برد شیرها تندیس هایی از جنس سنگ که روزگاری به دست سنگ تراشان ایل بختیاری در چهارمحال و بختیاری و شمال خوزستان تراشیده می شدند، نمادی از شجاعت و دلاوری بزرگان قوم بوده اند. گورستان تاریخی شهسوار در روستای کهباد ایذه، یکی از مهم ترین محوطه های بازمانده از این هنر آیینی است که در کنار نقش برجسته ای عیلامی با قدمتی شش هزار ساله قرار دارد.

اندازه این شیرها معمولا به جایگاه متوفی نزد بازماندگانش بستگی دارد و ساختار شیرهای سنگی به گونه ای است که انتهای دست و پای شیر معمولاً بر روی سطحی سنگی گذاشته می شود تا برای سر پا ماندن شیر در دل خاک دفن شود و دستها به شکل حراست به جلو کشیده شده اند که البته شیوه تراش شیرهای سنگی نزد قبایل مختلف بختیاری دارای تفاوتهای جزیی با یکدیگر می باشند و شمشیر، خنجر یا گرز از جمله نقش هایی است که بر روی آنها حک می شود.

اما این گورستان ارزشمند، با وجود ثبت در فهرست آثار ملی در سال 1378، امروز به دلیل رسیدگی های غیر اصولی میراث فرهنگی خوزستان، رها شده و در معرض سرقت شیرهای سنگی و فرسایش طبیعی محیط قرار دارد. بخشی از محوطه نیز به محل چرای دام اهالی تبدیل شده و خطر ناپدید شدن تدریجی این آثار بی همتا را بیش از پیش افزایش داده است؛ موضوعی که نیازمند اقدام فوری و نظارت مستمر مسئولان میراث فرهنگی است.