلا فرصت حضور فیکس در ترکیب اصلی به طارمی نمی رسد؛ اما در تیم ملی هم به ویژه در ماه های اخیر، شرایط برای این بازیکن بوشهری خوب پیش نرفته. او مدت هاست به یک گل نیاز دارد تا به رکورد سردار آزمون در رده دوم برترین گلزنان تاریخ تیم ملی ایران برسد؛ ولی فرصت تبدیل یکی از فرصت هایش به گل را از دست می دهد. دلیل این مورد را می توان در وظایفی که امیر قلعه نویی، سرمربی تیم ملی برایش تعریف کرده، جست.

طارمی باید با فاصله گرفتن از محوطه جریمه حریف، به عقب تر آمده و خودش در امر بازی سازی شرکت کند. این در شرایطی است که سبک بازی مستقیم تیم ملی هم در سایر موارد، اجازه گلزنی بیشتر و بهتر را از مهدی طارمی گرفته است. چنین شده که او این روزها در زمین محو و شبیه به یک شبح دیده می شود؛ به طوری که حضورش در زمین چندان محسوس نیست و مدافعان رقیب را آزار نمی دهد. بدیهی است طارمی انگیزه زیادی برای عبور از سردار آزمون در امر گلزنی و ایستادن پشت سر علی دایی دارد؛ اما برای محقق شدن چنین موردی نیاز به فاکتورهای متعددی است؛ یکی اینکه طارمی به خودش بیاید و دیگری اینکه قلعه نویی هم طارمی را در جایی که باید، بازی دهد.