آیفون ایر بی تردید داغ ترین سوژه این روزهای دنیای موبایل است. شاید این گوشی نیازی به معرفی نداشته باشد؛ اما اگر فرض کنیم تازه از جزیره ای دورافتاده و بدون اینترنت نجات پیدا کرده اید، Air تفسیر اپل از ایده گوشی فوق باریک است.

iPhone Air عملا جایگزین مدل نه چندان موفق iPhone Plus شده و با هدف نمایش اجرای درست مفهوم گوشی نازک، رو در روی Galaxy S25 Edge قرار می گیرد. قیمت پایه دستگاه 999 دلار است؛ رقمی که هنوز از S25 Edge کمتر اما از iPhone 16 Plus پایه بیشتر است، بهایی که ظاهراً باید برای نوآوری و رفتن به سمت طراحی فوق باریک پرداخت.

در عین حال، بخشی از جامعه فناوری نسبت به روش هایی که اپل برای رسیدن به ضخامت چشمگیر 5.6 میلی متری انجام داده، ابراز نگرانی کرده اند. از جمله باتری کوچک تر، استفاده از تنها یک دوربین، حذف اتاقک بخار برای خنک سازی و تراشه ای که یک هسته گرافیکی کمتر دارد.

تجربه ما با آیفون ایر چند نکته بسیار جالب را روشن کرد، برخی مطابق انتظار و برخی دیگر شگفت انگیز. بنابراین بدون مقدمه چینی بیشتر، برویم سراغ بررسی آیفون ایر. تا آخر این مطلب با ما همراه باشید.

برجسته ترین مزیت و عامل فروش iPhone Air، بی گمان طراحی آن است. پیش تر هم گوشی های باریک را در آدیجیاتو بررسی کرده ایم. ترکیب تیتانیوم پولیش خورده با شیشه Ceramic Shield حس لوکس و خوش دستی به دستگاه می بخشد.

ما بارها با گوشی های تاشو کار کرده ایم که در حالت بازشده ضخامتی حدود 4.5 میلی متر دارند؛ همیشه کنجکاو بودیم یک گوشی معمولی اگر همین قدر باریک ساخته شود، چه حسی خواهد داشت. حالا پاسخ روشن است. این گوشی در دست تجربه ای کاملاً متفاوت ارائه می دهد.

برآمدگی دوربین به مراتب ضخیم تر از بدنه است؛ بااین حال اپل Air را طوری طراحی کرده که تعادل دستگاه به هم نخورد و حس سنگینی سمت دوربین منتقل نشود. نکته چشمگیر دیگر وزن 165 گرم است؛ هرچند این عدد چند گرم از Galaxy S25 Edge و مدل معمولی S25 بیشتر است، اما توزیع هوشمندانه وزن روی سطح بزرگ بدنه باعث می شود در عمل، گوشی در دست سبک تر از ارقام روی کاغذ به نظر برسد.

داستان دو روی سکه دقیقاً درباره حس در دست گرفتن iPhone Air صدق می کند. از یک طرف، آن قدر سبک و باریک است که در استفاده طولانی خسته تان نمی کند؛ از طرف دیگر، فریم تقریباً تخت تیتانیومی با ضخامت 5.6 میلی متر اگر گوشی را محکم فشار دهید، اندکی در کف دست فرو می رود و احساس چندان راحتی به جا نمی گذارد.

iPhone Air در چهار رنگ عرضه می شود. مشکی فضایی (Space Black)، سفید ابری (Cloud White)، طلایی روشن (Light Gold) و آبی آسمانی (Sky Blue). به نظر ما سفید ابری و طلایی روشن چشم نوازترند، هرچند به جز مشکی فضایی ، سه رنگ دیگر حال وهوایی کلاسیک و مینیمال دارند.

محتویات جعبه همان روال سال های اخیر اپل است؛ نیازی نیست دوباره نبود آداپتور شارژ و لوازم جانبی را تکرار کنیم. درون جعبه یک کابل USB-C و خود iPhone Air قرار دارد.

نمایشگر iPhone Air یک پنل OLED ‎6.5 اینچی با وضوح 1260×2736 پیکسل است و مانند سایر مدل های سری آیفون 17 از فناوری ProMotion بهره می برد. تراکم حدود 460 پیکسل در اینچ روی کاغذ عالی است و در تجربه واقعی هم تصویری بسیار شارپ و باجزییات ارائه می دهد.

شیشه محافظ نمایشگر از نوع Ceramic Shield 2 است و روکش ضدبازتابی هم دارد که الهام گرفته از رویکرد Galaxy S25 Ultra است؛ هرچند به اندازه نمونه سامسونگ مؤثر نیست، اما تا حدی انعکاس ها را کاهش می دهد. اپل همچنین حداکثر روشنایی 3000 نیت را برای iPhone Air اعلام کرده است.

اپل همچنان بر فناوری Face ID تکیه دارد و اثرانگشت فیزیکی در کار نیست. این سیستم عملاً به معیار صنعت برای امنیت گوشی های هوشمند تبدیل شده است؛ بنابراین طبیعی است که تغییر خاصی نمی بینیم، وقتی چیزی درست کار می کند، نیازی به دست کاری ندارد.

یکی از اصلی ترین مشکل ها در بدنه فوق باریک Air، تک دوربینه بودن آن است. هیچ سنسور یا لنز اضافی روی دستگاه وجود ندارد و هرقدر هم اپل بخواهد دوربین 48 مگاپیکسلی Fusion را معادل چهار دوربین جلوه دهد، در نهایت با یک سنسور طرف هستیم.

خبر خوب اینکه همین دوربین اصلی، همان ماژول به کاررفته در iPhone 17 است. حسگر 48 مگاپیکسلی با ابعاد 1/1.56 اینچ پشت لنزی با f/1.6. این دوربین از لرزش گیر اپتیکال با جابه جایی سنسور (Sensor-Shift OIS) و فوکوس خودکار تشخیص فاز دوگانه پشتیبانی می کند.

دوربین اصلی عملکرد بسیار خوبی دارد و در رده های بالای جدول قرار می گیرد، اما در شاخص های اولتراواید و تله فوتو به دلیل نبود آن ها، طبعاً عقب تر می ماند.

دوربین سلفی آیفون ایر واقعا شایسته توجه است. این ماژول با حسگر خود عکس های 18 مگاپیکسلی را هم در حالت عمودی و هم افقی ثبت می کند و از لرزش گیر اپتیکال نیز بهره می برد. اپل آن را Center Stage می نامد؛ عنوانی که در نگاه اول شاید نمایشی به نظر برسد، اما در عمل می تواند بسیار کاربردی باشد.

صرف نظر از راحتی عدم نیاز به چرخاندن گوشی برای گرفتن سلفی افقی، مزیت دیگر آن در کادربندی دیده می شود. میدان دید وسیع تر است و قرارگیری حسگر در مرکز، سوژه را، حتی در سلفی های افقی، در مرکز قاب نگه می دارد و از متمایل شدن به گوشه ها جلوگیری می کند.

با توجه به اینکه دوربین اصلی همان نمونه به کاررفته در iPhone 17 و پیش تر iPhone 16 است، نتایج شگفت انگیزی رخ نمی دهد. iPhone Air عکس هایی با جزییات کافی و دامنه دینامیکی گسترده ثبت می کند.

در شب، حسگر توان جذب نور قابل قبولی دارد و دقت رنگ نیز در سطح رضایت بخشی باقی می ماند. برش های 2 برابری (2X) به کیفیتی نزدیک به زوم اپتیکال می رسند؛ تفاوت های ریز معمولاً تنها در مقایسه همزمان با یک زوم اپتیکال واقعی نمایان می شود.

نبود ماژول تله فوتو اختصاصی، در سطوح 5X و 10X آشکارتر می شود؛ جزییات افت می کند و در 10X تصویر به وضوح نرم و محو می شود، زوم دیجیتال محدودیت های خود را دارد. اینجا هم از جادوی زوم ProRes خبری نیست.

اپل تصمیم جسورانه ای گرفته و iPhone Air را به همان چیپ A19 Pro مدل های پرو مجهز کرده است، تقریباً همان تراشه؛ با این تفاوت که یک هسته GPU در نسخه Air فعال نیست. نکته مهم تر محدودیت های حرارتی است. فضای کافی برای اتاقک بخار (Vapor Chamber) در این بدنه فوق باریک وجود ندارد و فریم تیتانیومی نیز در دفع حرارت به خوبی آلومینیوم عمل نمی کند.

با چنین پیش فرض هایی شاید انتظار یک Throttle شدید را داشته باشید؛ اما آیا واقعاً همین طور است؟ من در زمان تست های این گوشی در استفاده روزمره، با کندی یا داغی آزاردهنده مواجه نشدم. بنابراین به سراغ بنچمارک ها رفتم.

CPU (تک هسته ای): برتری اپل در عملکرد تک هسته ای همچنان مشهود است. در این بخش عملاً رقابتی نمی بینیم؛ Galaxy S25 Edge با Snapdragon 8 Elite حدود 25٪ کندتر ظاهر شدند.

CPU (چند هسته ای): در این سناریو ماجرا متفاوت است. کوالکام فاصله را کم کرده و حتی در برخی سناریوها پیشی می گیرد. نمونه روشن آن در S25 Edge است که در عملکرد چند هسته ای، نتیجه ای بهتر از iPhone Air ثبت کرد.

GPU و پایداری حرارتی: بنچمارک های GPU را پشت سرهم بلافاصله پس از آزمون های CPU اجرا کردیم؛ نتایج، به ویژه در iPhone Air، به طور محسوسی ضعیف تر بود. پس از فرصت خنک شدن، دستگاه های سری iPhone 17 به امتیازهای متعارف GPU بازگشتند؛ با این حال، می توان نتیجه گرفت که Throttling حرارتی در iPhone Air بسیار زیاد است. از منظر معماری، کاهش یک هسته گرافیکی نیز افت امتیاز را توجیه می کند؛ در مجموع، S25 Edge با Snapdragon 8 Elite در پردازش گرافیکی برنده است. هرچند باید اضافه کنم که گوشی S25 Edge در تست استرس بیشتر دچار Throttle می شود و گرمای نقطه ای بالایی دارد، خصوصاً اطراف مجموعه دوربین که تراکم قطعات بیشتر است.

iPhone Air با 12 گیگابایت رم عرضه می شود؛ ظرفیتی که با توجه به بهینه سازی نرم افزاری اپل برای چند سال آینده کافی خواهد بود و بستر مناسبی برای Apple Intelligence و به روزرسانی های آتی اکوسیستم هوش مصنوعی اپل فراهم می کند.

iPhone 17 Air به صورت پیش فرض با iOS 26 عرضه می شود؛ یکی از پرمحتواترین به روزرسانی های نرم افزاری سال های اخیر برای آیفون. رابط Liquid Glass هم اینجاست؛ طراحی شیشه مانندی با شفافیت بالا که ممکن است بعضی ها را یاد روزهای Windows Vista بیندازد، اما اپل با برداشت تازه ای از رابط نیمه شفاف، تلاش کرده حال وهوایی مدرن تر ارائه کند.

البته به نظر من این ظاهر جدید هنوز کاملاً پخته نیست. در برخی بخش های رابط کاربری، خوانایی دشوار می شود و گهگاه کندی های مقطعی و لگ دیده می شود. طبیعی است که این سبک، سلیقه همه کاربران نباشد؛ اگر چنین است، می توانید به نمای کلاسیک تر رابط برگردید. بااین حال از آنجا که اپل روی این تغییر بصری حساب ویژه ای باز کرده، لازم است برای روان تر و چشم نوازتر شدن آن، کار بیشتری انجام دهد.

Visual Intelligence معادل اپلی قابلیت Circle to Search است و مجموعه ای از ابزارهای نوشتاری مبتنی بر هوش مصنوعی نیز در دسترس قرار گرفته؛ هرچند در مجموع با ویژگی هایی انقلابی یا کاملاً بی سابقه روبه رو نیستیم.

از همان زمانی که اطلاعات آیفون ایر به بیرون درز کرد، عمر باتری به عنوان یکی از نگرانی های اصلی درباره این گوشی مطرح بود. در طراحی فوق باریک معمولاً فضای داخلی محدودی در اختیار دارید و اولین قطعه ای که قربانی می شود، باتری است.

با این حال، ظرفیت 3,149 میلی آمپر ساعت برای iPhone Air با توجه به ضخامت بدنه عدد بدی نیست. برای مقایسه، Galaxy S25 Edge باتری 3,900 میلی آمپر ساعتی دارد، اما بدنه اش 2 میلی متر ضخیم تر است؛ منطقی است که همین 2 میلی متر به داشتن باتری بزرگ تر کمک کرده باشد.

در استفاده روزمره، عملکرد Air قابل قبول است. گوشی با استفاده متوسط یک روز کامل را سر می کند. از نظر دوام، Air به iPhone 17 استاندارد و حتی iPhone 17 Pro نزدیک است؛ این خبر خوبی است، چون بسیاری انتظار داشتند فرم فکتور فوق باریک به معنای افت شدید عمر باتری باشد ولی واقعیت این است که نتیجه این طور نشد.

در تست ترکیبی ما، Air توانست 6 ساعت و 41 دقیقه عمر باتری داشته باشد. جالب اینکه، با وجود باتری بزرگ تر S25 Edge، آیفون ایر در مجموع بهتر از آن ظاهر شد.

در تست YouTube، آیفون ایر عملکرد خوبی داشت؛ احتمالاً چون اسپیکر تکی فشار کمتری به باتری وارد می کند. اگر عمده مصرف تان تماشای ویدیو است، احتمالاً کمبود خاصی در دوام باتری احساس نخواهید کرد.

در مقابل، نتیجه گیمینگ کمی پایین تر از حد انتظار بود (S25 Edge در این بخش بهتر عمل می کند). بنابراین اگر طرفدار بازی های سنگین هستید، ممکن است دوام باتری Air را ناکافی بدانید.

با همه این ها، اینکه امتیاز کلی باتری Air به iPhone 17 استاندارد و حتی مدل Pro نزدیک است، با درنظر گرفتن بدنه فوق باریک، خود به تنهایی دستاورد چشمگیری محسوب می شود.

یکی از شگفتی های iPhone Air این است که اپل توانسته کویل های شارژ بی سیم را در بدنه ای به ضخامت 5.6 میلی متر جای دهد. این گوشی از MagSafe نیز پشتیبانی می کند و بنا بر آمار رسمی اپل، در حالت بی سیم می تواند طی 30 دقیقه تا 50٪ شارژ شود؛ نرخی که عملاً با سرعت های PD 2.0 در شارژ سیمی برابری می کند.

صادقانه بگویم. در بخش صدا با محدودیت های جدی روبه رو هستیم. iPhone Air فقط یک اسپیکر مونو دارد که در بالای گوشی تعبیه شده است؛ به دلیل کمبود فضا، خبری از اسپیکر پایین نیست و اپل همان اسپیکر مکالمه را نگه داشته است.

بخش مکالمه قابل قبول است، اما برای رسانه و سرگرمی صدا عمق کافی ندارد. بلندی صدا هم چندان چشمگیر نیست؛ بنابراین در محیط های شلوغ احتمال دارد برخی تماس ها را از دست بدهید.

در مقابل، بازخورد هپتیک با وجود بدنه باریک، بسیار دقیق است؛ هرچند از نظر قدرت لرزش به مدل های Pro نمی رسد.

آیفون ایر بی تردید یک محصول بیانیه محور است؛ اپل ایده گوشی فوق باریک را فراتر از چیزی که S25 Edge ارائه می دهد پیش برده است. بااین حال خرید آن به چند عامل بستگی دارد:

خبر خوب اینکه عمر باتری برخلاف انتظارات اولیه، ناامیدکننده نیست. هرچند محدودیت های حرارتی تا حدی دیده می شود، اما در کاربری روزمره اگر مدام بنچمارک های سنگین اجرا نکنید، گوشی کاملاً سریع و پاسخ گو عمل می کند.